Το πρωί της περασμένης Τετάρτης (15/1) ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακύρωσε τη συνάντηση που είχε με την πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου την τελευταία στιγμή και λίγη ώρα αργότερα ανακοίνωσε την απόφασή του να προτείνει για την Προεδρία της Δημοκρατίας τον αβερωφικό Κώστα Τασούλα, με αμιγώς κομματικά κριτήρια. Ο πρωθυπουργός έδειξε και στην περίπτωση της νυν προέδρου ένα μοτίβο που ακολουθεί σε όλη την πολιτική πορεία του: στο όνομα της πολιτικής του επιβίωσης δεν διστάζει να εργαλειοποιεί τους πάντες για να τους φορτώσει την πολιτική φθορά που ο ίδιος προκαλεί (Δημητριάδης, Μπρατάκος, Παπασταύρου κ.ά.). Πέρα από το κυνικό άδειασμα, ο απολογισμός της θητείας της νυν πρόεδρου της Δημοκρατίας έχει μελανά σημεία, καθώς σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα φάνηκε να έχει γίνει «ακολούθημα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Σε ερώτηση του Documento στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών για το εάν η Κ. Σακελλαροπούλου κρίθηκε από το Μαξίμου «ανεπαρκής» να αντιμετωπίσει τη σημερινή διεθνή συγκυρία και γι’ αυτό επελέγη πολιτικό πρόσωπο, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αντέτεινε: «Το αντίθετο. Δεν είπαμε ποτέ κάτι τέτοιο. Ηταν άλλες οι ανάγκες το 2020 και άλλες οι ανάγκες του 2025».
Με πιο «θεσμικό» τρόπο ο Παύλος Μαρινάκης έδειξε το σκεπτικό του Μαξίμου, ότι δηλαδή όσο «μας έκανε τη δουλειά» η Κ. Σακελλαροπούλου δεν ετίθετο κανένα ζήτημα, ενώ τώρα που ο πρωθυπουργός θέλει να αποτινάξει από πάνω του την πολιτική φθορά, «θυσιάζει» τη νυν πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Αφωνία για το σκάνδαλο των υποκλοπών
Από τα πιο μελανά σημεία της πενταετούς θητείας της Κατ. Σακελλαροπούλου
είναι η στάση της στο σκάνδαλο των υποκλοπών, όταν με εντολή Μαξίμου παρακολουθούνταν τηλέφωνα πολιτικών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών, ακόμη και των επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων. Ενώ διεπράχθη καταφανής παραβίαση του συντάγματος και έγινε θρύψαλα το κράτος δικαίου από την κυβέρνηση, η νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας, αντί να λειτουργήσει ως ασπίδα προστασίας των θεσμών, εξαντλήθηκε σε «ευχολόγια» και γενικές διατυπώσεις.
Χαρακτηριστικά, όταν ρωτήθηκε από την «Καθημερινή» τον Απρίλιο του 2023 εάν της πέρασε από το μυαλό ότι κάποιος θα μπορούσε να παρακολουθεί και την ίδια, απάντησε: «Δεν ασχολήθηκα με το θέμα αυτό, ομολογώ. Αν και πιστεύω ότι, αν είναι αναγκαίο και τηρούνται όσα προβλέπουν το σύνταγμα και η νομοθεσία, κανείς δεν εξαιρείται σε μια δημοκρατία. Αλλά με την αναγκαία προσοχή». Μάλιστα, όταν επισημάνθηκε ότι η συζήτηση γίνεται για παράνομες παρακολουθήσεις αποκρίθηκε: «Θα ήθελα να μην… Και ελπίζω… Ομολογώ ότι δεν το σκέφτηκα καθόλου».
Εντονη κριτική είχαν διατυπωθεί και για την «αφωνία» της Κ. Σακελλαροπούλου, παρότι και η ίδια εμπειρότατη δικαστικός, σε ό,τι αφορά τα ευρήματα της ΑΔΑΕ και την κυβερνητική στοχοποίηση του επικεφαλής της, επίσης εμπειρότατου δικαστικού Χρήστου Ράμμου.
