Μία νέα παράσταση από την Όπερα Κούινσλαντ στη Μπρισμπέιν της Αυστραλίας αναζητά 200 γυναίκες για να εμφανιστούν γυμνές στην τελευταία σκηνή του έργου που μεταφέρει μια γνωστή όπερα στην εποχή του κινήματος #MeToo.
Ο Ντον Τζοβάννι όπερα δύο πράξεων σε μουσική του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ ακολουθεί την ιστορία ενός διαχρονικού γυναικοκατακτητή και των θηλυκών του κατακτήσεων σε όλη την Ευρώπη.
Η σκηνοθέτης, Lindy Hume δήλωσε στο αυστραλιανό τηλεοπτικό δίκτυο ABC ότι σκοπεύει να κλείσει την όπερα διαφορετικά στην εποχή του κινήματος κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης #MeToo.
“Ως γυναίκα σκηνοθέτις και ως φεμινίστρια και κάποια που αγαπά τον Τζοβάννι και την ιστορία, ήθελα να το πλαισιώσω με τέτοιο τρόπο ώστε οι γυναίκες να βρίσκονται επί ίσοις όροις και να του δώσουν ό,τι του αξίζει” είπε.
“Είναι ένας αντι-ήρωας που διασχίζει την Ευρώπη και κοιμάται με όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες. Είναι ένας κακός νέος και αυτή είναι εποχή του #MeToo και δεν μπορείς να δεις ένα έργο, όπως ο Ντον Τζοβάννι χωρίς αυτό το πρίσμα” εξήγησε.
Στην τελευταία πράξη της όπερας, ο Ντον Τζοβάννι δέχεται εντολή από το πέτρινο άγαλμα του διοικητή (il Commendatore) να δηλώσει μεταμέλεια για τις πράξεις του απέναντι σε εκατοντάδες γυναίκες.
Συνήθως σέρνεται στην κόλαση, αλλά σκέφτηκα ότι θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον η τελευταία λέξη να είναι απ’ όλες τις γυναίκες που αποπλάνησε, ανέφερε η σκηνοθέτης.
Η Lindy Hume είπε ότι το έργο είναι μια ευκαιρία για ανθρώπους που θέλουν να βιώσουν το πως είναι να βρίσκεσαι γυμνός στη σκηνή.
“Θέλουμε όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες που είναι υπέρ της περιπέτειας να κατεβάσουν στην κόλαση έναν από τους μεγαλύτερους μισογύνηδες, γυναικάδες της ιστορίας, τον Ντον Τζιοβάννι” πρόσθεσε.
“Είναι μια από τις πιο εκπληκτικές σκηνές στην όπερα και αυτό είναι το αποφασιστικής σημασίας σημείο, αλλά αν είναι έτοιμες να βγάλουν κάποια από τα ρούχα τους τότε θα σκηνοθετηθούν και θα φωτιστούν με καλαισθησία. Εξαρτάται από τις γυναίκες πόσα ρούχα θέλουν να αφαιρέσουν” είπε.
Πρόσθεσε ακόμη ότι δεν χρειάζεται εμπειρία στην υποκριτική για να συμμετάσχει.
“Είναι μία στατική σκηνή που χρειάζεται πειθαρχία, δεν βγάζεις μόνο τα ρούχα σου και καταδύεσαι” σημείωσε.
H Lidy Hume τόνισε ότι βλέποντας άλλους καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο να εντάσσουν γυμνό στο έργο τους την ενέπνευσε να προχωρήσει την ιδέα.
