Δεν… φτουράνε, όπως φαίνεται, οι περίπου 5.000 δημόσιοι υπάλληλοι που ξημεροβραδιάζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο πονοκεφαλιάζοντας με τις χίλιες και μία λεπτομέρειες του Brexit.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση Μέι έβαλε μικρή αγγελία, που λέει ο λόγος. Ζητάει να προσλάβει δεκάδες ιδιώτες για το νεοσύστατο Κέντρο Επειγουσών Αναγκών για την Εξοδο από την ΕΕ (EUXE – EU Exit Emergency Center).
Θα είναι η υπηρεσία πρώτων βοηθειών του ο μη γένοιτο: ενός πιθανού no deal Brexit. Κατεδαφιζόμεθα, προσλαμβάνεσθε. Και με καλό μεροκάματο, από 400 έως 500 λίρες ημερησίως, στην αρχή για έξι μήνες, με προοπτική τα δύο εφιαλτικά χρόνια. Εκτός από τα τυπικά προσόντα, σπουδές και εργασιακή εμπειρία, διαβάζω στον «Guardian» ότι θα ληφθεί σοβαρά υπόψη ο χαρακτήρας τους.
Πρωτίστως, λέει, πρέπει να είναι «άτομα με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση» (unflappable individuals) για να στελεχώσουν τρεις τομείς: ένα γραφείο επείγουσας ενημέρωσης, ένα γραφείο-σύνδεσμο μεταξύ διοίκησης, αρχών και ιδιωτών και ένα γραφείο διαχείρισης κρίσεων.
Τι θα γίνει αν λόγω Brexit διακοπούν οι εισαγωγές χημικών απαραίτητων για τον καθαρισμό του πόσιμου νερού ή αν ξεμείνουν σε λιμάνια στα πέρατα των ωκεανών κοντέινερ με εμπορεύματα από και για το «νησί»;
Πώς θα αντιμετωπιστούν ελλείψεις φαρμάκων; Πώς θα ανταπαντήσει κεραυνοβόλα ένας υπουργός στα επικοινωνιακά πυρά των Βρυξελλών; Από τη μια πλευρά, ορθώς ένα κράτος προετοιμάζεται για το χειρότερο.
Από την άλλη, μόλις 50 μέρες πριν από την προθεσμία εξόδου της 29ης Μαρτίου δεν είναι λίγο αργά; Εντάξει, τα περί κατεδαφίσεως είναι υπερβολικά, το οικονομικά πανίσχυρο Σίτι δεν κατεδαφίζεται εύκολα.
Κλονίζεται όμως, σε ζοφερούς καιρούς παγκόσμιας κρίσης, μαζί με τις βεβαιότητες όσων Βrexiteers είδαν την αποχώρηση σαν λυτρωτική εκδρομή.
