Στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας φαίνεται πως η αξιοκρατία έχει αποκτήσει μια πολύ ιδιαίτερη ερμηνεία. Γιατί αλλιώς, πώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι ένας στρατιωτικός, καταδικασμένος αμετάκλητα για ατιμωτικό αδίκημα, όχι μόνο συνεχίζει να υπηρετεί, αλλά πλέον είναι και προβεβλημένο στέλεχος του γραφείου του Νίκου Δένδια;
Μιλάμε για μια υπόθεση που έχει τεθεί επανειλημμένα, με ερωτήσεις στη Βουλή, αλλά απαντήσεις δεν έχουν δοθεί. Σιωπή από τον πρώην υπουργό Νίκο Παναγιωτόπουλο, σιωπή και από τον σημερινό ένοικο του ΥΠΕΘΑ. Εντωμεταξύ, η στρατιωτική δικαιοσύνη ξεκίνησε μια έρευνα, αλλά πληροφορίες λένε πως μάλλον πάει… γραμμή για αρχειοθέτηση. Όπως έγινε και στην υπόθεση της Λιβύης, Άλλωστε, τέτοιες εκκρεμότητες δεν ταιριάζουν στην υπουργική αισθητική.
Αυτό που πραγματικά εντυπωσιάζει, όμως, είναι η αδιαφορία του υπουργού να δώσει εξηγήσεις. Ο Νίκος Δένδιας, γνωστός για το αυστηρό του ύφος και τις υψηλές απαιτήσεις από τις Ένοπλες Δυνάμεις, δεν φαίνεται να έχει κανένα πρόβλημα να συνυπάρχει με έναν καταδικασμένο στο στενό του επιτελείο. Άραγε, αυτή είναι η νέα θεώρηση περί πειθαρχίας και ήθους στο στράτευμα; Ή μήπως οι καταδικαστικές αποφάσεις είναι προσόν για τους συνεργάτες του υπουργού;
Όσο για τη συγκάλυψη, φαίνεται πως είναι μια σταθερά που δεν αλλάζει. Οι δημοσιογράφοι που ζήτησαν να καταθέσουν στοιχεία στον στρατιωτικό εισαγγελέα δεν έλαβαν ποτέ απάντηση, ενώ τα ντοκουμέντα που αποδεικνύουν την καταδίκη του στρατιωτικού παραμένουν καλά κρυμμένα στα υπουργικά συρτάρια. Κάπως έτσι, οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας όχι μόνο δεν απομακρύνονται, αλλά ενισχύουν τη θέση τους.
Αν ο κ. Δένδιας θέλει να πείσει ότι η υπόθεση δεν αποτελεί άλλο ένα δείγμα κυβερνητικής συγκάλυψης, μπορεί να κάνει το αυτονόητο: να απαντήσει. Εκτός αν η στρατιωτική πειθαρχία είναι κάτι που αφορά τους άλλους, αλλά όχι το ίδιο του το γραφείο…
Ιωάννα Ηλιάδη
Διαβάστε επίσης:
Γραμμή εκτός ορίων για Τέμπη – Από τον «πεπλανημένο» πρωθυπουργό στο «Μητσοτάκης ή χάος»