Με όρους καθαρά νοµικούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όσοι υπουργοί της κυβέρνησής του είχαν εµπλοκή στη διαχείριση του εγκλήµατος στα Τέµπη έχουν διαπράξει το αδίκηµα της υπόθαλψης εγκληµατία. Οπως ορίζεται στο άρθρο 231 του Ποινικού Κώδικα: «Οποιος εν γνώσει µαταιώνει τη δίωξη άλλου για κακούργηµα ή πληµµέληµα που διέπραξε τιµωρείται µε φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηµατική ποινή».
Μόλις λίγες ώρες µετά το εγκληµατικό δυστύχηµα, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αντ’ αυτού στο σηµείο Χρήστος Τριαντόπουλος, µε παρεµβάσεις τους, ενέργειες και δηλώσεις, προσπάθησαν να παραπλανήσουν την κοινή γνώµη αλλά κυρίως αυτούς που διενεργούσαν την έρευνα. Η παρεµπόδιση της έρευνας για τις αιτίες της φωτιάς φυσικά αφορά το να µην ερευνηθούν το παράνοµο φορτίο υδρογονανθράκων που µετέφερε η εµπορική αµαξοστοιχία και ο ιδιοκτήτης του.
Πρώτο µέληµα ήταν η εξαφάνιση των στοιχείων διά του µπαζώµατος και στη συνέχεια η παρεµπόδιση της έρευνας από το να επεκταθεί στο θέµα της φωτιάς που κατέκαψε επιβάτες οι οποίοι είχαν επιβιώσει από τη σύγκρουση. Σήµερα το Documento αποκαλύπτει ότι ο διοικητής της Τροχαίας στη Λάρισα Βασίλης Βλαχογιάννης είχε απευθυνθεί ο ίδιος προσωπικά στην πυροσβεστική τονίζοντας ότι υπήρχε ο παράγοντας της φωτιάς στα τρένα που έπρεπε να διερευνηθεί και όχι µόνο της σύγκρουσης. Ο κ. Βλαχογιάννης όχι µόνο αγνοήθηκε, αλλά θάφτηκε υπηρεσιακώς, αφού είχε διαπράξει επίσης το… έγκληµα να µη συναινέσει στο µπάζωµα του πεδίου του δυστυχήµατος.
Επίσης, όπως αποκαλύπτει το δηµοσίευµα, ενώ ο αρχηγός της πυροσβεστικής έστειλε µετά το δυστύχηµα δύο στελέχη της ∆ιεύθυνσης Αντιµετώπισης Εγκληµάτων Εµπρησµού (∆ΑΕΕ), µε εµπειρία από τη φωτιά στο Μάτι, να συνδράµουν τις έρευνες, νέα εντολή ανέστειλε κάθε συµµετοχή τους. Εως σήµερα η ανάκριση δεν έχει στρέψει την έρευνα στο φορτίο και στον ιδιοκτήτη του.
Για κάποιον λόγο η έρευνα γύρω από τη φωτιά έκαιγε την κυβέρνηση. Η πρόσφατη προσπάθεια του Κυρ. Μητσοτάκη να εµφανιστεί ως εξαπατηµένος, σχεδόν ανόητος που κατέληξε να διασπείρει fake news, είναι ακόµη πιο επιβαρυντική. Οι πάντες είχαν δει σε βίντεο την πυρόσφαιρα υψηλής θερµοκρασίας να τυλίγει το τρένο, αλλά µόνο ο πρωθυπουργός και οι παραστάτες του είχαν εξαπατηθεί. Και δεν φτάνει που είχαν εξαπατηθεί, επέλεξαν να κάνουν δηλώσεις, να στρεβλώνουν και να παραποιούν τα πράγµατα, αντί να κάνουν το λογικό (και συµφέρον για κάθε πολιτικό), να παραπέµπουν σε όσα προκύψουν ως συµπεράσµατα. Ο Μητσοτάκης δεν αγόρασε καν τον χρόνο που θα του ήταν χρήσιµος, προφανώς γιατί η προτεραιότητα αφορούσε τη συγκάλυψη και γι’ αυτό ο χρόνος πίεζε.
