Ένα ζευγάρι Ελλήνων εγκλωβισμένο στη Νινγκμπό της Κίνας περιγράφει την καθημερινότητά του με τον νέο ιό
Ο δρ. Γεώργιος Καπογιάννης είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ και ζει στην πόλη Νινγκμπό της Κίνας εδώ και δύο χρόνια. Πριν από έναν χρόνο μετακόμισε εκεί και η σύζυγός του Ελένη Οικονόμου και εργάζεται ως καθηγήτρια αγγλικών σε δημόσιο σχολείο της περιοχής.
Η Νινγκμπό βρίσκεται στην επαρχία Τσετσιάνγκ. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια, με πληθυσμό που αγγίζει τα 8,5 εκατ. και παρότι βρίσκεται 900 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ουχάν, της πόλης όπου ξέσπασε ο φονικός κορονοϊός, είναι η δεύτερη κατά σειρά πόλη με τα περισσότερα κρούσματα μετά την Ουχάν. Το ζευγάρι βρίσκεται κλεισμένο στο σπίτι του πάνω από δύο εβδομάδες. Μιλώντας στο Documento φωτίζουν την κατάσταση που επικρατεί περιγράφοντας μια στην κυριολεξία δυστοπική πραγματικότητα.
Πώς είναι η κατάσταση σήμερα στην πόλη όπου ζείτε;
Προσωπικά, εμείς βγαίνουμε μόνο μία φορά την εβδομάδα για την προμήθεια των απολύτως αναγκαίων ειδών από το σουπερμάρκετ. Φοράμε πάντα μάσκα και αποφεύγουμε οποιαδήποτε άσκοπη μετακίνηση στην πόλη. Η διασκέδασή μας περιορίζεται πλέον μέσα στο διαμέρισμα, στο οποίο εκούσια είμαστε αποκλεισμένοι εδώ και περίπου 15 ημέρες. Το ίδιο κάνουν και όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Τα ράφια των σουπερμάρκετ είναι άδεια
από ορισμένα προϊόντα, όπως υγρό σαπούνι για τα χέρια, αλεύρι και γάντια. Γίνεται ενδελεχής έλεγχος της θερμοκρασίας κάθε φορά που ένας πολίτης εισέρχεται ή εξέρχεται τόσο στην πολυκατοικία όπου διαμένει όσο και στα σουπερμάρκετ. Το ντιλίβερι (Tao-bao) δεν λειτουργεί όπως λειτουργούσε, δεν μπορείς δηλαδή να αγοράσεις ό,τι θέλεις επειδή λόγω του ιού δεν στέλνουν πλέον όλα τα εμπορεύματά τους. Στις online παραγγελίες δεν παραδίδουν τα είδη έξω από την πόρτα του διαμερίσματός μας, αλλά κατεβαίνουμε και τα παραλαμβάνουμε από ειδικούς χώρους, έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας μας, όπου τα αφήνουν οι μεταφορείς. Μπορεί να βγαίνει ένα και μόνο μέλος από κάθε οικογένεια κάθε δύο ημέρες κι αυτό έπειτα από έλεγχο. Μας έχει δοθεί ένα χαρτί για τον μήνα Φεβρουάριο. Οποιος βγαίνει πρέπει να το έχει μαζί του για να το υπογράφει η ασφάλεια της πολυκατοικίας και μετά του επιτρέπεται η έξοδος. Με αυτό τον τρόπο ελέγχουν κάθε πότε μπορούμε να βγούμε. Τέλος, αυτός που βγαίνει έξω πρέπει να έχει το συγκεκριμένο χαρτί μαζί του διότι η αστυνομία κάνει συνεχείς ελέγχους.