Απραγη στο έγκλημα των Τεμπών
Πέρα από τη σιωπή της στο σκάνδαλο των υποκλοπών, πολλές αντιδράσεις προκλήθηκαν αρκετές φορές και για τη στάση της νυν προέδρου της Δημοκρατίας σε ό,τι αφορά το έγκλημα των Τεμπών. Ενδεικτικά ήταν όσα είπε ο πατέρας που έχασε τον γιο του, ο Παύλος Ασλανίδης, μετά τη μη πρόσκληση των περισσότερων συγγενών των θυμάτων των Τεμπών στη δεξίωση που έγινε τον Ιούλιο του 2024 στο Προεδρικό Μέγαρο για τα 50 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας. «Βράζω από μέσα μου» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας: «Την κυρία Σακελλαροπούλου τη χρησιμοποίησαν, αμφιβάλλω εάν το γνώριζε. Τη στιγμή που η κ. Σακελλαροπούλου πετούσε τα λουλούδια στο καμένο κουπέ, στο σημείο που τα πέταξε από κάτω υπήρχε ένας διασώστης που μάζευε με μια σπάτουλα τα υπολείμματα των παιδιών μας. Φανταστείτε για μας πόσο υποκριτικό ήταν όλο αυτό. Στο συγκεκριμένο παράθυρο ήταν ό,τι απέμεινε από τον γιο μου».
Η νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας σιώπησε ακόμη κι όταν βγήκαν στη δημοσιότητα οι πληροφορίες για το μπάζωμα του χώρου του δυστυχήματος, αλλά και όταν προκλήθηκε σάλος από τα αλλοιωμένα ηχητικά της συγκάλυψης.
Νομιμοποίηση της ακροδεξιάς ατζέντας
Μπορεί η Κ. Σακελλαροπούλου σε όλες τις δύσκολες περιπτώσεις να «κρυβόταν» πίσω από την «ουδετερότητα» του θεσμού της δημοκρατίας, όμως όταν επρόκειτο για κινήσεις της κυβέρνησης που είχαν συμβολική βαρύτητα η «αμεροληψία» έσπαγε. Χαρακτηριστικά η νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας αποδέχτηκε ασμένως να φωτογραφηθεί στον φράκτη του Εβρου τον Μάιο του 2021, νομιμοποιώντας εκείνη την εποχή το ακροδεξιό κλίμα που ήθελε να καλλιεργήσει η κυβέρνηση.
Δύο μήνες αργότερα, τον Ιούλιο του 2021, η Κατ. Σακελλαροπούλου υπέκυψε άλλη μία φορά σε ακροδεξιές πιέσεις και ακύρωσε την προγραμματισμένη βράβευση του διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλου από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Η ακύρωση είχε έντονα στοιχεία «πολιτικοποίησης» από το δεξιό μπλοκ και από τους επικριτές, με έντονη κριτική για τις κυβερνητικές πολιτικές στο μεταναστευτικό και την πρακτική των επαναπροωθήσεων (pushbacks).
Η «ουδετερότητα» της προέδρου διερράγη και όταν έθεσε υπό την αιγίδα της αρχικά το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας: Ορια και Επιλογές τον Ιούνιο 2021. Μετά την κατακραυγή για το ακραία συντηρητικό πλαίσιο με το οποίο αμφισβητείτο η γυναικεία αυτονομία ως προς το σώμα και τη μητρότητα, η πρόεδρος απέσυρε την υποστήριξή της.
«Ασπίδα προστασίας» στον Λιγνάδη
Αντιδράσεις προκάλεσε η στάση της προέδρου της Δημοκρατίας απέναντι στον Δημήτρη Λιγνάδη κατά τη δεξίωση για την αποκατάσταση της δημοκρατίας τον Ιούλιο του 2022. Τότε, χωρίς να είναι αναγκαία οποιαδήποτε αναφορά, είχε τονίσει ότι «η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά σύμφωνα με το σύνταγμα και τους νόμους», υψώνοντας έτσι εμμέσως ασπίδα προστασίας στην κατακραυγή εναντίον του καταδικασμένου βιαστή ανηλίκων.
Διαβάστε επίσης
Από το σαβουάρ βιβρ στο «Φωτιά και τσεκούρι» – Την Κυριακή στο Documento
Ιράν: Αποκαλύπτει υπόγεια ναυτική βάση 500 μέτρα κάτω από τη γη με εκατοντάδες σκάφη (Video)
Καταφτάνει νέο κύμα κακοκαιρίας με κρύο – Οι αλλαγές μετά τις 25 Ιανουαρίου
