Η παρακμή του δυτικού πολιτισμού μπαίνει στο στόχαστρο του Ρούμπεν Έστλουντ που κερδίζει το δεύτερο Χρυσό Φοίνικα της καριέρας του με το γυρισμένο στην Χιλιαδού «Τρίγωνο της θλίψης».
Κριτική: Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Το τρίγωνο της θλίψης (Triangle of sadness) (****)
Πολιτική σάτιρα διεθνούς συμπαραγωγής 2022 (147)
Σκηνοθεσία: Ρούμπεν Έστλουντ Πρωταγωνιστούν: Χάρις Ντίκινσον, Τσάρλμπι Ντιν, Ντόλι ντε Λεόν, Βίκι Μπερλίν, Γούντι Χάρελσον
Μια κρουαζιέρα αναψυχής στις ελληνικές θάλασσες με επιβάτες κάποιους κακομαθημένους δισεκατομμυριούχους και ένα αφελές ζευγάρι top models, χάνει γρήγορα την ανέμελη και γοητευτική λάμψη της, όταν μια τρικυμία μετατρέπει το αξίας 250 εκατομμυρίων δολαρίων γιοτ σε …χαβούζα!
Ευφυής και ανελέητη η ταξική αλληγορία του Ρούμπεν Έστλουντ χώνει βαθιά το μαχαίρι της βιτριολικής κριτικής της μέχρι να βρει κόκαλο. Η αχαλίνωτη σάτιρα του σουηδού για τους πλούσιους και όμορφους αυτού του κόσμου δεν ακολουθεί διπλωματικές και μεσοβέζικες λύσεις. Φτάνει στα άκρα και μερικές στιγμές ενοχλεί. Είναι όμως σχεδόν αφελές να νιώσεις άβολα από τη μια και μόνη γκροτέσκα σεκάνς όπου ξερατά και σκατά οδηγούν σε ναυάγιο το πολυτελές γιοτ με το βαρύ σαν ιστορία όνομα Christina O, το οποίο παραπέμπει σε στιγμές δόξας του Δυτικού πολιτισμού. Ο Έστλουντ δεν παραδίδει μαθήματα πολιτικής επιστήμης και ιστορίας. Δεν επιδιώκει καν να καταγγείλει. Αρκείται στην περιγραφή και μόνο κάποιων εύκολα αναγνωρίσιμων τύπων (η σούπερ μόντελ με τους χιλιάδες followers που φωτογραφίζει κάθε στιγμή της καθημερινότητας της, ο Ρώσος καπιταλιστής που όπως ο ίδιος ομολογεί «πουλάει σκατά», το ζευγάρι των Άγγλων που πλούτισε από το εμπόριο όπλων και κάνει πρόποση στο όνομα της αγάπης κλπ) που αποτυπώνουν θεσπέσια την αναλγησία και την ματαιοδοξία μιας κλειστής ελίτ που βρίσκεται σε κρίση. Κοιτώντας τις σχέσεις εξάρτησης, τις κοινωνικές ανισότητες και την αδιασάλευτη ιεραρχία του πολυτελούς γιοτ, ο Έστλουντ καθρεφτίζει τη σύγχρονη ανθρώπινη φαρσοκωμωδία. Η δύναμη της εικόνας και του χρήματος, στιβαροί πυλώνες ενός σαθρού όπως αποδεικνύεται στην πράξη πολιτισμού, δεν αρκούν για να σώσουν το σκάφος από το ναυάγιο. Το ζήτημα της επόμενης μέρας είναι το κρισιμότερο για τον Έστλουντ που συνειδητοποιεί ότι πολλά είναι εκείνα που μπορεί να αλλάξουν, όμως, δυστυχώς αρκετά είναι κι εκείνα που μπορεί να παραμείνουν ίδια. Στο πεδίο μάχης για την επιβίωση, η ιεραρχία μοιάζει να έχει και πάλι τον πρώτο λόγο.
Εγκλήματα του μέλλοντος (Crimes of the future) (**)
Θρίλερ διεθνούς συμπαραγωγής 2022 (107)
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ Πρωταγωνιστούν: Βίγκο Μόρτενσεν, Λεά Σεϊντού, Κρίστεν Στιούαρτ, Γιώργος Πυρπασόπουλος
Στο κοντινό μέλλον ο άνθρωπος έχει μεταλλαχθεί σε ένα πλάσμα που έχει χάσει την ικανότητα του να νιώθει το οτιδήποτε και η σεξουαλική ικανοποίηση έρχεται μέσω του τεμαχισμού της ίδιας του της σάρκας.