Οι εργαζόμενοι πηγαίνουν στη δουλειά; Τα μαγαζιά και οι δημόσιες υπηρεσίες λειτουργούν; Τα σχολεία θα ανοίξουν όταν περάσει η περίοδος των εορτών;
Λόγω της κινεζικής Πρωτοχρονιάς τα πάντα ήταν κλειστά αυτή την περίοδο και περιμέναμε να ανοίξουν κανονικά στις 4 Φεβρουαρίου. Βέβαια, λόγω του ιού όλα πήραν παράταση. Οι κανόνες διαβίωσης εδώ αλλάζουν μέρα με τη μέρα, ανάλογα με τις νέες εξελίξεις σχετικά με τον ιό. Τα πανεπιστήμια και τα σχολεία εξακολουθούν να είναι κλειστά, χωρίς να γνωρίζουμε την ακριβή ημερομηνία έναρξης των μαθημάτων, με μεγάλο ενδεχόμενο τελικά τα μαθήματα στα πανεπιστήμια και μόνο να ξεκινήσουν μετά τις 2 Μαρτίου και να γίνονται εξ αποστάσεως, όπως μας ενημέρωσαν από το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ. Για τα σχολεία δεν υπάρχει καμία ενημέρωση μέχρι τώρα. Με βάση τα τελευταία νέα ίσως ανοίξουν μετά τις 10 Φεβρουαρίου οι τράπεζες και τα εργοστάσια. Για εστιατόρια και καταστήματα δεν έχει αναφερθεί κάτι. Οσοι όμως δουλεύουν στον χώρο της ναυτιλίας δεν έχουν σταματήσει την εργασία τους. Βέβαια υπολειτουργούν.
Τα νοσοκομεία επαρκούν; Υπάρχει πρόβλεψη για τη δημιουργία νέων όπως στην Ουχάν;
Σε αρκετές περιοχές όπως και στη δική μας δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες στα τόσα κρούσματα του ιού, που καθημερινά πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Το κράτος προσπαθεί να κάνει και κάνει πραγματικά τα αδύνατα δυνατά. Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων είναι πραγματικά ήρωες. Δίνουν μάχη σε εικοσιτετράωρη βάση για να αντεπεξέλθουν σε όλη αυτή την κατάσταση. Εχουν υπερβεί κάθε προηγούμενο. Μέχρι στιγμής δεν έχει ακουστεί κάτι για τη δημιουργία και άλλων τόσο μεγάλων και εξειδικευμένων νοσοκομείων και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα (δέκα ημέρες) όπως στην Ουχάν. Οι άνθρωποι με υπεράνθρωπες προσπάθειες κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για την Ουχάν, γιατί στην παρούσα στιγμή εκεί είναι που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη.
Έχετε ενημέρωση από τις αρχές;
Βεβαίως, υπάρχει αδιάκοπη, έγκαιρη και πραγματική ενημέρωση από τις αρχές με μηνύματα στο κινητό μας, στην τηλεόραση και βαριές ποινές σε αυτούς που διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις.
Θεωρείτε ότι οι αρχικοί χειρισμοί ήταν λανθασμένοι με αποτέλεσμα την περαιτέρω εξάπλωση του ιού;
Οχι βέβαια. Τι θα μπορούσε να κάνει το κράτος την ώρα που η ζωή ήταν φυσιολογική και ήρεμη και ο ιός εξαπλωνόταν εν αγνοία όλων και μεταδιδόταν από τον ένα στον άλλο ενώ δεν είχαν εμφανιστεί συμπτώματά του. Θα πρέπει δε να λάβετε υπόψη σας ότι μιλάμε για πόλεις εκατομμυρίων κατοίκων. Το ευτύχημα ήταν ότι συνέπεσε με την περίοδο των διακοπών για το νέο έτος.
Θα θέλατε να φύγετε; Είναι πλέον εφικτό αυτό;
Στην παρούσα στιγμή δεν θέλουμε να φύγουμε επειδή φοβόμαστε ότι ενδεχομένως αν βγούμε από το σπίτι μας και μέχρι να φτάσουμε στην Ελλάδα ίσως να μας μεταφέρει κάποιος τον ιό και μετά με τη σειρά μας να τον μεταφέρουμε στους υπόλοιπους Ελληνες. Βεβαίως, εάν αποφασιστεί τα μαθήματα να γίνονται εξ αποστάσεως, όταν ηρεμήσει όλη αυτή η κατάσταση, θα προσπαθήσουμε να φύγουμε.
