Την ώρα που τα περισσότερα διεθνή Μέσα εστιάζουν στην κατάρρευση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Ασαντ και την κατάληψη της εξουσίας από τους πρώην τζιχαντιστές της Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (HTS), τα φαντάσματα του συριακού εμφυλίου ξαναζωντανεύουν με πρωτοβουλία της Τουρκίας και στο προσκήνιο έρχεται ακόμη μία φορά το ηρωικό Κομπάνι. Αυτό προκύπτει από τις αναφορές από την υπό τουρκική –επί της ουσίας– πολιορκία Ροζάβα στη βορειοανατολική Συρία, η οποία συνεχίζει να βρίσκεται υπό τον έλεγχο του κουρδικού στοιχείου και της συμμαχίας που οι πολιτικές οργανώσεις των Κούρδων έχουν συγκροτήσει με οργανώσεις των υπόλοιπων εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων της περιοχής.
Τόσο από τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε το ιστορικό στέλεχος του κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ενωσης (PYD) της Συρίας Σαλέχ Μοσλέμ για την κατάσταση στη Ροζάβα μετά την κατάληψη της εξουσίας από την ισλαμική HTS και την επίθεση κατά των κουρδικών περιοχών από οργανώσεις που στηρίζονται από την Τουρκία όσο και από τη μίνι συνέντευξη που παραχώρησε στο Documento ο δημοσιογράφος και στέλεχος του άλλου συροκουρδικού κόμματος του Εθνικού Συμβουλίου του Κουρδιστάν (KNK) Ισμέτ Ακούρτ, γίνεται ξεκάθαρο ότι η μετάβαση στη νέα εποχή της Συρίας μάλλον δεν θα είναι αναίμακτη.
Τεράστιες δυνάμεις
Η κατάσταση, πέρα από το ότι μυρίζει μπαρούτι, με τεράστιες δυνάμεις του τουρκικού στρατού να συγκεντρώνονται μέσα στην εβδομάδα στο ύψος του Κομπάνι και τις οργανώσεις των ισλαμιστών που ελέγχει η Τουρκία εντός της Συρίας να αγνοούν τις τοπικές συμφωνίες εκεχειρίας που επιτεύχθηκαν με την παρέμβαση των ΗΠΑ, αποκαλύπτει και το παιχνίδι που έχει στήσει η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην πολύπαθη χώρα.
Από τη μια, υπό την κάλυψη της Τουρκίας, η HTS κατάφερε να προελάσει και να καταλάβει τη Δαμασκό και από την άλλη με εντολή Ερντογάν ξεκίνησε η πολυπόθητη για τον ίδιο σύγκρουση με τους υποστηριζόμενους από τις ΗΠΑ Κούρδους της βορειοανατολικής Συρίας. Οι κινήσεις της HTS στο μεταξύ, όπως αποδεικνύεται από την έκκληση προς όλες τις ένοπλες οργανώσεις να παραδώσουν τα όπλα και να προσχωρήσουν στις εθνικές ένοπλες δυνάμεις, λειτουργούν συμπληρωματικά στην άμεση και έμμεση στρατιωτικής φύσης πίεση που ασκεί η τουρκική πλευρά στους Κούρδους.
Οι κινήσεις αυτές της Τουρκίας έρχονται τη στιγμή που στις ΗΠΑ υπάρχει ουσιαστικά κενό εξουσίας και ενώ όλοι περιμένουν ότι η κυβέρνηση Τραμπ όχι μόνο θα αποσύρει τους περίπου 2.000 Αμερικανούς στρατιώτες που είναι αναπτυγμένοι στη Ροζάβα, αλλά θα ακολουθήσει μια άκρως φιλοτουρκική πολιτική στη Μέση Ανατολή, τροφοδοτώντας τον εθνικισμό, όπως έκανε στην προηγούμενη θητεία της με το Ισραήλ, και τον μεγαλοϊδεατισμό-νεοοθωμανισμό του Ερντογάν.
Κάλεσμα αλληλεγγύης
Σύμφωνα τόσο με τον Σ. Μοσλέμ όσο και με τον Ισμ. Ακούρτ, η κουρδική πλευρά έχει προσπαθήσει να έρθει σε συνεννόηση με τη νέα κυβέρνηση στη Δαμασκό, χωρίς όμως να έχει λάβει ακόμη κάποια απάντηση. Παράλληλα, και οι δύο τόνισαν ότι στο Κομπάνι και στην ευρύτερη περιοχή, εξαιτίας της κατάστασης όπως αυτή διαμορφώνεται, χρειάζονται την υποστήριξη των λαών, της διεθνούς κοινότητας, αλλά και –γιατί όχι;– κρατών που είναι αντίθετα στην πολιτική κατοχής και τεμαχισμού της Συρίας. Παράλληλα, επισημαίνουν ότι είναι κρίσιμη η αλληλεγγύη μεταξύ των Κούρδων, κάτι που μοιάζει περισσότερο με έκκληση προς άλλες κουρδικές ένοπλες οργανώσεις, όπως είναι οι Πεσμεργκά του Ιράκ αλλά και οι οργανώσεις του Κόμματος Ελεύθερη Ζωή του Κουρδιστάν (PJAK) του Ιράν.
Σε κάθε περίπτωση, όπως δήλωσαν οι ίδιοι, αλλά και όπως ανέφεραν οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), πολυεθνική πολιτοφυλακή υπό τους Κούρδους είναι έτοιμη να υπερασπιστεί την Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας, ακόμη και χωρίς έξωθεν υποστήριξη. Οι κινήσεις αυτές της Τουρκίας θέτουν σε κίνδυνο συνολικά τη Μέση Ανατολή, αφού στις περιοχές των Κούρδων υπάρχουν κέντρα κράτησης μαχητών του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) υπό την επίβλεψη των ΗΠΑ. Ο Ισμ. Ακούρτ ήταν ιδιαίτερα ανήσυχος για το τι μέλλει γενέσθαι σε περίπτωση που το σύστημα επιτήρησής τους καταρρεύσει ή το αναλάβει η Τουρκία.
