Ο Χρήστος Ναούμ πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 2008 με το μυθιστόρημα «Αχ, αυτές οι βασίλισσες!», ένα μωσαϊκό της αθέατης Αθήνας μέσα από τις ζωές των ανθρώπων που ζουν «σαν εξόριστες ψυχές σε διαμερίσματα-κλουβιά».
Το πρώτο του βιβλίο ακολούθησαν άλλα δύο μυθιστορήματα («Γιαρντίμ – Οι φλόγες της Ανατολής», «Άσωτοι έρωτες») και μια συλλογή διηγημάτων («Γυμνός σε κοινή θέα»), ενώ έχει ασχοληθεί και με το θεατρικό κείμενο. Γιατρός στο επάγγελμα (διευθυντής στο Δερματολογικό Τμήματος του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός») έχει γράψει επίσης πολυάριθμες ιατρικές μελέτες και άρθρα, που δημοσιεύτηκαν σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του «Στο σκοτάδι ανθίζω» (Εκδόσεις Καστανιώτη) το οποίο βασισμένο σε αληθινά βιώματα, αναφέρεται μέσα από την εσωτερική πορεία ενός ψυχολόγου στις νοσηρές σχέσεις, τη βία και την κακοποίηση σε παιδική και εφηβική ηλικία που στιγματίζουν την ανθρώπινη ψυχή. Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου ο Χρήστος Ναούμ απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Docville.
Πού γεννηθήκατε και πού μεγαλώσατε;
Στην Καλλιθέα Αττικής. Πιο συγκεκριμένα στις Τζιτζιφιές, το προάστιο που προσέγγιζε την παραλία κι είχε πολλά δέντρα, τζιτζιφιές. Τώρα η θάλασσα είναι μπαζωμένη κι εξυπηρετεί λεωφόρους και διαδρομές του τραμ. Μεγάλωσα σε αυτό το προάστιο.
Όταν ακούτε τη λέξη σπίτι τι σας έρχεται στο μυαλό;
Ένα σπίτι με κεραμίδια και μεγάλη αυλή. Εκεί όπου έζησα τα παιδικά κι εφηβικά μου χρόνια.
Μια ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια.
Το παιχνίδι στα γύρω οικόπεδα και αλάνες. Εκεί στήναμε το βασίλειο μας.
Πότε ήταν η πρώτη φορά που βυθιστήκατε σε ένα βιβλίο;
Στην πρώτη δημοτικού. Λάτρευα τα παραμύθια. Ταυτιζόμουν με τους ήρωες.
Ποιος ήταν ο άνθρωπος που σας μύησε στο διάβασμα;
Μια ιερόδουλη, που κατοικούσε στην γειτονιά. Μου ξεκλείδωσε τον κόσμο της λογοτεχνίας, εγχώριας και αλλοδαπής.
Τι σας ώθησε στη συγγραφή;
Νομίζω ότι πάντα έγραφα. Είχα το ταλέντο. Όταν μετά από άδικη κρίση έχασα την διεύθυνση της Δερματολογικής Κλινικής του «Ευαγγελισμού» το 2005, ρίσκαρα και ολοκλήρωσα το πρώτο μου βιβλίο, το «Αχ, αυτές οι βασίλισσες» (Εκδ. Καστανιώτης).
Η συγγραφή είναι τρόπος ζωής;
Κατά κάποιο τρόπο ναι. Θα συμπλήρωνα ενδιαφέρων και όμορφος τρόπος. Δημιουργικός.
Η ζωή του συγγραφέα είναι μοναχική;
Ναι. Αλλά όχι βαρετή.
Υπάρχουν ιδανικές συνθήκες για τη συγγραφή ενός βιβλίου;
Βέβαια. Όταν έχουν λυθεί τα βιοποριστικά θέματα και το περιβάλλον συνηγορεί γι αυτό.
Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκεφτήκατε όταν βάλατε την τελευταία τελεία στο νέο βιβλίο σας;
Ωραία. Τώρα, τι κάνουμε;
Νιώσατε ποτέ φόβο έκθεσης;
Ναι αλλά ρίσκαρα. Όπως με το μυθιστόρημα μου «Αχ αυτές οι βασίλισσες», με το οποίο πρωτοεμφανίστηκα στα ελληνικά γράμματα.
Συγγραφικό μπλοκάρισμα. Σας έχει τύχει;
Σε όλους συμβαίνει. Είναι γνωστό όμως ότι παρέρχεται. Υπομονή χρειάζεται και πίστη στο όνειρο.
Ποιοι συγγραφείς έχουν «γράψει» μέσα σας;
Πολλοί. Καζαντζάκης, Καραγάτσης, Ντοστογιέφσκι και άλλοι.
Το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο;
Μισογεμάτο.
Αύριο ξημερώνει μια καλύτερη μέρα;
Είμαι σίγουρος πως ναι.
Βασίζεστε στην καλοσύνη των ξένων;
Όχι πάντα.
Η κόλαση είναι οι άλλοι;
Κι εμείς οι ίδιοι επίσης.
Ποιο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης εκτιμάτε ιδιαιτέρως;
Τη φιλανθρωπία.
Ποιο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης σας απωθεί;
Η προδοσία και η αχαριστία.
Τι ρόλο παίζει η φιλία στη ζωή σας;
Καθοριστικό.
Είναι σημαντικός για εσάς ο έρωτας;
Πολύ. Όμως τον μπερδεύω, όπως όλοι, με τον Αντέρωτα. Τον αδερφό του.
Τι είναι ευτυχία για εσάς;
Στιγμιαία κι επαναληπτική κατάσταση.
Η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο;
Ναι. Και τον άνθρωπο.
Πώς σκέφτεστε τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια;
Δεν τον σκέφτομαι. Δεν έχει κανένα νόημα το μέλλον. Μόνο το παρόν. Ζω το τώρα.
Είστε ικανοποιημένος με όσα έχετε καταφέρει μέχρι σήμερα;
Θα μπορούσα και περισσότερα λόγω της τελειομανίας μου. Καλά είναι.
Info
Το μυθιστόρημα «Στο σκοτάδι ανθίζω» του Χρήστου Ναούμ κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
