Η υπόθεση που σημάδεψε την ελληνική κοινωνία, προκαλώντας κύματα αγανάκτησης εξαιτίας της ετυμηγορίας της Δικαιοσύνης που χαρακτηρίστηκε εξοντωτική, αναμένεται να απασχολήσει σήμερα τον Άρειο Πάγο.
Η περίπτωση της 53χρονης καθαρίστριας που καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 10 ετών για χρήση πλαστού πτυχίου με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στη φυλακή για 23 ημέρες, θα συζητηθεί ενώπιον του Ποινικού Τμήματος του Ανωτάτου Δικαστήριου.
Η κρίση του Αρείου Πάγου χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα σημαντική αφού μόνο εαν γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης, η 53χρονη δεν θα επιστρέψει στη φυλακή για να συνεχίσει την έκτιση της ποινής της, καθώς θα διεξαχθεί εκ νέου η δίκη σε δεύτερο βαθμό. Ο συνήγορος της είχε ζητήσει να αναιρεθεί η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, με την οποία κρίθηκε ένοχη, ενώ παράλληλα ζήτησε και την αναστολή της εκτέλεσης της ποινής της καθαρίστριας. Το δεύτερο αίτημα έχει γίνει δεκτό για λόγους υγείας, με αποτέλεσμα η γυναίκα να αφεθεί προσωρινά ελεύθερη από τις φυλακές Ελαιώνα, έχοντας στο πλευρό της εκτός από την οικογένειά της και πολίτες που θέλησαν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους.
Ιδιαίτερη βαρύτητα είχε δοθεί και στις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (Ν. 1608/50), που αποδόθηκαν στην καθαρίστρια αλλά και σε χιλιάδες άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις. Το ζήτημα μάλιστα, απασχόλησε και το υπουργείο Δικαιοσύνης, αφού σύμφωνα με πληροφορίες, η αρμόδια νομοπαρασκευαστική επιτροπή για την αναμόρφωση του Ποινικού Κώδικα έχει έτοιμη πρόταση με την οποία ζητεί την αλλαγή των ορίων ποινής.
«Ντρέπομαι αλλά ήθελα τα παιδιά μου να έχουν μια καλύτερη ζωή από τη δική μου. Έτρεμε η ψυχή μου μη μεγαλώσουν σε ίδρυμα όπως εγώ». Αυτά ήταν τα λόγια της 53χρονης καθαρίστριας μέσα από τη γυναικεία φυλακή του Ελαιώνα στη Θήβα, ενώ τα παιδιά της μίλησαν για τη συνεχή προσπάθειά της να τα μεγαλώσει παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπιζαν. Η 53χρονη εργάστηκε για 18 χρόνια ολόκληρα χρόνια σε παιδικό σταθμό, ωστόσο το 2016, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας την καταδίκασε σε κάθειρξη 15 ετών, με αναστολή. Δύο χρόνια αργότερα, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο μείωσε την ποινή κατά πέντε έτη, ωστόσο δεν υπήρξε καμία αλλαγή στο τελικό αποτέλεσμα. Η γυναίκα οδηγήθηκε στη φυλακή, με το σκεπτικό ότι προκειμένου να πετύχει την πρόσληψης της, πλαστογράφησε το απολυτήριο του δημοτικού, καθώς για τη θέση απαιτείτο να είχε τελειώσει και την ΣΤ’ τάξη, ενώ εκείνη σταμάτησε στην Ε’.
Με αφορμή την εκδίκαση στον Άρειο Πάγο της αίτησης της σχολικής καθαρίστριας, η ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα έκανε την παρακάτω δήλωση:
Την Τετάρτη, 06.02., στο ΄Ζ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, εκδικάζεται η αίτηση αναίρεσης της ποινής 10ετούς φυλάκισης χωρίς αναστολή που έχει επιβληθεί από το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας στη Δήμητρα Τσιαντάκη, τη «σχολική καθαρίστρια από τον Βόλο», επειδή πριν από 20 χρόνια άλλαξε στο ενδεικτικό του Δημοτικού το Ε’ σε ΣΤ’ για να μπορέσει να δουλέψει ως καθαρίστρια και να θρέψει τα παιδιά της. Ύστερα από 23 ημέρες κράτησης στις γυναικείες φυλακές της Θήβας, όπου την οδήγησε η άδικη και παράλογη αυτή δικαστική απόφαση, στις 28.11.18 η Δήμητρα χάρη σε ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης από όλη την Ελλάδα αποφυλακίστηκε και μπόρεσε να γυρίσει στην οικογένειά της. Η σχεδόν ενστικτώδης αντίδραση χιλιάδων απλών ανθρώπων επέβαλε τότε τόσο στα ΜΜΕ όσο και σε όλους τους φορείς να πάρουν ανοικτά θέση υπέρ της αποφυλάκισης και της επανεξέτασης της υπόθεσής της, θυμίζοντας σε όλους μας τη δύναμη της διαμαρτυρίας και της αλληλεγγύης. Η Δήμητρα έχει ακόμη μπροστά της έναν μακρύ δικαστικό αγώνα μέχρι να δικαιωθεί, και σ’ αυτόν πρέπει πάλι να μας βρει στο πλευρό της. Καλώ όλες και όλους, συνδικάτα, γυναικείες οργανώσεις και συλλογικούς φορείς της κοινωνίας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε αυτόν τον άμεσο στόχο: την Τετάρτη 06.02., που κρίνεται η αίτηση αναίρεσης της ποινής της και μαζί η ίδια η ζωή της, να βρεθούμε στο πλάι της και να δηλώσουμε για άλλη μια φορά έμπρακτα την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας. Οι δικαστές, που έχουν στα χέρια τους τη μοίρα αυτής της γυναίκας, θα πρέπει να ακούσουν τη φωνή της κοινωνίας. Ένα ασήμαντο «αδίκημα» δεν μπορεί να διορθώνεται με μια τεράστια αδικία. Η δικαιοσύνη θα έπρεπε να είναι καταφύγιο των αδυνάτων και όχι να γίνεται διώκτης τους.
Πηγή: left.gr
