Α. Η χώρα έχει πλέον μπει σε προεκλογική τροχιά, με την κοινωνική δυσφορία στις πολιτικές της ΝΔ πολύπλευρα διακριτή
Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο η ΝΔ όσο και τα συστημικά κέντρα που τη στηρίζουν επιλέγουν με έμφαση να επιβάλουν πολιτική ατζέντα «παρελθοντολογίας» ή θεμάτων που οδηγούν σε «συμψηφισμούς» κ.λπ. προκειμένου να αποφευχθεί η αναμέτρηση πάνω σε προτάσεις που αφορούν το αύριο και το σχέδιο διεξόδου από την κρίση!
Γνωρίζουν ότι υπάρχει κοινωνική απόρριψη των πολιτικών τους και επιλέγουν να ενθαρρύνουν ένα μεγάλο τμήμα κοινωνικών και παραγωγικών στρωμάτων στη λογική της ιδιώτευσης, της απόσυρσης, του «όλοι ίδιοι είναι» και της καθολικής απαξίωσης.
Η στόχευση πλέον είναι εμφανής.
Θέλουν να αποτρέψουν την πολιτική αλλαγή με προοδευτική διακυβέρνηση.
Β. Προοδευτική απάντηση: Αλλαγή του κοινωνικού και παραγωγικού μοντέλου και όχι απλώς εναλλαγή προσώπων
Στον αντίποδα, καθίσταται επιβεβλημένο για όλα τα κόμματα του προοδευτικού τόξου να επικεντρώσουν τις προσπάθειες στη μείωση του μεγάλου ποσοστού αποχής που υπάρχει στη χώρα.
Είναι η ώρα να δυναμώσει η συζήτηση με τις τάξεις και τα κοινωνικά στρώματα που στη μεγάλη τους πλειονότητα βρίσκονται κοντά, κατανοούν και συμμερίζονται την ανάγκη για διεκδίκηση προοδευτικής διεξόδου. Θέλουν όμως να διακρίνουν τη «φωτογραφία» τους στο νέο μεγάλο κάδρο της αλλαγής του κοινωνικού και παραγωγικού μοντέλου. Γιατί οι πολίτες του σήμερα δεν υπερασπίζονται μόνο τις κατακτήσεις του χθες αλλά αναζητούν εναλλακτικές διεξόδους για τα μείζονα προβλήματα, με απαντήσεις πειστικές στις νέες διαιρετικές τομές που γεννούν ο νεοφιλελευθερισμός και η διαχείριση των επιστημονικών και τεχνολογικών κατακτήσεων από λίγους.
Γ. Η πολιτική πρέπει να ξαναγίνει εργαλείο της κοινωνίας
Το γεγονός ότι στο προοδευτικό πολιτικό τόξο ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έχει καταθέσει σε δημόσια διαβούλευση και κρίση ένα εναλλακτικό προγραμματικό πλαίσιο διακυβέρνησης με σύγχρονες επεξεργασίες, αυτοκριτική και αξιόπιστα εργαλεία εφαρμογής για την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας γίνεται αφορμή, με την κοινωνία διαμορφωτή, να προσδιοριστεί το περιεχόμενο της προεκλογικής ατζέντας που αποφεύγουν η ΝΔ με τα παρακολουθήματά της.
Ο προγραμματικός διάλογος πρέπει να αφορά την κοινωνία και τις ανάγκες της. Για να βλέπουν τη «φωτογραφία» τους στο μεγάλο κάδρο της πολιτικής αλλαγής τα κοινωνικά στρώματα που συγκροτούν τη νέα πλειοψηφία και έχουν λόγους να στηρίξουν την παραγωγική ανασυγκρότηση και την κοινωνική συνοχή.
Αναφέρομαι σε στοχευμένες δράσεις, που μεταξύ των άλλων αφορούν:
• τις δυνάμεις της επισφαλούς εργασίας,
• τα μικρομεσαία και τα αγροτικά στρώματα – κυρίως τη νεολαία…
Αυτήν τη συζήτηση θέλουν να αποφύγουν η ΝΔ και τα συστημικά κέντρα που τη στηρίζουν.
Γνωρίζουν πως η μεταφορά της πολιτικής αντιπαράθεσης σε θέματα που αφορούν την αλλαγή του παραγωγικού και κοινωνικού μοντέλου ενεργοποιεί τον πολίτη σε προοδευτική κατεύθυνση και μειώνει τη δεξαμενή του «καναπέ» και της αποχής, την οποία ενθαρρύνει για να επιβιώσει.
Δ. Οι πολιτικές διεργασίες στα κόμματα ενόψει των εκλογών πυκνώνουν
Και αυτό καθιστά θεμιτή τη φιλοδοξία κάθε κόμματος να διευρύνει την εκλογική του επιρροή, στο πλαίσιο της λειτουργικής και πολιτικής του αυτονομίας. Αποτελεί όμως υπόθεση των πολιτών όλων των κομμάτων να καταστήσουν σαφές στις ηγετικές ομάδες ότι δική τους προτεραιότητα είναι η προοδευτική διακυβέρνηση για την αλλαγή του νεοφιλελεύθερου κοινωνικού και παραγωγικού μοντέλου με πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και όχι τα συστημικά φτιασιδώματα που στοχεύουν σε κυβερνήσεις «ειδικού σκοπού», δηλαδή συνέχειας με συμμετοχή της ΝΔ!
H ΝΔ και τα συστημικά κέντρα ενθαρρύνουν τη λογική της ιδιώτευσης, της απόσυρσης, του «όλοι ίδιοι είναι» και της καθολικής απαξίωσης
*Ο Χάρης Τσιόκας είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
