Με πληθυσμό σχεδόν 7,5 εκατομμυρίων και πολύ μικρές δυνατότητες ανάπτυξης λόγω περιορισμένου χώρου το Χονγκ Κονγκ έχει μεγάλο πρόβλημα κατοικιών ενώ τα «φέρετρα – καμπίνες» είναι μια κοινή λύση για πολλούς.
Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν καταδικάσει αυτά τα εφιαλτικά κλουβιά-διαμερίσματα ως “προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας”, αλλά σύμφωνα με την Εταιρεία Κοινωνικής Οργάνωσης για περίπου 200.000 ανθρώπους εξακολουθεί να είναι η μόνη εναλλακτική λύση.
“Την ημέρα εκείνη, ήρθα σπίτι και έκλαψα”, είπε ο Μπενυ Λαμ στο National Geographic, περιγράφοντας την εμπειρία του να φωτογραφίσει τις συγκεκριμένες συνθήκες διαβίωσης.
Ο Λαμ προσπαθεί να φωτίσει την πλευρά εκείνη του Χονγκ Κονγκ μακριά από τα λαμπερά φώτα του νέον.
“Μπορεί να αναρωτιέστε γιατί πρέπει να ενδιαφερθούμε καθώς αυτοί οι άνθρωποι δεν αποτελούν μέρος της ζωής μας, έγραψε ο Λαμ στη σελίδα του στο Facebook.
“Μα είναι οι άνθρωποι που μπαίνουν στη ζωή σας κάθε μέρα: σας εξυπηρετούν ως σερβιτόροι στα εστιατόρια όπου τρώτε, είναι οι φρουροί ασφαλείας στα εμπορικά κέντρα που χαζεύετε ή οι καθαριστές ή τα παιδιά που κάνουν ντελίβερυ. Η μόνη διαφορά μεταξύ μας είναι τα σπίτια τους. Είναι ζήτημα ανθρώπινης αξιοπρέπειας”.
“Από το μαγείρεμα μέχρι τον ύπνο, όλες αυτές οι δραστηριότητες γίνονται σε έναν απειροελάχιστο χώρο”, δήλωσε ο Λαμ. Για να δημιουργηθούν τα «φέρετρα – καμπίνες», τα διαμερίσματα συνήθως χωρίζονται παράνομα σε μικρότερα 15-120 τετραγωνικών ποδών (περίπου 1,5-12 τ.μ.).
Για παράδειγμα, ο Wong Tat-ming, 63 ετών, ο οποίος μετά από σκλήρυνση στο πόδι του, δεν μπορεί να οδηγήσει πλέον ταξί. Ζει σε ένα «διαμέρισμα» 18 τετραγωνικών ποδιών ή περίπου δύο τετραγωνικών και πληρώνει κάπου 307 δολάρια (2.400 δολάρια) το μήνα.
Πηγή: boredpanda.com
