Η Ελένη Οικονόμου, επισκέπτρια καθηγήτρια στον τομέα της Επιστήμης των Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Νότινγκχαμ- Νινγκμπό Κίνας, γράφει για τη ζωή στη πόλη Νινγκμπό.
Ήταν Δεκέμβριος του 2017 όταν δόθηκε η ευκαιρία στον σύζυγό μου, Γιώργο Καπογιάννη, να ανοίξει τα φτερά του στην Ασία. Μια ευκαιρία ζωής για εκείνον ως καθηγητή Πανεπιστημίου σε ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, το πανεπιστήμιο του Nottingham (University of Nottingham Nigbo China). Έχοντας εκείνος μια μικρή εμπειρία από παλιές επισκέψεις σε άλλα μέρη στην Κίνα ξεκινήσαμε την έρευνα μας για να πάρουμε μια μεγάλη απόφαση. Τα ερωτήματα πολλά: «Αφήνεις την Αγγλία για να πας στην Κίνα; Αφήνεις φίλους και συγγενείς για να πας κάπου ακόμα πιο μακριά από αυτούς;». Με λίγα λόγια το ερώτημα ήταν: «Αξίζει να πάρεις αυτή την μεγάλη απόφαση;». Ύστερα από πολύ έρευνα σε διάφορες ιστοσελίδες – φόρουμ και συνομιλία με γνωστούς ανθρώπους που έχουν επισκεφθεί το μέρος ή έχουν φίλους και συγγενείς εκεί, διαπιστώσαμε πως αξίζει -και μάλιστα χίλια τις εκατό- να πάμε στο Νινγκμπό! Μέσα μας ήταν δύσκολο να το πιστέψουμε. Πολλά ερωτηματικά παρέμεναν και για να μπορέσουμε να τα εξαλείψουμε κλείσαμε το πρώτο μας εισιτήριο τον Ιανουάριο του 2018 για Σαγκάη και Νινγκμπό. Θέλαμε να έχουμε και προσωπική εμπειρία πριν πούμε το μεγάλο, τελικό «ναι». Τελικά ο κύβος ερρίφθει, οι απορίες μας λύθηκαν πολύ γρήγορα και τον Μάρτιο του 2018 κάναμε τη μεγάλη μετακόμιση για μια νέα αρχή, μια νέα εμπειρία ζωής στην πόλη του Νινγκμπό, στη μακρινή Κίνα.
Αρχικές δυσκολίες. Η γλώσσα, το φαγητό, η κουλτούρα, η νοοτροπία, η τεχνολογία, η ατμόσφαιρα, τα μουσικά ακούσματα. Κάτι τελείως διαφορετικό από ό, τι είχαμε ζήσει μέχρι τώρα αλλά –παραδόξως- με πολύ παρόμοια χρώματα με την ελληνική κουλτούρα. Βουνό, θάλασσα, ήλιος, ζέστη, υγρασία, κοινωνικότητα, ιστορία, φιλοσοφία, αγώνας για την ζωή και την επιβίωση είναι κάποια από τα βασικά χαρακτηριστικά που φέρνουν αυτούς τους δυο λαούς κοντά.
Η πόλη του Νινγκμπό είναι πόλη – λιμάνι της επαρχίας Τσεντσιάνγκ και έχει ιστορία πάνω από τέσσερις χιλιάδες χρόνια. Βασικά κεντρικά του στοιχεία είναι το λιμάνι (το τρίτο μεγαλύτερο στον κόσμο εμπορικό λιμάνι) το οποίο μάλιστα συνδέεται με τον Πειραιά, τον Βούδα του (ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο) και την λίμνη Dongqian (η μεγαλύτερη λίμνη στην Ασία).
Η ομοιογένεια και η ανομοιογένεια του εδάφους αυτής της πόλης σου δημιουργεί έντονα συναισθήματα για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Μας θυμίζει πάρα πολύ έντονα το ελληνικό στοιχείο και είναι αυτό που μας δίνει την δύναμη για να μπορέσουμε να πορευθούμε στο μέλλον. Η αγορά διαθέτει τα μεγάλα διεθνή πολυκαταστήματα δυτικής προελεύσεως (όπως Walmart, Zara, Metro) αλλά και πολλά τοπικά καταστήματα μας καλούν να μπούμε μέσα να δούμε, να δοκιμάσουμε, να γευτούμε και να αγοράσουμε τα δικά τους προϊόντα. Προϊόντα εξίσου καλής ποιότητας σε πολύ ανταγωνίστηκες τιμές.
