Αναμνήσεις από παιδιά των λουλουδιών που τη δεκαετία του ’60 άφηναν το σπίτι τους (κυρίως από τις ΗΠΑ και τον Καναδά) και έρχονταν στις βραχώδεις σπηλιές στα Μάταλα –κάποτε αρχαίο νεκροταφείο και πολύ αργότερα αποικία λεπρών– για να αναπνεύσουν τον πολυπόθητο αέρα της ελευθερίας στο ρεπορτάζ της Αφροδίτης Ερμείδη.
O Βιμ Μέρτενς που θα εμφανιστεί στο Ηρώδειο δίνει συνέντευξη στον Γιάννη Παπαϊωάννου και αναφέρεται στις μινιμαλιστικές μουσικές ασκήσεις του που δεν υπολείπονται πολιτικών αναφορών («σε όλο τον κόσμο σήμερα κάθε στοιχείο εξουσίας τίθεται υπό αμφισβήτηση») ενώ δεν παραλείπει να τονίσει τη διαχρονική και απεριόριστη αγάπη για τη χώρα μας: “Κάθε φορά που επισκέπτομαι την Ελλάδα είναι σαν να ζω μια μοναδική εμπειρία. Τώρα που επανέρχομαι με ένα έργο το οποίο αφορά τόσο πολύ την ιστορία της αισθάνομαι περισσότερο χαρούμενος”.
Η Κυβέλη Καστοριάδη, κόρη του Κορνήλιου Καστοριάδη μιλά στη Νόρα Μολυβιάτη για την καριέρα της ως τραγουδίστριας ενώ θυμάται τις πιο όμορφες εικόνες που έζησε με τον πατέρα της («Με έπιανε από το χέρι για να πάμε σε ένα συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο, μισή ώρα περπάτημα, που είχε το αγαπημένο μας γλυκό με φρούτα του πάθους και άγριες φράουλες»).
H Μαριάννα Κάλμπαρη, η σκηνοθέτις και καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης κάνει το ντεμπούτο της στην Επίδαυρο και μιλάει στη Στέλλα Χαραμή για το μέγα μυστήριο του έρωτα επισημαίνοντας ότι «Ο έρωτας είναι ο δρόμος για να ξεκλειδώσει το πάθος στη ζωή μας και, κατά τη γνώμη μου, το πάθος είναι ο μόνος τρόπος για να συνειδητοποιήσεις πως η ζωή αξίζει».
Η Εμυ Ντούρου καταγράφει τις μυθικές προσωπικότητες του διεθνούς σταρ σύστεμ που χάρισαν τη λάμψη τους στα σοκάκια και στα λιμάνια της Ελλάδας των 50s, 60s και 70s και μετέτρεψαν τη χώρα μας σε δημοφιλή προορισμό για τους αστέρες του Χόλιγουντ- κι όχι μόνο- μέχρι και σήμερα.
Με αφορμή την επανακυκλοφορία στις αίθουσες του «Λιμανιού της Αγωνίας» μιας από τις κορυφαίες αμερικανικές ταινίες όλων των εποχών, ο Κωνσταντίνος Καϊμάκης, επισημαίνει τη διαχρονική αξία του φιλμ του Ελία Καζάν και αντλεί τις κρυμμένες λεπτομέρειες από τα παρασκήνια του μέσα από την εξομολόγηση του ίδιου του σκηνοθέτη.
Η Κατερίνα Μαγείρου αναλύει το έργο του Ανρί Ματίς «Ο χορός» και μοιράζεται μαζί μας τις βαθιές, δημιουργικές και νοητικές διαδικασίες της τέχνης του, με την επαναστατική χρήση του λαμπερού χρώματος να εκφράζουν το συναίσθημα και την πυκνότητα της σκέψης του, γύρω από τη χαρά της ζωής και της δημιουργικότητας.
