Περίπλοκος έως χαώδης (μέσα σε ένα εν γένει ρευστό πολιτικό σύστημα) είναι ο κεντροαριστερός οικότοπος, στον οποίο η Κουμουνδούρου αλλά και οι κομματικοί σχηματισμοί που έχουν προκύψει από τις διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ από το 2023 και μετά επιχειρούν να αναπτύξουν αντιπολιτευτική δυναμική απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ. Το μόνο ξεκάθαρο είναι ότι λείπει ο καταλύτης του πολιτικού περιεχομένου και του προγραμματικού πλαισίου σύγκλισης (ή και απόκλισης) στις όποιες επιθέσεις φιλίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Σωκράτη Φάμελλο και Νέας Αριστεράς υπό τον Αλέξη Χαρίτση, στα ανοίγματα για συνεργασίες τους με σχήματα που από καιρό προτάσσουν μέτωπα προοδευτικών δυνάμεων όπως το Πράττω του Νίκου Κοτζιά και στις θέσεις/αντιθέσεις με το ΠΑΣΟΚ. Σταθερή παραμένει η απόρριψη κάθε επαφής με το Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη.
Εχει σημασία ότι στελέχη προερχόμενα από τον ΣΥΡΙΖΑ με δεσμούς και με τη Νέα Αριστερά, όπως το σημαντικό συνδικαλιστικό στέλεχος Γιώργος Πετρόπουλος, θεωρώντας εκ προοιμίου απαραίτητη την ενωτική ανασύνθεση των δύο δυνάμεων αλλά και άλλων του χώρου, παρατηρούν ότι η συζήτηση αυτή «μοιάζει περισσότερο με ένα ιδιότυπο blame game». Ετσι, τίθενται ως σημαντικά στοιχεία η αυτοκριτική αλλά και πρωτοβουλίες όχι μόνο από τα κάτω αλλά και «από πάνω» ώστε να εξουδετερώνονται οι πρακτικές όσων ψάχνουν, για διάφορους λόγους, «προσχήματα για να μείνουν τα πράγματα ως έχουν».
Μετ’ εμποδίων (και εσωκομματικών) προχωρά η Κουμουνδούρου στην ανασυγκρότησή της. Δεν είναι μόνο εξαιτίας των ανεξαρτητοποιήσεων βουλευτών. Δεν είναι τόσο εξαιτίας της διαφοροποίησης στελεχών επί συγκεκριμένων θεμάτων (π.χ. αμυντικές δαπάνες προϋπολογισμού, χειρισμός τραπεζικών θεμάτων για καρτέλ κ.λπ.), η οποία είναι θεμιτή εφόσον δεν είναι «καρεκλοκενταυρικής» έμπνευσης. Το ζήτημα είναι ότι καθυστερεί να υλοποιήσει ενιαία γραμμή για την κομματική αναδόμηση. Πάντως, σύμφωνα με πηγές της Κουμουνδούρου, είναι η ώρα της ολομέτωπης επίθεσης κατά της κυβέρνησης της ΝΔ και τώρα η προτεραιότητα είναι η επάνοδος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης (προτού εδραιωθεί σε αυτήν το ΠΑΣΟΚ στη συνείδηση των πολιτών) χωρίς να κλείνει την πόρτα του διαλόγου με τις άλλες δυνάμεις του προοδευτικού χώρου, αλλά με όρια στα… πολιτικά φλερτ.
Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ θέτει ως κρίσιμη σε αυτήν τη φάση τη μάχη κατά των τραπεζικών καρτέλ που έχει κοινωνικό πρόσημο και παράλληλα δείχνει τη διαφορά από την κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και από τη διολίσθηση του ΠΑΣΟΚ στη λογική του συναινετικού δικομματισμού. Η πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Σωκ. Φάμελλου για ενεργητική παρουσία του κράτους στην Εθνική Τράπεζα, με ενισχυμένη μετοχική θέση, τίθεται εντός πλαισίου των ευρωενωσιακών κανόνων και προβάλλεται ως κίνηση που θα παίξει εξυγιαντικό ρόλο «στην αποκατάσταση του υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ των τραπεζών».
