Εδώ ψήφισαν τον Μπακογιάννη δήμαρχο. Και τον Πατούλη περιφερειάρχη. Εδώ ψήφισαν τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό. Και θα κάτσω εγώ να εξηγώ γιατί η επιστροφή του ΓΑΠ είναι σοκαριστική;
Κανείς δε θυμάται ότι είχε προαποφασίσει με τον Στρος Καν την έλευση του ΔΝΤ στη χώρα. Κανείς δε θυμάται ότι άφησε επί επτά μήνες μία διαλυμένη από τον Καραμανλή οικονομία χωρίς μέτρα, ώστε να φτάσει στον πάτο και να πιάσει τα όρια εισδοχής στο ΔΝΤ. Κανείς δε θυμάται ένα εκατομμύριο κόσμο στο Σύνταγμα να ζητάει, πνιγμένος στα δακρυγόνα, την παραίτηση του. Και θα βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα;
Ζήτω ο ΓΑΠ, λοιπόν! Ζήτω η τρέλα! Ζήτω ένα επώνυμο αδειανό, μια μάσκα του Squid Game. Και μην πει κανείς το όνομα του αντιπάλου. Λοβέρδος ίσον Άδωνις. Όμως επειδή ο αντίπαλος ισούται με ένα αντιπαθές φασιστοειδές, δεν μπορείς να αποθεώνεις την απύθμενη βλακεία.
Πιθανώς ο ΓΑΠ θα εκλεγεί πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ. Γιατί κάθε παράταξη έχει το βασικό ένστικτο της αυθυπαρξίας: να μη γίνει δεκανίκι μίας άλλης. Όποιος θέλει Λοβέρδο, ψηφίζει κατευθείαν Μητσοτάκη και τελείωσε.
Με την εκλογή του ΓΑΠ το ΚΙΝΑΛ θα συνεχίσει, αν μη τι άλλο, να υπάρχει. Και ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκτήσει έναν πιθανό μετεκλογικό συνομιλητή. Προοδευτική κυβέρνηση λέει ο Τσίπρας. Προοδευτική κυβέρνηση λέει και ο ΓΑΠ. Κι έτσι, για να κυβερνήσει η μόνη σοβαρή προοδευτική φωνή του τόπου -ο Τσίπρας-, θα πρέπει να βγάλουμε από τη ναφθαλίνη της Ιστορίας τον καταστροφέα του Καστελόριζου.
Θα γίνει και Υπουργός Εξωτερικών πιθανώς, να τον βλέπουμε να τον χαιρόμαστε, δικαιωμένο ιστορικά για τον καταποντισμό της χώρας. Το πήγα μακριά, ε;
Βλέπετε, η περίφημη απλή αναλογική θα φέρει ούτως ή άλλως τα τέρατα στη σκηνή. Ή Βελόπουλο. Ή Λοβέρδο. Ή ΓΑΠ. Κι έτσι η γραφικότητα θα βασιλεύσει. Γιατί όταν φέρνεις την απλή αναλογική, πρέπει να ξέρεις και σε ποια χώρα τη φέρνεις.
Ήμουν πάντα υπέρ των σταθερών κυβερνήσεων και των καθαρών λύσεων: Αυτοδυναμία ΣΥΡΙΖΑ ή αυτοδυναμία της ΜΙΖΑΣ. Διαλέξτε. Τώρα, με την απλή αναλογική, ετοιμαστείτε για αστειότητες.
Θα πάμε… όλοι στις κάλτσες για να φύγει ο Κούλης, εντάξει. Αλλά με μισή καρδιά. Τι απίστευτο ξενέρωμα είναι αυτό; Εκτός αν ο Θεός μας λυπηθεί ως χώρα, που όμως έχει χρόνια να το κάνει.
