Το πρόβλημα της έλλειψης στέγης στο Λονδίνο είναι πολύ πιο σοβαρό από αυτό που καταγράφουν οι στατιστικές των αρμόδιων υπηρεσιών. Σύμφωνα με νέα έκθεση, οι άνθρωποι που κοιμούνται σε καναπέδες ξένων ή στις δημόσιες συγκοινωνίες είναι πολύ περισσότεροι από τον αριθμό των καταγεγραμμένων αστέγων.
Κάθε βράδυ, έως και 12.500 άνθρωποι κοιμούνται σε δημόσιες συγκοινωνίες ή σε καναπέδες ξένων, αναφέρει η έκθεση του οργανισμού Hidden Homelessness. Ο αριθμός είναι κατά 13 φορές μεγαλύτερος από τον επίσημο αριθμό των αστέγων.
Οι επίσημες στατιστικές δεν καταγράφουν αυτό το πρόβλημα με αποτέλεσμα οι χιλιάδες κρυμμένοι άστεγοι του Λονδίνου να μην λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται.
Η απελπισία τους μπορεί να τους οδηγήσει σε εξαιρετικά επικίνδυνες καταστάσεις και κινδυνεύουν με κακοποίηση ή επιθέσεις.
Η πρόεδρος της Επιτροπής Στέγασης του δήμου του Λονδίνου, Σιάν Μπέρι, ο οποίος συνέταξε την έκθεση, δήλωσε ότι οι άνθρωποι που κοιμούνται στους δρόμους είναι «μόνο η κορυφή του παγόβουνου».
Και συνέχισε: «Στην πραγματικότητα, 13 φορές περισσότεροι Λονδρέζοι είναι κρυμμένοι και άστεγοι από όσους κοιμούνται στον δρόμο. Οι νέοι, οι αιτούντες άσυλο και τα άτομα που προσπαθούν να ξεφύγουν από την ενδοοικογενειακή βία μπορεί να δυσκολευτούν να βρουν βοήθεια λόγω των κενών στις τρέχουσες πολιτικές και πολλοί δεν προσπαθούν καν να ζητήσουν βοήθεια».
Η Σιάν Μπέρι εξήγησε γιατί το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι αρκετά επικίνδυνο για τους κρυμμένους αστέγους. «Το λεγόμενο sofa surfing (ο ύπνος φιλοξενούμενων σε καναπέ) είναι συχνό και οι άνθρωποι μπορεί να καταλήξουν να μένουν στην κυριολεξία με αγνώστους όπου είναι ευάλωτοι στην εκμετάλλευση και κακοποίηση», τόνισε η πρόεδρος της Επιτροπής Στέγασης.
Μεταξύ αυτών που πλήττονται είναι κυρίως οι νέοι άνθρωποι. Μόλις ένας στους πέντε ανθρώπους που δεν έχουν στέγη ζητά βοήθεια από τον δήμου.
Όσοι τελικά καταλήγουν σε κάποια δημόσια υπηρεσία και ζητούν βοήθεια δεν βρίσκουν ανοιχτές πόρτες. Με βάση την νομοθεσία δεν θεωρούνται ευάλωτοι, παρότι βρίσκονται σε κίνδυνο. Άλλες κατηγορίες ανθρώπων, που χρίζουν άμεσης στήριξης, είναι όσοι δεν πληρούν τα κριτήρια προκειμένου να λάβουν οικονομικό βοήθημα και όσους προσπαθούν να ξεφύγουν από την ενδοοικογενειακή βία.
Η έκθεση ζητά από την κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει με μεγαλύτερα ποσά τις τοπικές αρχές του Λονδίνου προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Επιπλέον υποστηρίζει ότι η βρετανική νομοθεσία θα πρέπει να αλλάξει και να εγγυάται το δικαίωμα του θύματος ενδοοικογενειακής βίας να παραμείνει στο σπίτι του έναντι του δράστη.
