Έναν νεαρό που «επέστρεψε στην Ελλάδα διότι βρήκε μια καλή δουλειά» παρουσίασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μεταξύ άλλων, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης αφιερωμένης στο brain gain στα Ιωάννινα το περασμένο Σάββατο, για νέους και νέες που είναι «εξαιρετικά αντιπροσωπευτικοί μιας νέας Ελλάδος η οποία αλλάζει και προκόβει». Ωστόσο, αυτό που επιμελώς έμεινε εκτός κάδρου είναι πως ο νέος επιστήμονας Παύλος Σεπετάς που παρουσιάστηκε ως υπόδειγμα νέου που επέστρεψε στη χώρα, το έκανε για να εργαστεί στην οικογενειακή επιχείρηση, και μάλιστα όχι σε οποιαδήποτε, αλλά στην εταιρεία «Βίκος» του πατέρα του, Πέτρου Σεπετά.
Η εκδήλωση έλαβε χώρα στα Ιωάννινα το περασμένο Σάββατο, όπου στο πλαίσιο του προσυνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας για το 14ο Συνέδριο που στο μεταξύ αναβλήθηκε, και παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, έλαβαν το λόγο πέντε νέοι και νέες εργαζόμενοι για να καταθέσουν τη δική τους ιστορία εργασίας στην «Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας».
Μεταξύ άλλων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε ως υπόδειγμα νέου που επέστρεψε στην Ελλάδα «διότι βρήκε μια καλή δουλειά», τον νεαρό Παύλο Σεπετά. Συγκεκριμένα, έπειτα από τους προηγούμενους τέσσερις νέους και νέες, η παρουσιάστρια της εκδήλωσης τον προανήγγειλε ως εξής:
«Να κλείσουμε με τον Παύλο μας. Ο οποίος έχει, δραστηριοποιείται μάλλον στα Ιωάννινα. Είναι μηχανικός βιομηχανικών συστημάτων. Suply Chain Manager της εταιρείας “Βίκος” Ηπειρωτική Βιομηχανία Εμφιαλώσεων, μίας από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της περιοχής. Ο Παύλος ο οποίος έφυγε στα 18 του για σπουδές στην Αμερική, και επέστρεψε για να δουλέψει στον τόπο καταγωγής του. Αυτό νομίζω είναι πολύ ελπιδοφόρο, έτσι;» αναφέρθηκε συγκεκριμένα, προτού ο νεαρός λάβει τον λόγο.
Λίγα λεπτά νωρίτερα, ο Κ. Μητσοτάκης είχε φροντίσει να αναφερθεί στο πρόσωπο του «Παύλου» κατά τη διάρκεια της εισαγωγικής του τοποθέτησης, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως «Δίνουμε ειδικά φορολογικά κίνητρα σε νέους ανθρώπους οι οποίοι έφυγαν στα χρόνια της κρίσης από τη στιγμή που θα επιλέξουν να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Και έχουμε εδώ πέρα παραδείγματα: Ο Παύλος σπούδασε στην Αμερική, επέλεξε να γυρίσει και να δουλέψει στον τόπο του, γιατί; Διότι βρήκε μία καλή δουλειά».
«Το 2020, το καλοκαίρι που ήμουν στο Mountainview της Καλιφόρνια, έβλεπα την Ελλάδα να αλλάζει και είχα αυτό το φόβο και έλεγα θα φύγει το τρένο και δεν θα το προλάβω. Και λέω, ή θα μείνω στην Αμερική για άλλα κάποια χρόνια να αποκτήσω εμπειρία, να αξιοποιήσω τη βίζα που μου παρείχε η Αμερική ως φοιτητής για τουλάχιστον τρία χρόνια και να μείνω στην Αμερική ή να γυρίσω τώρα στην Ελλάδα και να πιάσω αυτό το τρένο της αλλαγής που όλοι βλέπουμε ότι έρχεται, έχει έρθει και έρχεται. Οπότε πήρα την απόφαση να γυρίσω στην Ελλάδα, να γυρίσω στα Γιάννενα. Και αυτή τη στιγμή εργάζομαι, κάνω δύο πράγματα. Το πρώτο είμαι supply chain manager, συμμετέχω στο συντονισμό και στην υλοποίηση μεγάλων επενδύσεων που πραγματοποιεί η εταιρεία Βίκος αυτή τη στιγμή για την περιοχή με σκοπό την αύξηση της παραγωγικής δυναμικής και την εξωστρέφεια. Όλα αυτά στην περιοχή. Παράλληλα, συντονίζω σαν project manager διάφορα πρότζεκτ που άπτονται της ψηφιακής μετάβασης κομματιών της εφοδιαστικής μας αλυσίδας και εκεί πέρα να πω ότι έχω σαν προσωπικό μπούσουλα και το έργο σας, της κυβέρνησης, και τον κύριο Πιερρακάκη που τον βλέπω και τον έχω και με σπρώχνει και λέω είναι ευτύχημα να ψηφιοποιήσουμε πλήρως την εταιρεία, να προλάβουμε το κράτος να μην ψηφιοποιηθεί πρώτα το κράτος πριν από εμάς. Οπότε είναι ένας προσωπικός στόχος που έχω βάλει και προχωράει αυτό» ανέφερε, μεταξύ άλλων ο νεαρός.