Στην υπόθεση αυτή κανένας δεν είναι εξαπατηµένος. Οι πολίτες γνωρίζουν ότι έγινε συγκάλυψη και ο Μητσοτάκης λειτούργησε συνειδητά και µε πρόθεση να πετύχει αυτήν τη συγκάλυψη. ∆ηµιούργησε όλο το πλαίσιο κάλυψης των εγκληµατιών και ταυτόχρονα της ενοχοποίησης όσων έψαχναν την αλήθεια, που βαφτίστηκαν συνωµοσιολόγοι και ψευδολόγοι.
Ο τρόπος που λειτούργησε ο Μητσοτάκης στα Τέµπη εµφανίζει στοιχεία προσωπικού ενδιαφέροντος, το οποίο πρέπει να εξηγήσει ο ίδιος από πού προέρχεται, γιατί οι εξηγήσεις που σκέφτεται ο καθένας δεν τον ευνοούν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι υπότροπος στη συγκάλυψη. Κατά τη διάρκεια της εξάχρονης πρωθυπουργικής θητείας του τρία µεγάλα σκάνδαλα έχουν συγκαλυφθεί, ενώ και στα τρία µπορεί κάποιος εύκολα να διακρίνει στοιχεία προσωπικού ενδιαφέροντος στη συγκάλυψη. Το σκάνδαλο της Novartis, το σκάνδαλο των υποκλοπών και το σκάνδαλο-έγκληµα στα Τέµπη. Το τελευταίο έχει διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά, αφού οδηγήθηκαν στον θάνατο 57 άνθρωποι, αλλά το µοτίβο που χρησιµοποιείται για τη συγκάλυψη είναι κοινό και στα τρία σκάνδαλα.
Ας δούµε τη µεθοδολογία, που είναι τόσο κοινή:
01 Από την εµφάνιση των στοιχείων του σκανδάλου ο Μητσοτάκης φρόντιζε να παράγει γρήγορα ένα αφήγηµα χωρίς να αφήσει να βγουν συµπεράσµατα από την ίδια την έρευνα. Στο σκάνδαλο της Novartis ο πρωθυπουργός είχε αποφανθεί ότι δεν υπήρχαν εµπλεκόµενα πολιτικά πρόσωπα. Στο σκάνδαλο των υποκλοπών ότι υπήρχαν ξένοι κακόβουλοι που το διέπραξαν, ενώ στα Τέµπη όλα σχετίζονταν µε την κακοδαιµονία και «τη σύγκρουση της χώρας µε τις παθογένειες δεκαετιών».
02 Στο δεύτερο στάδιο όλα αποδίδονται στην προσωπική ευθύνη και στο στιγµιαίο λάθος προσώπων. Στη Novartis έφταιγαν κάποιοι αδηφάγοι γιατροί (για να καλυφθεί η σχέση αυτών που τιµολογούσαν το φάρµακο υπέρ της φαρµακευτικής), στις υποκλοπές οι δράστες ήταν ιδιώτες, ενώ στα Τέµπη έφταιγε ο σταθµάρχης. Ο σταθµάρχης του εγκλήµατος Κων. Αχ. Καραµανλής επανεξελέγη βουλευτής µε ευθύνη του Μητσοτάκη.
03 ∆ιασπορά ψευδών στοιχείων και αντιστροφή της πραγµατικότητας για να δηµιουργηθεί το απαραίτητο πλαίσιο συγκάλυψης. Στο σκάνδαλο της Novartis οι ενεχόµενοι πολιτικοί εµφανίστηκαν ως θύµατα σκευωρίας των αντιπάλων. Στις υποκλοπές όλα εµφανίστηκαν ως µεθόδευση ξένων δυνάµεων για να πληγεί η κυβέρνηση, ενώ στα Τέµπη βαπτίστηκαν θεωρίες συνωµοσίας και τερατουργήµατα.
