Σε πλήρη ανατροπή της υπόθεσης της υποτιθέμενης σκευωρίας Novartis, οδηγεί η κατάθεση του Νίκου Μανιαδάκη, ο οποίος κλήθηκε από την ανακρίτρια του ειδικού δικαστηρίου Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου, μετά τις αποκαλύψεις του Κώστα Βαξεβάνη κατά την απολογία του τις προηγούμενες ημέρες.
Η κυρία Αλεβιζόπουλου, αναγκάστηκε να καλέσει τον Μανιαδάκη μετά από επανειλημμένα αιτήματα του Κώστα Βαξεβάνη και των συνηγόρων του, αλλά και μετά από δημοσιεύματα, και αφού βέβαια είχε αποκαλυφθεί ότι ο πρώην προστατευόμενος μάρτυρας είχε καταγραφεί σε συνομιλία του με τον εκδότη του Documento να λέει ότι ο κεντρικός τραπεζίτης Γιάννης Στουρνάρας τον εκβίαζε για να αλλάξει τις καταθέσεις του.
Ωστόσο, η ανακρίτρια δεν ρώτησε τον μάρτυρα ούτε για τους εκβιασμούς που ο ίδιος είχε αποκαλύψει στον Βαξεβάνη, ούτε όμως για τα πρόσωπα στα οποία αναφερόταν στις συνομιλίες του με τον δημοσιογράφο, ενώ δεν έχει δεχθεί ούτε το αίτημα για κατ’ αντιπαράσταση εξέταση που έχει υποβάλει η πλευρά Βαξεβάνη.
Παραδέχθηκε ότι εκείνος «κάρφωνε» στους Αμερικανούς
Επί της ουσίας της κατάθεσης, ο Μανιαδάκης προκειμένου να υποστηρίξει ότι ο Βαξεβάνης γνώριζε πληροφορίες που κατ’ αυτόν δεν έπρεπε να γνωρίζει, παρέθεσε ως παράδειγμα δύο συναντήσεις που είχε με ανθρώπους του FBI τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Αυστρία και συγκεκριμένα στη Βιέννη. Παραδέχθηκε δηλαδή ότι ήταν εκείνος που μιλούσε στο FBI για τη Novartis.
Δηλαδή, εκείνος που σήμερα υποστηρίζει ότι πιέστηκε για να καταθέσει κατά πολιτικών προσώπων, επί χρόνια κατέθετε στο FBI και έδινε στοιχεία για το σκάνδαλο Novartis, τα οποία οδήγησαν τελικά την φαρμακευτική να πληρώσει στις ΗΠΑ περίπου 350 εκατ. δολάρια ως πρόστιμο για τις πρακτικές που ακολουθούσε στην Ελλάδα.
Ενώ λοιπόν ο Μανιαδάκης υποστηρίζει ότι τον χειραγωγούσαν, αυτοβούλως είχε εμφανιστεί στις αμερικανικές Αρχές και είχε δώσει πολύτιμες πληροφορίες. Ασφαλώς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι πληροφορίες που έδινε ήταν για γιατρούς ή συνταγογραφήσεις, γιατί ως σύμβουλος υπουργών είχε άλλο αντικείμενο το οποίο σχετιζόταν με την πολιτική για το φάρμακο.
Επιβεβαιώνει έτσι και αυτό που ούτως ή άλλως διαφαίνεται από την πορεία που ακολούθησε. Ότι δηλαδή είχε ομολογήσει πράγματα που γνώριζε, είχε αναφερθεί σε σκανδαλώδεις ρυθμίσεις ως προστατευόμενος μάρτυρας με την κωδική ονομασία «Γιάννης Αναστασίου» στην Ελλάδα και ως προστατευόμενος μάρτυρας στις ΗΠΑ, είχε μιλήσει για τα δελτία τιμών του Άδωνη Γεωργιάδη και στη συνέχεια μετά τις συναντήσεις με τα εμπλεκομενα στο σκάνδαλο πολιτικά πρόσωπα πέρασε στην απέναντι όχθη.
