Την κατά το δοκούν οικειοποίηση ιδιωτικών ναών από τη Μητρόπολη στην Ύδρα καταγγέλλει με επιστολή του κάτοικος του νησιού.
Σύμφωνα με την καταγγελία οι εκκλησιαστικοί παράγοντες «ισχυρίζονται ότι ένας ναός, “άπαξ ενοριακός, πάντα ενοριακός!”. Φυσικά αδιαφορούν για το γεγονός, ότι από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους, οι παραπάνω ναοί είναι ιδιόκτητοι, φροντίζονται από τους ιδιοκτήτες τους, συντηρούνται, επισκευάζονται και φυσικά είναι επίσημα δηλωμένοι σε εφορία και κτηματολόγιο. (Η σχετική αναφορά, άλλωστε εμφανίζεται από το 1923 και εντεύθεν.) Έρχεται δηλαδή ένας ιερέας και 2-3 επίτροποι του, μάλλον αδαείς περί τα νομικά, και αποφασίζουν, ότι ένας ναός, ιδιόκτητος και οικογενειακός εδώ και δύο αιώνες είναι «δικός τους», ανήκει στην ενορία και μάλιστα μπορούν να εισβάλουν σ’ αυτόν αυτοδικώντας, αδιαφορώντας για ιδιοκτησιακά δικαιώματα, τίτλους, οικογενειακά κειμήλια και λοιπά! Και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη του μητροπολίτη και του μητροπολιτικού συμβουλίου όπως ισχυρίζονται; Μήπως παραβιάζονται κατάφωρα τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας, νομής και χρήσης των ιδιοκτητών; Τι κάνει τον νυν μητροπολίτη να αμφισβητεί την παράδοση της Ύδρας και να ανοίγει ένα τέτοιο θέμα;»
Κάτι τέτοιο είδαμε να συμβαίνει στο νησί τον περασμένο Νοέμβρη όταν εν μέσω πανδημίας και απαγορεύσεων σε απόμερο εκκλησάκι το οποίο ήταν ιδιωτικό έβγαλαν εικόνα σε εξωτερικό χώρο με σκοπό οι πιστοί να προσέλθουν και να προσκυνήσουν. Όλα αυτά την ώρα που ο ναός ήταν κλειστός, με αποτέλεσμα να ανοίξουν για τη λειτουργία του χωρίς την παρουσία του ιδιοκτήτη, καθώς δεν μπορούσε να μεταβεί στο νησί λόγω COVID-19.