Ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε συνεχές ηλεκτροσόκ από τις εσωτερικές δημοσκοπήσεις. Οι αναλύσεις δείχνουν ότι η ενεργειακή πολιτική παίζει ρόλο στη δραματική πτώση. Είναι αρκετοί που πρότειναν στον Μητσοτάκη να τελειώσει με τον διοικητή της ΔΕΗ Γιώργο Στάσση για να εξευμενίσει το πλήθος. Προσφέρεται λένε για ανθρωποθυσία με φόντο τα δημοσιεύματα για τη βίλα στην Τζια. Ο Μητσοτάκης όμως δεν θέλει (ακόμη) να πετάξει τον Στάσση επειδή διακινδυνεύει το σύστημά του με βραχυκυκλώματα. Κι αυτό επειδή ο Στάσσης έχει μεν βίλα από τους υψηλούς μισθούς που παίρνει επί χρόνια (ήταν στέλεχος της ιταλικής εταιρείας ενέργειας ENEL), αλλά έχει και ράμματα για τη γούνα τους. Ενας εναερίτης (και όχι αλεξιπτωτιστής της ΔΕΗ) μου ψιθύρισε ότι υπάρχουν δύο σχέδια του Στάσση που βάζουν φωτιά στο Μαξίμου λόγω των υποσχέσεων που έχει δώσει σε επιχειρηματίες ο Μητσοτάκης. Το ένα είναι να απαιτηθεί από επιχειρηματίες που πληρώνουν το ρεύμα πενταροδεκάρες (όπως η παλιά ΠΕΣΙΝΕ) να πληρώσουν κι αυτοί το μάρμαρο. Αν ισχύει το σχέδιο Στάσση, δεν νομίζω ότι το κάνει βέβαια για να εξισορροπήσει την αδικία, αλλά για να μπορέσει να πουλήσει τη ΔΕΗ σε ιδιώτες χωρίς συμβόλαια-βαρίδια. Το δεύτερο σχέδιο είναι να περάσει παντού οπτική ίνα χρησιμοποιώντας το δίκτυο και τους στύλους της ΔΕΗ. Η επένδυση είναι με ελάχιστο κόστος και θα χτυπήσει τους ανταγωνιστές. Οπως καταλαβαίνετε, και τα δύο σχέδια ζορίζουν το Μαξίμου και τις σχέσεις του με τους επιχειρηματίες. Σκεφτείτε λοιπόν να πετάξουν τον Στάσση και να βγει να πει ότι τον πέταξαν για τα δύο αυτά σχέδια. Ηλεκτρική καρέκλα.
Τικ-τακ
Τα πετρέλαια όσο κι αν φαίνεται παράξενο είναι παρωχημένος κλάδος. Ετσι η οικογένεια Βαρδινογιάννη μπαίνει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μετά την αγορά των πάρκων της Fortress στην Ελλάδα και του 75% της θυγατρικής της ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΕΛΤΕΧ Ανεμος. Μεγάλη επένδυση, αλλά μεγάλος και ο πόλεμος.
Ο όμιλος Βαρδινογιάννη όμως στοχεύει και στις κατασκευές. Διότι είναι πεδίο δόξης λαμπρό στο οποίο δεν συμμετείχε, αν και παραδοσιακή επιχειρηματική οικογένεια. Ετσι αγόρασε το 30% της ΕΛΛΑΚΤΩΡ και βάζει πόδι σε ό,τι επακολουθεί στα κατασκευαστικά. Οποιος θεωρεί ότι αυτό είναι χωρίς πονοκέφαλο για τον Μητσοτάκη γελιέται.
Με τη σειρά του ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο οποίος είχε επενδύσει στην ΤΕΡΝΑ παίρνοντας δάνειο από την τράπεζα Οptima, συμφερόντων του Βαρδινογιάννη, σχεδιάζει να πουλήσει στον Αυστραλιανό παίκτη Macquarie ο οποίος έχει αγοράσει ποσοστό του ΔΕΔΔΗΕ και επεκτείνεται.
Τελικώς μια σειρά από «επενδυτές», με δάνεια πάντα, αυτό που κάνουν είναι ότι αγοράζουν κομμάτια εταιρειών τα οποία πουλούν σε ξένους εξασφαλίζοντας υπερκέρδη σε μικρό χρονικό διάστημα.
Να θυμίσω την περίπτωση Βγενόπουλου, ο οποίος με αυτό τον τρόπο «επένδυσε» στον ΟΤΕ, πουλώντας τον τελικώς στους Γερμανούς.
Οταν μιλάμε για τέτοια εισοδήματα ο πατριωτισμός έχει άλλη διάσταση. Η «επένδυση» στο αρχικό στάδιο αποκαλείται πατριωτική κίνηση (πατριωτισμός εσωτερικού), αλλά όταν τα πουλάνε όλα στους ξένους βαφτίζεται διορατική κίνηση (πατριωτισμός εξωτερικού).
