Υποκρισία και αυταρχισμός

Είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι η κυβέρνηση της ΝΔ πορεύεται με την υποκρισία, τον αυταρχισμό και την προκλητική αλαζονεία. Σειρά γεγονότων το επιβεβαιώνουν και συγχρόνως μάς υπενθυμίζουν ότι αυτή η κυβέρνηση έχει γραμμένο στα παλιά της τα παπούτσια τον πολίτη και ειδικά τον εργαζόμενο, τον οποίο χρησιμοποιεί ψυχρά και κυνικά, ανάλογα με αυτό που θέλει να πετύχει και να προβάλει.

Θυμόμαστε τα υποκριτικά και ανόητα χειροκροτήματα στα μπαλκόνια ως κίνηση ευγνωμοσύνης για τους ήρωες –έτσι τους έλεγαν– νοσηλευτές τον πρώτο καιρό της πανδημίας. Η σημερινή κατάσταση στη χώρα είναι δραματική, τα κρούσματα καθημερινά φτάνουν τις 7.000 περίπου, οι θάνατοι είναι στα ύψη, οι ΜΕΘ εκτός ορίων και η κυβέρνηση αυτό που έκανε είναι ότι αποδυνάμωσε τα δημόσια νοσοκομεία εν μέσω πανδημίας (σε υγειονομικό προσωπικό αλλά και κτιριακές υποδομές), εμπορευματοποίησε την υγεία, άφησε τους υγειονομικούς εκτεθειμένους στον κίνδυνο της πανδημίας και επιπλέον χρησιμοποιεί τη βία και την καταστολή σε κάθε μορφή διεκδίκησης και κινητοποίησης.

Θυμόμαστε το βάρος της τηλεκπαίδευσης που σήκωσαν οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων τη μακρά περίοδο της καραντίνας, με τεχνολογικό εξοπλισμό των ιδίων και όχι του σχολείου και όχι στον χώρο του σχολείου, όπως θα έπρεπε. Ως πολίτες αυτό που βλέπαμε από τα ΜΜΕ ήταν να καμαρώνουν και να αυτοθαυμάζονται ότι όλα τα κάνουν καλά και πετυχημένα. Ξεχνούσαν να αναφέρουν τις δικές τους ανεπάρκειες, τις οποίες οι εκπαιδευτικοί κάλυπταν χωρίς να διαμαρτύρονται. Το σημερινό δεδομένο είναι η επιστροφή το σχολείο με αυξημένο αριθμό μαθητών στις τάξεις –μοναδική πρωτοτυπία της κυβέρνησης που νοιάζεται–, με ελλιπή μέτρα καθαριότητας, με ανεπαρκή μέτρα ελέγχου και πολύ περισσότερο με απαράδεκτα υγειονομικά πρωτόκολλα προκειμένου να κλείσει ένα τμήμα. Σχολεία με τα παιδιά στοιβαγμένα και τους εκπαιδευτικούς να στοχοποιούνται μονίμως από την κυβέρνηση, όπως με την αξιολόγηση που προβάλλουν ότι δεν τη θέλουν, γιατί τους βολεύει για να στήσουν ακόμη ένα αφήγημά τους. Η αναγνώριση της προσφοράς φάνηκε ξεκάθαρα στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο όπου σημειώθηκαν προπηλακισμοί και χρήση βίας κατά εκπαιδευτικών από τα ΜΑΤ.

Θυμόμαστε τα εγκώμια για τους «ήρωες» πυροσβέστες που ρίχνονται στη μάχη της κατάσβεσης της πυρκαγιάς με κίνδυνο της ζωής τους. Πρόσφατο παράδειγμα οι καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού. Τότε οι πυροσβέστες, και ειδικά οι εποχικοί ήταν ήρωες, ήταν παράδειγμα. Ακόμη και τότε χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να βγει πάλι σε ένα διάλειμμα από τις διακοπές του ο πρωθυπουργός για να πει μερικά ανέξοδα λόγια και να παραστήσει τον σοβαρό και ευγνώμονα. Ομως, το «ευχαριστώ» της πολιτείας φάνηκε στα επεισόδια που σημειώθηκαν στη συγκέντρωση των πυροσβεστών με βασικό αίτημα τις προσλήψεις και μονιμοποιήσεις. Στα αιτήματα των ηρώων πυροσβεστών η κυβέρνηση επέλεξε να απαντήσει με ρίψη χημικών, χειροβομβίδων κρότου – λάμψης, αλλά και νερού από την «αύρα», με στόχο να διαλύσει άμεσα την κινητοποίηση.

Με λίγα λόγια, αυτή είναι η πραγματικότητα. Στα εύκολα και στις επιτυχίες είναι όλα καλά, επαινούν, χειροκροτούν και συγχρόνως αυτοθαυμάζονται, αλλά την ώρα της διεκδίκησης, ή ακόμη και της ευθύνης, των αποφάσεων, το προσωπείο πέφτει και φανερώνονται η υποκρισία, η αυταρχικότητα, η αλαζονεία και η ψευτιά. Το δόγμα «νόμος και τάξη» ξεδιπλώνεται με την πρώτη ευκαιρία και οι ήρωες γίνονται αντίπαλοι και εχθροί.

Από την άλλη, τα ΜΜΕ της παραπλάνησης και όχι της ενημέρωσης τους καλύπτουν, κρύβουν και παραπληροφορούν με νύχια και με δόντια με στόχο να μην αλλάξει τίποτε. Αυτή η κατάσταση τους βολεύει.

Δυστυχώς, η χώρα γυρίζει σε μαύρες εποχές αυταρχισμού και ανελευθερίας. Καταπατούνται κεκτημένα δικαιώματα και η δημοκρατία απειλείται. Παντού επικρατούν η υποκρισία και το δήθεν.

Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια υπομονής και ανοχής. Μέχρι εδώ!

Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός