Χρηματική αποζημίωση σε φίλαθλο που πήγε στο γήπεδο να παρακολουθήσει αγώνα της αγαπημένης του ομάδας και κατέληξε με… εξόρυξη του αριστερού του ματιού από εκτόξευση σπασμένου νιπτήρα!
Εξαιτίας αυτού του σοβαρότατου τραυματισμού ο άνθρωπος έχασε τελικά την όραση του από το αριστερό μάτι.
Το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Αθήνας του επιδίκασε αποζημίωση 47.674 ευρώ για δαπάνες θεραπείας και ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη εξαιτίας της βαρύτητας του τραυματισμού του και λόγω της αναπηρίας του που, όπως τονίζεται στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης, «επιδρά στο ατομικό, κοινωνικό και επαγγελματικό του μέλλον» .
Υπόχρεο για την καταβολή της αποζημίωσης, είναι το ελληνικό δημόσιο γιατί όπως έκριναν οι δικαστές «η υπεύθυνη Αστυνομική Αρχή, δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα αποτροπής των επεισοδίων και του αποτελέσματος».
Δεκατέσσερα χρόνια μετά
Σημαντική παράμετρος της υπόθεσης, καθώς καταδεικνύει την απίστευτη βραδύτητα με την οποία κινείται η Δικαιοσύνη στη χώρα μας, είναι το γεγονός ότι αυτή τελεσιδίκησε, με την έκδοση της εν λόγω απόφασης, το 2018 ενώ ο ποδοσφαιρικός αγώνας κατά τη διάρκεια του οποίου, τραυματίστηκε ο πολίτης είχε γίνει πριν από… 14 χρόνια, δηλαδή το 2004!
Δημόσιο: Ήταν ένα απρόσμενο γεγονός
Όπως αποδεικνύεται μάλιστα, από την επίμαχη απόφαση, το ελληνικό δημόσιο που άσκησε τότε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, πήγε για μαλλί και… βγήκε κουρεμένο. Κι αυτό γιατί το ποσόν που είχε επιδικάσει το δικαστήριο του πρώτου βαθμού στον ενάγοντα και δεν επιθυμούσε να καταβάλλει το ελληνικό δημόσιο ήταν… 22.000 ευρώ. Τώρα η αποζημίωση διπλασιάστηκε…
Στην έφεση του, το ελληνικό το Δημόσιο ισχυριζόταν ότι «σε κάθε περίπτωση ο τραυματισμός του φιλάθλου οφείλεται σε… απρόσμενο γεγονός, το οποίο δεν θα μπορούσε να αποτραπεί, καθώς η Ελληνική Αστυνομία είχε λάβει όλα τα απαιτούμενα μέτρα για την προστασία των αθλητικών αποστολών, των φιλάθλων, των κτιρίων, την τήρηση της τάξης και την αποτροπή έκνομων ενεργειών κατόπιν σύσκεψης με τους εκπροσώπους όλων των εμπλεκόμενων φορέων και αρμοδίων υπηρεσιών» .
Αγώνας υψηλής επικινδυνότητας
Ενδιαφέρον έχει το αναλυτικό σκεπτικό της απόφασης, από το οποίο προκύπτει τι συνέβη εκείνη την ημέρα στο γήπεδο, αλλά και γιατί, κατά τους δικαστές, ευθύνεται η αστυνομία για τη μη αποτροπή των επεισοδίων.
Αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι προέκυψαν τα εξής:
«Στις 29.12.2004 ημέρα Κυριακή και περί ώρα 19:30, στο γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης» που βρίσκεται στην Αθήνα και επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί ποδοσφαιρικός αγώνας για το Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας, μεταξύ των ομάδων «Π.Α.Ε. ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ» και «Π.Α.Ε. ΠΑΟΚ».
Για τον εν λόγω αγώνα, ο οποίος αξιολογήθηκε ως υψηλής επικινδυνότητας, κλήθηκαν από την Ελληνική Αστυνομία σε σύσκεψη οι αρμόδιοι φορείς και υπηρεσίες καθώς και υπηρεσιακοί παράγοντες και εκπρόσωποι των ομάδων, προκειμένου να ρυθμιστούν οι λεπτομέρειες του σχεδιασμού για τη λήψη αποτελεσματικών αστυνομικών μέτρων.