Σίγουρα ο υπερβολικός έλεγχος, η έλλειψη ικανότητας να μιλήσουμε την κινέζικη γλώσσα είναι τα δύο πιο δύσκολα στοιχεία για να επιβιώσεις στην πόλη των 8 εκατομμυρίων κατοίκων. Αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί και μεγάλες ευκαιρίες όπως να μάθεις μια καινούργια γλώσσα ή να χρησιμοποιείς τις δικές τους τεχνολογίες (We chat, Alipay, Didi, Taobao και πολλές άλλες).
Η καθημερινότητα είναι ακριβώς η ίδια όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Δουλεία -σπίτι και σπίτι – δουλειά. Το πλεονέκτημα εδώ είναι πως μετά τις πέντε το απόγευμα η πόλη είναι ζωντανή. Τα καταστήματα είναι ανοιχτά όπως και οι καφετέριες, οι pubs τα clubs και τα σούπερ μάρκετ. Έκτος όμως από αυτά υπάρχει και μεγάλη ποικιλία από δραστηριότητες τις οποίες μπορείς να κάνεις εδώ (χορός, γυμναστική, ξένες γλώσσες, εκδρομές κλπ.).
Η πόλη του Νινγκμπό πέρα από την ιστορία της έντονης εμπορικής δραστηριότητας (οι κάτοικοι του Νινγκμπό έφτιαξαν την Σαγκάη) και τον πολιτισμό τους, έχουν και σημαντική εκπαιδευτική κοινότητα. Εκτός από το πανεπιστήμιο του Nottingham υπάρχει και το πανεπιστήμιου του MIT, το πανεπιστήμιο του Νινγκμπό και άλλα τα οποία συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο. Αυτή η έντονη διάθεση για εκπαίδευση με οδήγησε στην θέληση να διδάξω την ελληνική γλώσσα στην πόλη. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην αγορά για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, μου κίνησε το ενδιαφέρον να δραστηριοποιηθώ στην προώθηση της ελληνικής κουλτούρας και του πολιτισμού εδώ. Αυτή την στιγμή αρθρογραφώ στο περιοδικό «Νινγκμπό Focus» και στην εφημερίδα «Zhenhai Daily» εθελοντικά ενώ παράλληλα δουλεύω ως Επισκέπτρια Καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Nottingham. Ο σύζυγός μου συνεχίζει την ακαδημαϊκή του καριέρα (εκπαιδευτικά, ερευνητικά και ως σύμβουλος σε θέματα ψηφιακής κατασκευής και μηχανικής) σε τοπικό και διεθνές επίπεδο.
Μετά από ενάμιση χρόνο παραμονής στο Νινγκμπό διαπιστώσαμε ότι οι Κινέζοι σαν λαός είναι πιο ανοιχτόμυαλοι από ό,τι πιστεύουμε στην Δύση, πιο τολμηροί και με απίστευτη φαντασία (εντυπωσιακό παράδειγμα τα κινούμενα σχέδια τους). Και κάτι πολύ βασικό: παρόλο που η Ελλάδα ψηφίστηκε ως η ομορφότερη χώρα για το 2019, η Κίνα είναι πολύ κοντά στο να γίνει η πιο ισχυρή χώρα στον κόσμο (σήμερα είναι η δεύτερη πιο ισχυρή). Έτσι στην ζωή μας μάθαμε πως αξίζει να τολμάς, να πιστεύεις και πάνω από όλα να αγαπάς, όχι μόνο αυτό που κάνεις επαγγελματικά αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό.
Οι Κινέζοι έχουν σαν βασική αρχή «τον άνθρωπο για τον άνθρωπο» σε αντίθεση με τη Δύση όπου η νοοτροπία είναι «από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο».