04 Ταυτόχρονα µε όλα αυτά γίνεται ευθεία παρέµβαση στη ∆ικαιοσύνη µε δηµόσιες δηλώσεις του πρωθυπουργού που δίνει τον τόνο. Οι εισαγγελείς που έκαναν την έρευνα για τη Novartis, αφού προαναγγέλθηκε η τιµωρία τους, τελικώς διώχθηκαν. Στο σκάνδαλο των υποκλοπών ο τότε εισαγγελέας του Αρειου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος επιχείρησε χωρίς να τηρήσει καν τα προσχήµατα να εµποδίσει την έρευνα στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, στο δε σκάνδαλο των Τεµπών ο ανακριτής έφτασε στο σηµείο να αρνηθεί την εκταφή του παιδιού του Παύλου Ασλανίδη, την οποία ζητάει ο ίδιος ο πατέρας, προκειµένου να ανιχνευτούν πιθανές χηµικές ουσίες στο νεκρό σώµα.
05 Γίνεται επιχείρηση δολοφονίας χαρακτήρα και συκοφάντησης όσων απαιτούν εξηγήσεις ή αποκαλύπτουν την αλήθεια. Στο σκάνδαλο Novartis κατηγορήθηκαν οι εισαγγελείς της έρευνας και οι δηµοσιογράφοι (πρωτίστως το Documento). Το ίδιο συνέβη και στις υποκλοπές. Οι πρώτες αποκαλύψεις για τις υποκλοπές και το περιεχόµενό τους από το Documento
χαρακτηρίστηκαν ψευδείς λίστες και µυθεύµατα. Τα θύµατα των υποκλοπών που ζητούσαν εξηγήσεις επιχειρήθηκε να εµφανιστούν ως γραφικοί. Στο έγκληµα των Τεµπών οι επιθέσεις έγιναν εναντίον των συγγενών των θυµάτων. Η Μαρία Καρυστιανού κατηγορήθηκε και συκοφαντήθηκε ανωνύµως και επωνύµως γιατί ζητάει δικαίωση.
06 Οταν η κοινή γνώµη αρχίζει να αντιλαµβάνεται τι συµβαίνει, επιστρατεύεται το επιχείρηµα «ποιον ενδιαφέρει η υπόθεση;». Το ποιον ενδιαφέρει η Novartis έγινε ποιον ενδιαφέρουν οι υποκλοπές και, στην πιο κυνική έκφραση, ποιον ενδιαφέρουν τα Τέµπη. Πρόκειται για µια προσπάθεια να γίνει το φηµολογούµενο πραγµατικότητα, να πειστεί δηλαδή ο πολίτης ότι αυτό που τον ενδιαφέρει δεν είναι τελικώς αυτό που ενδιαφέρει την κοινωνία, άρα πρέπει να το αποτάξει.
Η έφεση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη συγκάλυψη των σοβαρών σκανδάλων πρωτίστως σχετίζεται µε το γεγονός ότι είναι εγκλήµατα του περιβάλλοντός του και της εξουσίας (του). Αρα ενεργοποιούν τα αντανακλαστικά και το σύστηµα αυτοπροστασίας του ίδιου και όσων συµπορεύονται µαζί του. Η διαφορά µε τα Τέµπη είναι η έντονα προσωπική ανάµειξη που έχει στη συγκάλυψη. Η συνεχής προσπάθεια, ακόµη και τώρα που όλα είναι µπροστά σε όλους, να µην υπάρξουν έρευνα και συµπεράσµατα. Αντ’ αυτού προσφέρει τον Τριαντόπουλο ως τον τράγο επί σφαγήν για την προσωπική σωτηρία του. Μάλλον είναι αργά. Και θα είναι αργά µε τον χειρότερο τρόπο για τον ίδιο.
Διαβάστε επίσης
Τέμπη: Η τεχνική ομάδα Κοκοτσάκη θέτει θέμα νομιμότητας και αξιοπιστίας των βίντεο Καπερνάρου
Σκάνδαλα αναθέσεων 3,3 εκατ. ευρώ – Αυτή την Κυριακή στο Documento
