Σε ένα διαφορετικό γκαλά είμαστε καλεσμένοι στις 9 & 10 Ιανουαρίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Ο Ζερόμ Μπελ, ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους χορογράφους, έχει σκαρώσει ένα ενδιαφέρον πείραμα. Συγκεντρώνει άτομα με διαφορετική κοινωνική προέλευση, τους ανεβάζει στη σκηνή και τους ζητάει να χορέψουν, να δείξουν το δικό τους προσωπικό στιλ, να λικνιστούν, να δημιουργήσουν χορογραφίες πάνω σε γνωστές μουσικές, να τα δώσουν όλα. Είναι ένα αποκαλυπτικό χορευτικό παιχνίδι για είκοσι άτομα, που είναι επαγγελματίες χορευτές, ηθοποιοί, αλλά και απλοί άνθρωποι.
Αυτό είναι το δικό του «Gala», το δικό τους gala des étoiles (χορός των αστέρων). Ο χορογράφος μάς αποκαλύπτει για άλλη μια φορά τη μεγαλοφυΐα του. Οι ετερόκλητοι χορευτές μάς ζητούν να ξεχάσουμε αυτό που έχουμε προκαθορισμένο στο μυαλό μας ως χορευτική παράσταση και να βιώσουμε απελευθερωμένοι αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία. Θα γελάσουμε, θα συγκινηθούμε, θα ταυτιστούμε με μερικούς από τους συμπολίτες μας που θα ανεβούν στη σκηνή και θα κατανοήσουμε πώς ο χορός μπορεί να λειτουργήσει ως ένα πεδίο δημοκρατικής εκπροσώπησης της κοινωνίας μας, όπου όλοι μας έχουμε δικαίωμα πρόσβασης. Το σημαντικότερο είναι όμως το μήνυμα που στέλνει: «Προσπαθήστε ξανά. Να αποτύχετε ξανά. Να αποτύχετε καλύτερα». Μιλήσαμε με το κακό παιδί του γαλλικού χορού, λίγες μέρες, πριν προσγειωθεί στη χώρα μας.
Πώς ξεκίνησε η περιπέτεια του «Gala»;
Δούλεψα με ερασιτέχνες στο Seine Saint-Denis, ένα φτωχό προάστιο του Παρισιού. Ηταν άτομα με εντελώς διαφορετικό background. Μου άρεσε η συνθήκη και το αποτέλεσμα. Αναζητούσα μια ευέλικτη θεατρική φόρμα, η οποία θα ήταν προσβάσιμη σε ανθρώπους χωρίς χορευτική παιδεία και από την οποία θα προέκυπτε ένα πολυποίκιλο κινητικό υλικό. Ετσι προέκυψε το «Gala».
Υπάρχει κάποιο κοινό στοιχείο που ενώνει όλο τον κόσμο που συμμετέχει στην performance;
Απολύτως κανένα. Επιζητούμε τη διαφορετικότητα, την ποικιλία. Όσο λιγότερα στοιχεία μοιράζονται, όσο πιο ετερόκλητα είναι τα άτομα τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα της παράστασης.
Βασίζεστε πολύ στον ερασιτεχνισμό των συμμετεχόντων. Δεν σας φοβίζουν τα λάθη που μπορούν να γίνουν;
Καθόλου. Τα λάθη, το πόσο τρωτοί και εύθραυστοι είμαστε είναι ένα από τα βασικά θέματα αυτού του έργου.
Τι σημαίνουν τότε για σας οι έννοιες τελειότητα, επιτυχία, ανταγωνισμός; Αντιπαθείτε αυτούς τους μηχανισμούς, τις συμπεριφορές, τους στόχους στους οποίους στηρίζεται η κοινωνία μας;
Νομίζω ότι η κοινωνία μας έχει καταστραφεί εντελώς από το καπιταλιστικό σύστημα. Η παράσταση αυτή είναι μια απάντηση, μια μελέτη ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Οτι υπάρχει ένας άλλος τρόπος κοινωνικής οργάνωσης.
Τι είναι χορός για σας σήμερα; Μπορεί καθένας μας να προσφέρει κάτι στον χορό, να προσθέσει τις δικές του δεξιότητες;
Η άποψή μου είναι ότι πολλοί, όχι όλοι, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον χορό για να εκφραστούν. Δεν χρειάζεται να είναι απαραίτητα καλοί χορευτές. Αυτό που είναι σημαντικό είναι το μήνυμα, όχι η φόρμα, ο τρόπος, το μέσο.
Μέσα από τον χορό, μπορούμε να δημιουργήσουμε νέες ομάδες, νέες κολεκτίβες;
Ναι, και αυτό νομίζω ότι πετυχαίνουμε και με τη συγκεκριμένη παράσταση.
Πρέπει να έχουμε υψηλές προσδοκίες από τους χορευτές σας; Θα μας εκπλήξουν;
Όλοι μας έχουμε υψηλές προσδοκίες. Κανείς δεν ξέρει ποιες είναι ακριβώς. Αυτό παραμένει πάντα ένα μυστήριο: γιατί πάμε, αλήθεια, να δούμε μια παράσταση; Νομίζω ότι στη σύγχρονη τέχνη το κοινό δεν πρέπει να ξέρει τι το περιμένει. Πρέπει να είναι ανοιχτό σε καινούργιες εμπειρίες. Εάν το κοινό γνωρίζει εκ των προτέρων τι θα δει, τότε δεν μιλάμε για μια σύγχρονη performance, αλλά για μια κλασική παράσταση χορού.
Τι παίρνει ο θεατής από αυτό το παιχνίδι πειραματισμών;
Νομίζω ότι σε όλους μας προσφέρει νέες εμπειρίες και αυτό είναι το σημαντικότερο για μένα.
Υπάρχει μια εμπειρία, μια ξεχωριστή στιγμή από τη δημιουργία ή την παρουσίαση του «Gala» μέχρι τώρα;
Τα πάντα είναι διαφορετικά σε κάθε ανέβασμα. Ιδιαίτερα τώρα με την ελληνική παραγωγή. Δεν θέλω όμως να αποκαλύψω λεπτομέρειες.
Εσείς τι κερδίσατε μέσα από αυτό το ξεχωριστό «Gala»;
Ελπίδα!
