Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα και οι δηλώσεις Ρώσων και Ουκρανών αξιωματούχων που κάνουν λόγο για μία συμβιβαστική έξοδο από τον πόλεμο, ενόσω οι συγκρούσεις συνεχίζουν άκοπα.
Το μοντέλο που θα ακολουθηθεί σίγουρα θα περιλαμβάνει την επισημοποίηση του εδαφικού ακρωτηριασμού της Ουκρανίας, δηλαδή την αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία καθώς επίσης την αναγνώριση των «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ.
Η ουδετερότητα
Επιπλέον, η συμφωνία εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα προβλέπει για την Ουκρανία ένα καθεστώς ουδετερότητας, το οποίο σύμφωνα με τους Ρώσους θα μοιάζει με αυτό της Σουηδίας. Η Ουκρανία θα δεσμευθεί ότι δεν θα εισέλθει ποτέ στο ΝΑΤΟ, κάνοντας τις απαραίτητες αλλαγές και στο Σύνταγμα της. Στο τελευταίο έχει αποτυπωθεί η πρόθεση της Ουκρανίας να συμμετάσχει στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., αναγκάζοντας όλες τις ουκρανικές κυβερνήσεις να κυνηγούν αυτούς τους στόχους. Ωστόσο, οι Ρώσοι δεν έχουν κάνει αναφορές για την προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στην Ε.Ε., μολονότι το Κίεβο έχει κινήσει τις διαδικασίες για την ένταξη του στην Ένωση. Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Ζελένσκι είπε ανοιχτά πως ο στόχος εισόδου στο ΝΑΤΟ είναι πλέον ένα όνειρο απατηλό.
Η αποστρατιωτικοποίηση
Επίσης, οι Ρώσοι απαιτούν την συρρίκνωση του ουκρανικού στρατού, αποστρατιωτικοποιώντας επί της ουσίας την Ουκρανία και εφαρμόζοντας, κατά τους ίδιους, την «αποναζιστικοποίηση». Είναι φανερό πως «ξεδοντιάζοντας» την Ουκρανική άμυνα, οι Ρώσοι πιστεύουν πως την επόμενη μέρα του πολέμιου θα βρίσκονται σε καλύτερες θέσεις. Πάντως, δεν έχουν υπάρξει αναφορές για το μέλλον των νεοναζιστικών παραστρατιωτικών οργανώσεων όπως το τάγμα Αζόφ που δρουν ανεξέλεγκτα και εγκληματικά στην Ουκρανική επικράτεια.
Η Ρωσία αλλάζει στάση
Παράλληλα, το ρωσικό ειδησεογραφικό δίκτυο RIA Novosti επικαλούμενο τον Ρώσο πρέσβη στο Παρίσι, μετέδωσε πως η ρωσική διπλωματία έχει οπισθοχωρήσει σε ορισμένες απαιτήσεις τις και συγκεκριμένα για την αλλαγή κυβέρνησης. Το παραπάνω γεγονός υποδηλώνει πως το Κρεμλίνο έχει αρχίσει να σκέφτεται την επόμενη μέρα και την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της όποιας λύσης επιτευχθεί. Εάν ο Ρωσικός στρατός πετύχει την κατοχή όλης ή ενός μεγάλου κομματιού της χώρας τότε ο ανταρτοπόλεμος θα είναι η φυσική εξέλιξη του πολέμου. Αυτό το προσμετράει το Κρεμλίνο και φαίνεται να επιθυμεί πως η συμφωνία θα έχει την εγγύηση και την εποπτεία της Ουκρανικής κυβέρνησης. Σαφέστατα πρόκειται για ένα θετικό βήμα, αφού η Ρωσία μέχρι πρότινος αμφισβητούσε την νομιμοποίηση της κυβέρνησης και την ουκρανική κυριαρχία εν συνόλω.
Τα ερωτήματα
Ενόσω πραγματοποιούνται οι διαπραγματεύσεις οι συγκρούσεις συνεχίζονται και οι Ρώσοι δεν έχουν «κατεβάσει ταχύτητα», πολιορκώντας δια του βομβαρδισμού το Κίεβο, το Χάρκοβο, το Τσέρνιγκοφ, το Σούμι και τη Μαριούπολη. Ταυτόχρονα, τακτικές μάχες σημειώνονται στη περιοχή του Ντονμπάς με το μάτι στραμμένο στις διαπραγματεύσεις.
Εφόσον οι διαπραγματεύσεις συνεχίζουν να προχωρούν αποτελεί ερώτημα το τι θα γίνει σε περιοχές όπως η Χερσώνα, Νικολάεφ και Ζαπορίζια που τα ρωσικά στρατεύματα έχουν ισχυρή παρουσία. Θα συμφωνηθεί μία φόρμουλα απόσυρσης των στρατευμάτων ή αυτά θα παραμείνουν ως εγγυητές της συμφωνίας;
Σε κάθε περίπτωση εάν οι διαπραγματεύσεις καταρρεύσουν εκ νέου, τότε η ρωσική στρατιωτική μηχανή, που αυτή τη στιγμή ενισχύεται μετά από δύο συναπτές εβδομάδες συγκρούσεων, θα επανακινητοποιηθεί και θα περάσει στην επίθεση χτυπώντας ακόμη πιο σκληρά την Ουκρανική ενδοχώρα.