Εσωκομματική κριτική
Η προσπάθεια να υπάρξει ενιαίος λόγος μεταξύ των στελεχών είναι κοπιώδης. Υπάρχουν διαφοροποιήσεις πολλών ταχυτήτων. Ο βουλευτής Χανίων Παύλος Πολάκης έχει ασκήσει κριτική στην ηγεσία κατά την πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή (στελέχωση οργάνων ώστε να αποτυπώνεται το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ κ.λπ.) αλλά και αργότερα με διαρροές ως προς τη θέση του σχετικά με τον τραπεζικό τομέα (κρατικοποίηση συστημικής τράπεζας κ.λπ.). Ομως όλα αυτά χωρίς δηλώσεις δημόσια προσώρας, αλλά στο εσωκομματικό πεδίο.
Παράλληλα, δεν έλειψε το «φρένο» από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Νίκο Παππά στην πρόταση της Νέας Αριστεράς για κοινή υποψηφιότητα προέδρου της Δημοκρατίας στο πρόσωπο του Χρήστου Ράμμου.
Ξένισαν πολλούς εντός Κουμουνδούρου οι αναφορές του κορυφαίου στελέχους της Νέας Αριστεράς Ευκλείδη Τσακαλώτου σε φράξιες που λειτούργησαν αντιδημοκρατικά μη δίνοντας τη δυνατότητα στον Στέφ. Κασσελάκη να διεκδικήσει την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Εδωσαν τροφή στις φήμες ότι στη Νέα Αριστερά υπάρχει «μπλοκ» στελεχών που αντιδρά σε όποια συγχώνευση με τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ή ότι έχουν αναπτυχθεί επαφές με το ΠΑΣΟΚ. Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυρίαρχη αντίληψη είναι να γίνει συντεταγμένα η προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και όχι για το φαίνεσθαι της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης… Η Ολγα Γεροβασίλη, κορυφαίο στέλεχος των 87 στον ΣΥΡΙΖΑ, κρατά με εύσχημο τρόπο ανοιχτό τον δίαυλο εν δυνάμει επικοινωνίας με τη Νέα Αριστερά αλλά και με άλλες δυνάμεις του προοδευτικού χώρου.
Παρέμβαση Τσίπρα
Σε αυτό το κουβάρι των εξελίξεων ηχηρή ήταν η νέα παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Στο πλαίσιο συνέντευξής του για τη μεταπολίτευση στο φόρουμ της εφημερίδας «Το Βήμα» προέταξε όχι το να υπάρξουν συγκολλήσεις, όπως είπε, αλλά να υπάρξει σοβαρή, εμπεριστατωμένη και κυρίως ισχυρή αντιπολίτευση. Οπως εξήγησε, χρειάζεται μια στοιχειώδης συνεννόηση μεταξύ των κατακερματισμένων δυνάμεων του προοδευτικού χώρου, περιλαμβανομένου του ΠΑΣΟΚ –παρά τις συναινετικές δηλώσεις του Νίκου Ανδρουλάκη που, όπως σημείωσε ο Αλ. Τσίπρας, στη συνέχεια διόρθωσε–, σε ένα επίπεδο συζήτησης για τα μεγάλα προβλήματα της χώρας και ενός συντονισμού τους. Σε επόμενη φάση, κατά τον Αλ. Τσίπρα, μπορεί να υπάρξει συνεννόηση για εκλογική συνεργασία, είτε πριν από τις κάλπες είτε μετά.
Το κόμμα Κασσελάκη ετοιμάζει ΚΟ
Το Κίνημα Δημοκρατίας συνεχίζει τις συνελεύσεις μελών του σε όλη τη χώρα και συγκροτεί οργανώσεις. Πάντως, όπως επισημαίνουν στο Documento πηγές από το ηγετικό επιτελείο του Στέφ. Κασσελάκη, λίαν συντόμως θα αποκτήσει κοινοβουλευτική ομάδα. Αυτό σημαίνει ότι θα ενταχθούν σε αυτό, ώστε να φτάσουν το προαπαιτούμενο των δέκα για συγκρότηση ξεχωριστής ομάδας στη Βουλή, κι άλλα μέλη του κοινοβουλίου που έχουν ανεξαρτητοποιηθεί, πέραν των πέντε ανεξάρτητων βουλευτών που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και έχουν υπογράψει την ιδρυτική διακήρυξη του Κινήματος Δημοκρατίας (Αλέξανδρος Αυλωνίτης, Κυριακή Μάλαμα, Γιώτα Πούλου, Θεοδώρα Τζάκρη και Ραλλία Χρηστίδου). Μεταξύ άλλων σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο βουλευτής Ευάγγελος Αποστολάκης.
Διαβάστε επίσης:
Κίνημα Δημοκρατίας: «Δημοψήφισμα» για το έμβλημα του κόμματος Κασσελάκη