Πάνω σε τέτοια πατριωτικά πλαίσια ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε βέτο στο εμπάργκο που απαίτησαν οι Ευρωπαίοι για τους Ελληνες εφοπλιστές που μεταφέρουν το πετρέλαιο του Πούτιν. Ετσι το πρωί οι εφοπλιστές συνεχίζουν να μεταφέρουν το ρωσικό πετρέλαιο (πατριωτισμός εξωτερικού) και το βράδυ κλαίνε στα κανάλια για τον πόλεμο στην Ουκρανία (πατριωτισμός εσωτερικού). Μεγάλα πουτινάκια.
Ο Μανιαδάκης έδωσε πτυχίο Harvard στον Αδωνη
Και εκεί που τα πράγματα για τον… υπουργό Υπανάπτυξης Αδωνη Γεωργιάδη ήταν άσχημα, έγιναν χειρότερα. Στο ανακαινισμένο από τη Μαρέβα κυβερνείο της χώρας (κατά κόσμον Μέγαρο Μαξίμου) δεν τρέφουν τα καλύτερα συναισθήματα για τον Αδωνη, πράγμα το οποίο γνωρίζει και ο ίδιος και γι’ αυτό προσπαθεί με τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις να περιχαρακώσει διά της δημοσιότητας το κοινό του. Δεν μιλούν μόνο υποτιμητικά για το πρόσωπό του αλλά επιχειρούν να πείσουν τον Μητσοτάκη ότι μόνο ζημιά κάνει. Συν ότι οι δημόσιες δηλώσεις του είναι διανθισμένες με «κρυφά» μηνύματα για όσους τον έχουν προγράψει. Το τελευταίο διάστημα λέγεται ότι ο Υπανάπτυξης επιχείρησε ριφιφί στους χώρους ευθύνης του πρωθυπουργικού γραφείου. Προσπάθησε να κλείσει συμφωνίες για πράγματα που αφορούν την ενέργεια, κάνοντάς τα όλα όχι απλώς μύλο αλλά… ανεμογεννήτρια. Και κάπου εκεί ήρθε το «χειρότερα». Το Documento. Η πρώτη φάση με την αποκάλυψη του βολέματος της κόρης στο Ελληνικό, του οποίου έχει την ευθύνη, δημιούργησε θόρυβο και ξαναθύμισε (πράγμα που επ’ ουδενί ήθελε η Οικογένεια) ότι κάτι αντίστοιχο είχε κάνει και ο Μητσοτάκης με τον γιο του στην Ισπανία. Η δεύτερη φάση χτυπάει όμως τον Αδωνη εκεί που πονάει, στις σχέσεις με τη Novartis. Είναι γνωστό ότι οι προσπάθειες να εξουδετερώσουν τον Βαξεβάνη με τη δίωξη έχουν γυρίσει μπούμερανγκ, ενώ δημιουργεί και αλυσιδωτές αντιδράσεις στο εξωτερικό. Η απολογία του οδήγησε έστω και τυπικά τον Νίκο Μανιαδάκη να καταθέσει στην ανακρίτρια. Εκεί παραδέχτηκε ότι επί χρόνια ήταν το βαθύ λαρύγγι του FBI. Ενώ στην Ελλάδα μίλησε για σκευωρία που στήθηκε για να κατηγορηθούν τα πολιτικά πρόσωπα για τη Novartis, στις ΗΠΑ είχε κελαηδήσει. Κάρφωνε, κατά το κοινώς λεγόμενο. Μήπως γιατρούς; Φυσικά και όχι, επειδή δεν είχε σχέση με γιατρούς. Αντιθέτως, ήταν σύμβουλος του Αδώνιδος και της πολιτικής του φαρμάκου, την οποία σύμφωνα με τους μάρτυρες καθόριζε. Αν επιπλέον κρίνουμε από όσα έχει καταθέσει ο Μανιαδάκης στους εισαγγελείς στην Ελλάδα ως προστατευόμενος μάρτυρας «Γιάννης Αναστασίου», στην Αμερική όπου δεν είχε και κωλύματα ή απειλές τούς έχει καλουπώσει κανονικά. Σύμφωνα με την κατάθεσή του, ο Αδ. Γεωργιάδης ήταν αυτός που έπαιρνε τις αποφάσεις για το φάρμακο και όχι ο υφυπουργός Αντώνης Μπέζας. Επίσης ήταν αυτός που έβαλε τα δέκα φάρμακα τα οποία ήθελε να βάλει η Novartis στην Ελλάδα μέσω του προγράμματος Harvard Project. Το Harvard Project ήταν το πρόγραμμα με το οποίο η φαρμακευτική «έπιανε» όσους είχαν ρόλο στις αποφάσεις για το φάρμακο. Ο Μανιαδάκης τοποθέτησε τον Αδ. Γεωργιάδη στο Harvard, αλλά δεν πρόκειται για το πανεπιστήμιο όπου φοίτησε ο πρωθυπουργός. Και με όλα αυτά που κατέθεσε ο Μανιαδάκης διεκδικεί και αμοιβή από τους Αμερικανούς. Σύντομα η συνέχεια…
