Κανονικά όταν κάποιος κάνει λάθος οφείλει να το αναγνωρίζει, να ζητάει συγγνώμη από όσους υπέστησαν βλάβη εξαιτίας του και να φροντίζει να το επανορθώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Οι επαγγελματίες της πολιτικής βέβαια δεν αποδέχονται τέτοιους κανόνες, επειδή θεωρούν ότι είναι διαφορετική κάστα, για την οποία ισχύουν διαφορετικά μέτρα και σταθμά απ’ ό,τι για τους «άλλους», τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους.
Οπότε οι… άριστοι, ο Μητσοτάκης και οι κάθε λογής παρατρεχάμενοι, με πρώτους από όλους τους παρεπιδημούντες στο Μαξίμου, θεωρούν πως μπορούν ανά πάσα στιγμή να λένε κυριολεκτικά ό,τι τους κατέβει, αδιαφορώντας για την αλήθεια και βαφτίζοντας σαν τους θεομπαίχτες καλόγηρους του Μεσαίωνα το κρέας… ψάρι για να μπορούν να το φάνε τη Μεγάλη Παρασκευή. Αυτό έκαναν με τις ΜΕΘ και την ενίσχυση του ΕΣΥ. Αυτό με τις επιτροπές των λοιμωξιολόγων και τα επτασφράγιστα πρακτικά των συνεδριάσεών τους. Αυτό κάνουν και τώρα με την άρση της πατέντας των εμβολίων.
Τι κι αν προσωπικά ο Μητσοτάκης για να μην ανοίξει μια τέτοια συζήτηση επιτίθετο στον Τσίπρα κατηγορώντας τον ότι ήθελε να… κρατικοποιήσει τις πολυεθνικές του φαρμάκου; Τι κι αν χαρακτήριζε «αστείο πυροτέχνημα» την πρόταση; Οχι μόνο τα «ξεχνάει» όλα αυτά, αλλά θεωρεί κιόλας ότι ως διά μαγείας θα τα ξεχάσουμε κι εμείς και δεν θα του ζητήσουμε τον λόγο.
Γιατί γι’ αυτούς όλα είναι προπαγάνδα και διασυνδέσεις. Ενα σύστημα δηλαδή διαπλοκής που φροντίζει τους «ημέτερους» και απαιτεί από αυτούς να το «φροντίζουν». Ενα σύστημα που μέσω των ειδικών κονδυλίων είναι ταγμένο στο να μετατρέπει το μαύρο σε άσπρο και να αναδεικνύει θορυβωδώς τα ασήμαντα ώστε να θάβονται στο σκοτάδι τα ουσιώδη.
Γι’ αυτό η αλήθεια, το δίκιο και η λογοδοσία είναι έννοιες ασύμβατες με το «επιτελικό κράτος» που θεωρεί ότι είναι ανεξέλεγκτο και χάρη στα πετσωμένα ΜΜΕ του επιτρέπονται τα πάντα.
