Για τις συνθήκες υπό τις οποίες δραπέτευσαν αλλά και για την θανάτωση των δύο ιαγουάρων αναφέρθηκε ένας εκ των ιδιοκτητών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου, ο Ζαν Ζακ Λεσουέρ.
«Εκείνη τη μέρα, μεσημέρι ήταν περίπου, εμείς φορτώναμε κάποιες αντιλόπες που θα μεταφέρονταν σε ένα ζωολογικό πάρκο στην Πάφο. Μία από αυτές μας ξέφυγε και άρχισε να τρέχει με πολύ μεγάλη ταχύτητα προς τον χώρο που έχουμε τα τζάγκουαρ. Εκεί υπάρχει μια τζαμαρία, την οποία φυσικά δεν είδε και καρφώθηκε πάνω της. Οι οπλές σπάσανε την τζαμαρία σε ένα σημείο, παρά το γεγονός ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει, καθώς πρόκειται για τζάμι ασφαλείας», είπε σε ραδιοφωνικό σταθμό.
Οπως εξήγησε, όταν ο πρώτος ιαγουάρος άρχισε να βγαίνει από τον περίκλειστο χώρο, δόθηκε σήμα στην ενδοεπικοινωνία των εργαζομένων στο πάρκο «τζάγκουαρ έξω, τζάγκουαρ έξω, τζάγκουαρ έξω» και τέθηκε σε εφαρμογή το πρωτόκολλο του πάρκου.
Σύμφωνα με αυτό, αρχικά απομακρύνονται οι επισκέπτες από το σημείο και μεταφέρονται σε ασφαλή κλειστό χώρο. Στη συνέχεια, παρεμβαίνουν ειδικοί για την εξουδετέρωση του ζώου.
«Έχουμε ένα πολύ αυστηρό πρωτόκολλο, κάνουμε ασκήσεις κάθε τρεις μήνες για να προετοιμαζόμαστε για αυτές τις περιπτώσεις. Το πρώτο μας μέλημα είναι οι επισκέπτες. Στη διάρκεια της ημέρας στο Ζωολογικό Πάρκο κυκλοφορούν από το προσωπικό μας περίπου 30 εργαζόμενοι. Όλοι έχουμε γουόκι τόκι. Πάντα κυκλοφορούν δύο άτομα που έχουν εκπαιδευτεί με χρήση όπλων και δύο κτηνίατροι», αναφέρει ο κ. Λεσουέρ.
Απαντώντας στα σχόλια περί άδικης θανάτωσης των ζώων, υπογραμμίζει ότι «για ένα τζάγκουαρ, ένα λιοντάρι ή μια τίγρη, το πρωτόκολλο δεν προβλέπει νάρκωση».
«Πρόκειται για δύο ζώα που δραπέτευσαν και το αναισθητικό όπλο δεν είναι επαναληπτικό, έχει μόνο ένα βέλος. Η αναισθησία δεν πιάνει άμεσα, μεσολαβούν τρία τέσσερα λεπτά, στα οποία μπορεί να συμβεί το χειρότερο. Δυστυχώς η θανάτωση είναι μονόδρομος», υποστηρίζει.
«Ήταν μια τραγική απόφαση αλλά ήταν η σωστή. Κάποια σχόλια στα social media είναι σωστά, όμως κάποια άλλα προέρχονται από άτομα που δεν έχουν γνώση του θέματος και νομίζουν ότι είναι εύκολο να ναρκώσεις ένα ζώο. Αν δεν τα είχαμε σκοτώσει μπορεί να είχαν σκοτωθεί κάποιοι φροντιστές», επισημαίνει.
