Καθώς υπάρχουν ήδη χώρες του δυτικού κόσμου που έχουν αρχίσει να εκμεταλλεύονται μη ανακυκλωμένα απορρίμματα περασμένων ετών για την παραγωγή ενέργειας, ένα επόμενο στάδιο φαίνεται πως επέρχεται σε μια εποχή νέας καινοτομίας που ξεκινά στο πλαίσιο της επονομαζόμενης κυκλικής οικονομίας. Πρόκειται για τον τομέα των υλικών αλλά και τις τεχνολογικές «επαναστάσεις», που αφορούν είτε τη διαδικασία εξόρυξης τους, είτε επανάχρησης τους.
«Εδώ λοιπόν είναι μια τεράστια πρόκληση, πώς θα υποστηρίξουμε το μέλλον της ανθρωπότητας από μεριάς τεχνολογίας και από την άλλη πώς θα ταιριάξουμε αυτή την πρόοδο με τους πόρους, οι οποίοι δεν είναι και ανεξάντλητοι», εξηγεί στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και το «Πρακτορείο 104,9 FM» ο Χρήστος Καβαλόπουλος, γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων.
«Για πολλά υλικά, το “Μεταλλείο του Μέλλοντος” θα είναι τα απόβλητα. Θα μπαίνουμε μέσα σε απορρίμματα και απόβλητα, σε περιοχές όπου έχουν απορριφθεί εκατομμύρια τόνοι χρήσιμων υλικών και θα μπαίνουμε εκεί μέσα για να κάνουμε τη νέας μορφής εκμετάλλευση πόρων», λέει ο κ. Καβαλόπουλος.
Αν και, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Καβαλόπουλος, ο κλάδος των μεταλλευτικών επιχειρήσεων γενικότερα βρίσκεται σήμερα σε ένα στάδιο μεταβατικό, «έχουμε όμως μια δυναμική που πραγματικά εξελίσσεται πάρα πολύ καλά και για αυτό καλούμε και τους νέους ανθρώπους να δούνε το αντικείμενο, να μπούνε μέσα σε αυτό, να δουλέψουν κοντά μας και να γίνουν οι νέοι επιστήμονες που θα πάρουν τα ηνία αυτού του τομέα σε αυτό τον τόπο».
Μεγάλο πλεονέκτημα των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα είναι, σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, η ευρωστία καθώς ο κλάδος έχει πολύ υψηλότερους μισθούς από οποιονδήποτε άλλο στην Ελλάδα αλλά και το γεγονός ότι είναι «στην 6η θέση πανευρωπαϊκά σαν απασχόληση σε εξόρυξη από πλευράς προσωπικού και εργαζομένων, ενώ σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, ο κλάδος δεν γνώρισε κρίση, αντίθετα γνώρισε και ανάπτυξη».
Με δεδομένο το ότι οι Μεταλλευτικές Επιχειρήσεις βασίζονται σε εξαγωγές και στην καθετοποίηση προϊόντων που, όπως τονίζει ο κ. Καβαλόπουλος, τα έχει ανάγκη η διεθνής και η ελληνική οικονομία, ο συγκεκριμένος κλάδος κατάφερε να βρίσκεται σε συνεχή ανάπτυξη έστω και αν χρειάζεται «να λυθούν και προβλήματα και από την Πολιτεία για να συνεχιστεί η ανάπτυξη».
Σήμερα, ο κλάδος στο σύνολό του, όπως αναδείχθηκε και πρόσφατα από μελέτη του ΙΟΒΕ, έχει -κατά τον κ. Καβαλόπουλο- έναν αριθμό κατά προσέγγιση 20.000 άμεσα εργαζομένων «και περίπου 80.000 έμμεσους, που έχουν σχέση με την υποστήριξη των υπηρεσιών ή τις εργολαβίες». Από εκεί και πέρα πρέπει να υπολογίσουμε ότι σε κάθε θέση εργασίας από αυτούς τους άμεσους και έμμεσους αντιστοιχούν άλλες τέσσερις ακόμη θέσεις εργασίας που είναι της ευρύτερης οικονομίας της περιοχής που έχουμε δραστηριότητες.