Αξίζει να σημειωθεί πως όπως ανέφερε ο ίδιος, «στα 13-14 μου χρόνια περίπου είχα την πρώτη μου συνδρομή στα κοινά της πόλης, με τη διοργάνωση του πρώτου TEDx Youth στην Ελλάδα, με διακεκριμένους ομιλητές που μίλησαν για τους νέους της πόλης, για τη δημιουργικότητα των νέων, μεταξύ των οποίων ήταν ο κύριος Θεοδώσης Τάσσιος και ο κύριος Σταύρος Μπένος, με τον οποίον είχα τη χαρά να συνεργαστώ αργότερα και εταιρικά, για την ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων της χώρας».
Ωστόσο, με μία γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο γρήγορα ένας μέσος πολίτης, και ειδικά ένας νέος ή μία νέα επιστήμονας, θα εκπλαγεί από το παράδειγμα που παρουσίασε ο πρωθυπουργός, και θα απορρήσει εάν ένα τέτοιο πρόσωπο πράγματι εκπροσωπεί τους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια για να εργαστούν στο εξωτερικό.
Όπως προκύπτει, ο Παύλος Σεπετάς είναι υιός του Πέτρου Σεπετά και της Ελένης Θεοχάρη, οι οποίοι από το 2003 ελέγχουν ολοκληρωτικά την εταιρεία «Βίκος». Στο παρελθόν, από δημοσιεύματα έχει προβληθεί και ο έτερος υιός της οικογένειας, Κωνσταντίνος, ενώ ήταν η ίδια η Ελένη Θεοχάρη που αναφέρθηκε στον υιό της Παύλο, σε ομιλία της σε συνάντηση εταιρικών μελών του σωματείου Διάζωμα, τον Ιούνιο του 2014.
Μάλιστα, η ίδια τότε είχε αναφέρει κατά την ομιλία της ως γενική διευθύντρια και αναπληρώτρια διευθύνουσα σύμβουλος της «Βίκος», πως «Όντως με αφορμή αυτό το συνέδριο, TEDx at Pamvotis με θέμα τη δημιουργικότητα των νέων, που οργανωτής ήταν ο μικρός μου γιος ο Παύλος κι ένας συμμαθητής του, προσεκλήθη ο Σταύρος Μπένος και η ομιλία του είχε θέμα “Ν’ αγαπάς την ευθύνη”. Πολύ ωραίο θέμα, από τη ρήση του Καζαντζάκη, όπως είχε προσκληθεί και ο Θεοδόσης Τάσσιος, ο οποίος τελικά μίλησε μέσω skype για τη φιλαλληλία και τον Ιωάννη Βαρβάκη. Μ’ έναν τρόπο κάπως συναντήθηκαν οι δύο».
Αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με δημοσιεύματα του οικονομικού τύπου, η εταιρεία «Βίκος» έχει καταγράψει ανάπτυξη της τάξης του 578% την τελευταία τετραετία, ενώ η γενικότερη ανάπτυξη της εταιρείας σε όγκο καταγράφεται στο 333%, αριθμοί που ξεφεύγουν κατά πολύ από την περιγραφή «οικογενειακή επιχείρηση».
Προφανώς, το να επιστρέφει ένας νέος έπειτα από τις σπουδές του στην γενέτειρά του για να εργαστεί στον τόπο του, και δη στην οικογενειακή επιχείρηση, είναι κάθε άλλο παρά κακό και κανείς δεν θα μπορούσε παρά να το επικροτήσει. Το να προβάλλεται όμως ο υιός των ιδιοκτητών μίας από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας ως παράδειγμα «brain gain», και μάλιστα, ως αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αποτελεί προσβολή και πρόκληση για κάθε νέο και νέα που έφυγε από τη χώρα την προηγούμενη δεκαετία.