Εν συνεχεία, με βάση το από 20.12.2004 πρακτικό σύσκεψης των ανωτέρω φορέων και υπηρεσιακών παραγόντων, εκδόθηκε διάταξη του Διευθυντή της Αστυνομίας Αθηνών που συμπληρώθηκε με την με την οποία αποφασίστηκε ο τρόπος κατανομής των εισιτηρίων στους φιλάθλους των δύο αντίπαλων ομάδων, η δημιουργία κενών ζωνών “ασφαλείας” στις κερκίδες του γηπέδου, η ανάπτυξη των αστυνομικών δυνάμεων και του προσωπικού ιδιωτικής ασφάλειας (SECURITY), ο καθορισμός των αριθμών των θέσεων, η ακριβής τοποθέτηση των φιλάθλων σε συγκεκριμένες κερκίδες, η αποκλειστική χρήση της κερκίδας 6 από φιλάθλους της ομάδας «Π.Α.Ε. ΠΑΟΚ», ο τρόπος μεταφοράς, εισόδου και αποχώρησης των φιλάθλων της ομάδας αυτής, καθώς και η λήψη αυξημένων μέτρων για τη φύλαξη τόσο των αθλητικών αποστολών των ομάδων, όσο και των λοιπών χώρων, όπου συνηθίζεται να κινούνται οι φίλαθλοι ή υφίστανται γραφεία, σύνδεσμοι φιλάθλων κ.τ.λ.
Για την τήρηση της τάξεως είχε διατεθεί, με διαταγή της Διευθύνσεως Αστυνομίας Αθηνών, ένας αστυνομικός διευθυντής, τρεις αστυνομικοί υποδιευθυντές, τρεις αστυνόμοι, έξι υπαστυνόμοι, έξι βαθμοφόροι, πενήντα αστυφύλακες, τρεις διμοιρίες μέτρων τάξης (ΔΙ.ΜΕ.Τ.) και τέσσερις διμοιρίες αποκατάστασης τάξης (ΔΙ.Α.Τ.) και δυνάμεις ασφαλείας, ήτοι ένας αστυνόμος, δυο υπαστυνόμοι, πέντε βαθμοφόροι και δεκαπέντε αστυφύλακες. Επίσης, για λόγους πρόληψης, ζητήθηκε από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, η διάθεση ενός οχήματος πλησίον του γηπέδου.
Πριν από την έναρξη του αγώνα και περί ώρα 19:15 φίλαθλοι των δύο αντίπαλων ομάδων εντός του γηπέδου, έσπασαν καθίσματα, τα οποία εκσφενδόνισαν εκατέρωθεν από τις θύρες 6 και 7, ενώ, εν συνεχεία, εκσφενδονίστηκαν μεταξύ των φιλάθλων διάφορα αντικείμενα, όπως αναπτήρες, πλαστικά μπουκάλια, πέτρες, κέρματα, κομμάτια από σπασμένους νεροχύτες κ.τ.λ., με αποτέλεσμα τον ελαφρύ τραυματισμό δέκα φιλάθλων της «Π.Α.Ε. ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ» και τεσσάρων φιλάθλων της «Π.Α.Ε. ΠΑΟΚ», στους οποίους παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες από σταθμό του Ε.Κ.Α.Β. ” .
Για τον τραυματισμό του φιλάθλου που κινήθηκε και ποινικά αναφέρεται ότι σύμφωνα με έκθεση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πειραιά, “έφερε επίμηκες τραύμα αριστερά της μετωπιαίας χώρας και χαίνον τραύμα κάτω βλεφάρου του αριστερού οφθαλμού με συνέπεια ρήξη του βολβού του αριστερού οφθαλμού του, πλήρη διάτμηση του χιτώνος έως τον οπίσθιο πόλο του και πιθανή αποκόλληση αυτού με έξοδο του περιεχομένου του βολβού, εκτιμήθηκε δε ότι θα επέλθει απώλεια της οράσεως του αριστερού οφθαλμού (όπως και δυστυχώς συνέβη) “»
Όπως ανέφερε στην αγωγή του το θύμα για τα αστυνομικά όργανα «αμέλησαν τα καθήκοντά τους, μη επιδεικνύοντας την απαιτούμενη επιμέλεια και προσοχή, κατά το σωματικό έλεγχο των φιλάθλων κατά την είσοδό τους στο γήπεδο, για τον εντοπισμό οπαδών οι οποίοι έφεραν φωτοβολίδες, κροτίδες και άλλα συναφή αντικείμενα καθώς και αιχμηρά αντικείμενα δυνάμενα να προξενήσουν σωματική βλάβη, ούτε δε, διενήργησαν κατά την είσοδο των φιλάθλων έλεγχο ταυτοτήτων. Ακόμη, προέβαλε ότι δεν απεστάλη επαρκής αστυνομική δύναμη μεταξύ των φιλάθλων στις κερκίδες για την πρόληψη επεισοδίων, δεν διατηρήθηκαν κενά τμήματα μεταξύ των φιλάθλων και δεν ελήφθη μέριμνα ώστε να τοποθετηθούν οι φίλαθλοι των αντίπαλων ομάδων σε αντίθετες κερκίδες ικανής αποστάσεως η μία από την άλλη προς αποτροπή των επεισοδίων και της ρίψης μεταξύ των οπαδών των αντιπάλων ομάδων διαφόρων επικίνδυνων για τη σωματική ακεραιότητα αντικειμένων, ισχυρίστηκε δε ότι η συμπεριφορά αυτή των οργάνων του Ελληνικού Δημοσίου τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με το ζημιογόνο γεγονός, που συνίσταται στην απώλεια της οράσεώς του και στην πρόκληση της ισόβιας αναπηρίας του σε ποσοστό 50%».