Παλιός αλλά όχι και απαραίτητα καλός Κρόνενμπεργκ με μέρος των γυρισμάτων να έχει γίνει στο κέντρο της Αθήνας. Ο Καναδός επιστρέφει στην αφετηρία του αυστηρά ιδιοσυγκρασιακού φιλμικού σύμπαντος του και του σωματικού τρόμου («Το σώμα είναι η μόνη πραγματικότητα» λέει ο περφόρμερ Βίγκο Μόρτενσεν που κάνει πειράματα με τα εσωτερικά όργανα του) με τάση να προχωρήσει ένα βήμα την προβληματική του γύρω από τη σχέση σάρκας- τεχνολογίας.Όμως εκτός από μερικές δυνατές ιδέες γύρω από το νόημα και την εμπορευματοποίηση της τέχνης, υπάρχει εμφανής δυστοκία στο να βρουν οι ήρωες του πειστική διέξοδο στην υπαρξιακή αγωνία τους που μοιάζει να καταπλακώνεται από ένα δυσοίωνο μέλλον.
Η κόρη (La hija) (**1/2)
Δραματικό θρίλερ ισπανικής παραγωγής 2021 (122)
Σκηνοθεσία: Μανουέλ Μαρτίν Κουένκα Πρωταγωνιστούν: Χαβιέ Γκουτιέρεζ, Πατρίτσια Λόπεζ Αρναϊθ, Ιρένε Βιργκέζ
Μια δεκατετράχρονη έγκυος το σκάει από το κέντρο εγκλεισμού ανήλικων παραβατών και κρύβεται στο σπίτι του επιτηρητή της, ο οποίος αναλαμβάνει να την φροντίσει κρυφά με την γυναίκα του, μέχρι εκείνη να γεννήσει.
Λιγότερο ένα καθαρόαιμο ψυχολογικό θρίλερ και περισσότερο ένα ψαγμένο δράμα χαρακτήρων, το φιλμ του έμπειρου Μανουέλ Μαρτίν Κουένκα διατηρεί αμείωτο το σασπένς και τις δυνατές εκπλήξεις του μέχρι και το φινάλε. Ως ένα βαθμό βέβαια η πλοκή είναι προβλέψιμη αλλά ο σκηνοθέτης μοιράζει ισόποσα και έντεχνα το δραματουργικό φορτίο στους τρεις κεντρικούς χαρακτήρες. Μάλιστα το διακριτικό κοινωνικό σχόλιο του για την αδυναμία επαφής δύο γενεών που τους χωρίζουν τόσα πολλά ενισχύεται από τα ζόρικα ηθικά διλήμματα που φέρνουν το έργο πιο κοντά στους μηχανισμούς ενός αυθεντικού θρίλερ.
Το Ορφανό: Πρώτος Φόνος (Orphan: First Kill) (*1/2)
Τρόμου καναδοαμερικανικής συμπαραγωγής 2022 (99)
Σκηνοθεσία: Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ Πρωταγωνιστούν: Ιζαμπέλ Φούρμαν, Ρόσιφ Σάδερλαντ, Χίρο Καναγκάουα
Στην Εσθονία η επικίνδυνη τρόφιμος ενός ψυχιατρείου καταφέρνει να αποδράσει και υποδύεται την εξαφανισμένη κόρη ενός ζευγαριού από τις ΗΠΑ .
Αχρείαστο πρίκουελ του δημοφιλούς «Orphan» που το 2009 γνώρισε επιτυχία χάρη στην τρομακτική ερμηνεία της ηρωίδας που αν και ενήλικη εξαιτίας μιας διαταραχής στους αδένες είναι παγιδευμένη στο κορμί ενός 10χρονου κοριτσιού . Το άνισο θρίλερ του Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ ξεκινά καλά (η καλύτερη σεκάνς του φιλμ είναι η σπλάτερ εισαγωγή στην Εσθονία) αλλά γρήγορα ξεμένει από φρέσκιες ιδέες αρκούμενο σε μια και μόνο ενδιαφέρουσα ανατροπή που αλλάζει τους ρόλους θύτη-θύματος.
