Την ώρα που η διαρκής εξέλιξη της τεχνολογίας προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς, εντείνεται η συζήτηση για το εάν τα βιβλία ή οι υπολογιστές συνιστούν καλύτερα εργαλεία εκμάθησης.
Μολονότι δεν υπάρχει επιστημονική σύγκλιση σχετικά με το εάν τα βιβλία ή οι ψηφιακές συσκευές είναι καταλληλότερα για τη εκμάθηση των παιδιών, μια μελέτη σε δημοτικά σχολεία στην Ονδούρα, διαπίστωσε ότι η αντικατάσταση των σχολικών βιβλίων με φορητούς υπολογιστές, δεν παρουσίασε τελικά κάποια διαφορά στην εκπαίδευση των μαθητών, σύμφωνα με τη Deutsche Welle (DW).
Υπάρχει ωστόσο ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Οι νευροεπιστήμονες έχουν αποδείξει ότι ο εγκέφαλος των παιδιών είναι σαν «σφουγγάρι» σε ό,τι αφορά τη γνώση. Τα παιδιά διαθέτουν μεγαλύτερη πλαστικότητα εγκεφάλου, γεγονός που σημαίνει ότι είναι καλύτερα στη διαμόρφωση νευρωνικών συνδέσεων, απαραίτητων για τη μάθηση. Η νευροπλαστικότητα είναι πιο γρήγορη και σταθερή στην παιδική ηλικία.
Μελέτες έχουν δείξει ότι όσο πιο πλούσιο είναι το μαθησιακό περιβάλλον κατά την παιδική ηλικία, τόσο περισσότερες γνώσεις αποκτούν τα παιδιά, ενώ παράλληλα αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλος μαθαίνει νέα πράγματα για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Το καλύτερο παράδειγμα εδώ είναι η εκμάθηση γλωσσών. Τα παιδιά μαθαίνουν μια δεύτερη γλώσσα πολύ εύκολα σε σύγκριση με τους ενήλικες γιατί ο εγκέφαλός τους έχει μεγαλύτερη πλαστικότητα. Επιπλέον, οι ενήλικες που έμαθαν δύο γλώσσες στην παιδική τους ηλικία, μπορούν να μάθουν μια τρίτη γλώσσα πολύ πιο γρήγορα από τους ενήλικες που έμαθαν μόνο μία γλώσσα στην παιδική τους ηλικία, καθώς ο εγκέφαλός τους έχει εκπαιδευτεί να μαθαίνει γλώσσες.
Τι σημαίνουν όμως όλα τα παραπάνω για την εκπαίδευση; Οτι τα παιδιά πρέπει να εκτίθενται σε όσο το δυνατόν περισσότερους διαφορετικούς τύπους εργαλείων μάθησης, τόσο ψηφιακά όσο και φυσικά. Μελέτες δείχνουν ότι η γραφή απαιτεί από τον εγκέφαλο να συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία λήψης σημειώσεων, καθώς και ότι ο εγκέφαλος είναι λιγότερο ενεργός όταν πληκτρολογεί. Επομένως, η γραφή με το χέρι δεσμεύει περισσότερο τη μνήμη.
Η χρήση ψηφιακών εργαλείων εκμάθησης θα μπορούσε να παρέχει στα παιδιά μια πολύ πιο πλούσια εμπειρία: Ταινίες κινουμένων σχεδίων, εκπαιδευτικές εφαρμογές, εικονικές τάξεις και εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης όπως το ChatGPT, μπορούν να επιστρατευτούν για να παρακινήσουν τους μαθητές να μάθουν με πιο διαδραστικές και ευχάριστες πρακτικές.
Το πραγματικό πρόβλημα στην εκπαίδευση είναι η φτώχεια
Στην ουσία, όμως, το πραγματικό ζήτημα δεν είναι η εκπαίδευση, αλλά η προσβασιμότητα σε αυτή.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο στην εκπαίδευση ενός παιδιού και ένας από αυτούς είναι το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον τους. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην εκπαίδευση είναι η φτώχεια, που εκφράζεται με περιορισμένη πρόσβαση σε βιβλία και υπολογιστές.
Το εν λόγω ζήτημα έγινε εμφανές κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού, όταν τα παιδιά από φτωχότερες οικογένειες είχαν ελλιπή πρόσβαση σε υπολογιστές ή βιβλία στο σπίτι κατά τη διάρκεια των περιόδων των lockdowns, με αποτέλεσμα την μείωση των ακαδημαϊκών τους επιδόσεων.
Διαβάστε επίσης: Αλεξέι Ναβάλνι: Η πορεία και ο αργός θάνατος της Νέμεσης του Πούτιν
Πέθανε στη φυλακή ο Αλεξέι Ναβάλνι
Ευρωκοινοβούλιο: Πέρασε το ψήφισμα χαστούκι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη για το Κράτος Δικαίου