Σύμφωνα με το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης «επειδή, ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των ανωτέρω αθλητικών ομάδων αξιολογήθηκε ως υψηλής επικινδυνότητας, ενόψει δε τούτου, ήταν αναγκαίος και επιβεβλημένος ο ενδελεχής σωματικός έλεγχος των φιλάθλων των αθλητικών ομάδων, για την έγκαιρη αποτροπή εισαγωγής στο γήπεδο επικίνδυνων αντικειμένων, κατά τη διεξαγωγή δε του αγώνα, οι αστυνομικές δυνάμεις υποχρεούνταν να είχαν λάβει τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διαφυλαχθεί η δημόσια τάξη και η σωματική ακεραιότητα όλων των παρευρισκομένων φιλάθλων.
Εν προκειμένω, τα όργανα του Δημοσίου κατά πλημμελή άσκηση των καθηκόντων τους δεν έλαβαν τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση των επεισοδίων, καθώς δεν προέβησαν σε αποτελεσματική έρευνα των εισερχομένων φιλάθλων και στην φύλαξη των εγκαταστάσεων του γηπέδου, αφού εκσφενδονίστηκαν μεταξύ των οπαδών τα προαναφερόμενα αντικείμενα (πέτρες, κέρματα, κομμάτια από νεροχύτες κ.τ.λ.), τα οποία οι οπαδοί των αντιπάλων ομάδων είτε έφεραν μαζί τους κατά την είσοδό τους στο γήπεδο, είτε απέσπασαν από τις εγκαταστάσεις του γηπέδου.
Εξάλλου, όπως αποδεικνύεται από το σύνολο των προσκομισθέντων εγγράφων, αν και τα επεισόδια είχαν ξεκινήσει πριν από την έναρξη του αγώνα, τα όργανα του Δημοσίου δεν απέτρεψαν με αποτελεσματικό τρόπο την κλιμάκωσή τους, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό δεκατεσσάρων φιλάθλων και του εγκαλούντος – εφεσίβλητου, ο οποίος υπέστη βαριά σωματική βλάβη στον αριστερό οφθαλμό του.
Τέλος, δεν προσκομίστηκαν στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ότι ο εγκαλών μπορούσε να μετακινηθεί με ασφάλεια από τη θέση του και εν πάση περιπτώσει το σημείο της κερκίδας 7 που θα μπορούσε να θεωρηθεί ασφαλές από τη ρίψη των διαφόρων αντικειμένων.
Συνεπώς, εν προκειμένω, τα όργανα του Δημοσίου παρέλειψαν, κατά παράβαση της ανατεθειμένης σ’ αυτά αποστολής, να διασφαλίσουν τη δημόσια τάξη και τη σωματική ακεραιότητα των φιλάθλων, μεταξύ των οποίων και ο εκκαλών-εφεσίβλητος. Η πλημμελής δε αυτή άσκηση των καθηκόντων των αστυνομικών οργάνων, κατά την εκτέλεση της διατεταγμένης υπηρεσίας τους, τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο με το ζημιογόνο αποτέλεσμα, δηλαδή, τον τραυματισμό του εκκαλούντος και συνεπώς θεμελιώνεται, κατά τις διατάξεις του άρθρου 105 Εισ.Ν.Α.Κ., αποκλειστική ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου για αποζημίωση του τελευταίου, όπως ορθώς κρίθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση, απορριπτομένου του αντιθέτου προβαλλομένου λόγου του Δημοσίου ως αβασίμου”.