Ηταν στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο Κοττάκης
Προς θεού, δεν θέλω να συγκρίνω τον πολύ καλό δημοσιογράφο Μανώλη Κοττάκη με τον γάιδαρο της λαϊκής παροιμίας. Αλλά όπως και να το κάνουμε, την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης παλεύει να βλαστήσει και να ανθίσει κάπως επικοινωνιακά, εμφανίζεται ο Κοττάκης και τον κλαδεύει, μπορεί όχι ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τον κορφολογάει. Τον μάδησε τη χειρότερη εποχή. Εχει σημασία ότι το έκανε ο Κοττάκης, γιατί εκτός του ότι είναι έγκυρος, γνωρίζει καλά την ανθρωπογεωγραφία της ΝΔ, αλλά και το μικροκλίμα. Πότε έχει λιακάδα και πότε βρέχει. Ο Κοττάκης έριξε κεραυνούς και ανήγγειλε καταιγίδες. Ούτε λίγο ούτε πολύ, άφησε πιθανό το ενδεχόμενο να υπάρξει δεξιό κόμμα στις παρυφές της ΝΔ. Οχι τίποτε απολειφάδια της ακροδεξιάς, αλλά πολιτικοί όπως ο Γιώργος Κύρτσος, ο οποίος παρά τις προσπάθειες του Μητσοτάκη να διαγραφεί ως παρίας από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα βρήκε στέγη στον πολιτικό σχηματισμό του Μακρόν. Δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Με δύο άρθρα του αποδομεί την εικόνα του Μητσοτάκη ως πολιτικού τον οποίο επέλεξε το ίδιο του το κόμμα ως ηγέτη και αποκαλύπτει (χωρίς να διαψευστεί) ότι η επιλογή Μητσοτάκη ήταν διαδικασία συναλλαγής και μεθοδεύσεων. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ήταν ο εκλεκτός των νεοδημοκρατών, λέει ο Κοττάκης, προτού το σύστημα καταγραφής ψήφου χαλάσει και ανατραπεί η διαδικασία. Στη συνέχεια ο Μητσοτάκης εμφανίζεται να ήρθε σε συμφωνία ομηρίας με τον Σαμαρά, ενώ ο Μεϊμαράκης και οι λοιποί αποχώρησαν σιωπηλά από το προσκήνιο για λόγους που δεν είναι πολύ ξεκάθαρα πολιτικά ορθοί. Παρέμβαση φαίνεται να υπήρξε και από κάποια πρεσβεία, ενώ τραπεζίτης είχε δώσει στον Μητσοτάκη το call center της τράπεζας για την εσωκομματική προεκλογική μάχη. Ολα αυτά που ψιθυρίζονταν επί χρόνια (επιβεβαιώθηκαν μάλιστα ως ένα βαθμό με τη λυκοσυμμαχία του Αδωνη Γεωργιάδη και των σαμαρικών με τον Μητσοτάκη) έχει σημασία ότι γράφονται τώρα. Ο Κοττάκης δεν γράφει κάποιο βιβλίο ιστορίας ώστε να τα καταγράψει για ιστορικούς λόγους. Προφανώς τα άρθρα του είναι το σύνθημα για να θυμηθεί η παράταξη όσα έχουν γίνει και κυρίως να ενεργοποιηθεί μια λειτουργία αποκατάστασης της αδικίας εκείνης της εποχής. Η ανάγνωση που μπορεί να γίνει είναι ότι το κόμμα δεν ανήκει στον Μητσοτάκη και όσα προκύψουν είναι ακριβώς για να πάνε τα πράγματα εκεί που πρέπει. Βέβαια στο άρθρο του Κοττάκη υπάρχει και η πληροφορία ότι όταν από κάποιους ρωτήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας ποιον από τους δύο θα προτιμούσε στο τιμόνι της ΝΔ διάλεξε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πάντα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε τον Μητσοτάκη πολιτικά απροσάρμοστο και φαίνεται ότι επένδυσε στον χειρότερο. Δεν το είχε πει όμως στους υπουργούς του και κάποιοι του άφησαν στα ταμεία 37 δισ. για να ξεπεράσει τα προβλήματά του