Φυσικά, δεν μπόρεσε να αλλάξει τις καταθέσεις του στις ΗΠΑ, οι οποίες αποτέλεσαν πολύτιμο στοιχείο ώστε οι Αμερικανοί ν’ ασκήσουν δίωξη στη Novartis και τελικά να έρθουν μαζί της σε συμβιβασμό.
Κατάθεση, μνημείο αντιφάσεων και ψεμάτων
Στην κατάθεσή του ο Μανιαδάκης αναγκάστηκε επίσης να παραδεχθεί τις επαφές του και την ανταλλαγή μηνυμάτων με τον Κώστα Βαξεβάνη, λέγοντας όμως ότι πολλά απ’ όσα έλεγε στον δημοσιογράφο ήταν υπερβολικά ώστε να γίνει αρεστός.
Η κατάθεση του, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς, είναι ένα μνημείο αντιφάσεων και ψεμάτων, ενώ ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως κάποιον που επιχειρούσε να εξαπατήσει άλλοτε τις Αρχές και τους εισαγγελείς και άλλοτε τα πολιτικά πρόσωπα για τα οποία προφανώς είχε μιλήσει στις ΗΠΑ, ακόμη όμως και δημοσιογράφους στους οποίους έδινε πληροφορίες για την υπόθεση.
Εκείνο βέβαια που προκαλεί εντύπωση είναι ότι ενώ έχει καταθέσει ότι έλεγε υπερβολές, η ανακρίτρια Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου δεν τον ρώτησε ποτέ ποιες ήταν αυτές ώστε να διαπιστώσει αν όσα έχουν κατά καιρούς γραφτεί, οφείλονται σε ψεύδη και συκοφαντίες του.
Έχει αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μανιαδάκης ενώπιον της ανακρίτριας: «του απαντούσα σαν προστατευόμενος μάρτυρας, αλλά έμμεσα, με τρόπο γενικό, και να είμαι αρεστός σ’ αυτόν, πολλές φορές υπερβάλλοντας». Δηλαδή, ενώ υποστηρίζει ότι χειραγωγείται, ταυτόχρονα εμφανίζει τον εαυτό του ως πληροφοριοδότη για να γίνει αρεστός.
Παράλληλα, ενώ εμφανίζει διαρκώς τον Βαξεβάνη ως εκείνον που προσπαθούσε να τον χειραγωγήσει με δημοσιεύματα, παραδέχεται ότι δημοσιεύματα του Documento για εκείνον υπήρχαν από τις αρχές του 2017, όταν δηλαδή στην Εισαγγελία Διαφθοράς δεν ήταν η Ελένη Τουλουπάκη, αλλά η Ελένη Ράικου.
Ενδεικτικό των αντιφάσεων στις οποίες υπέπεσε ο μάρτυρας είναι επίσης ότι ενώ σε σημείο της κατάθεσης του λέει ότι ο Βαξεβάνης προσπαθούσε να τον χειραγωγήσει, σε άλλο σημείο σημειώνει αντιφάσκοντας ότι ο δημοσιογράφος «προσπαθούσε να αποσπάσει από εμένα πληροφορίες».
Προκύπτει επιπρόσθετα από την κατάθεση, ότι ο Μανιαδάκης δεν ήταν απλώς πληροφοριοδότης του Documento και του Κώστα Βαξεβάνη, αλλά συναντιόταν με όλους και κυρίως με τα πρόσωπα που κάρφωνε στους Αμερικανούς, λέγοντας ψέματα και επιχειρώντας κατά περίπτωση να παραπλανήσει αυτούς τους οποίους ήθελε.
Σε κάθε περίπτωση, είναι άξιο απορίας ότι μετά από σχεδόν εννέα ώρες κατάθεσης, η ανακρίτρια δεν έθεσε τον Μανιαδάκη απέναντι σε κανένα συγκεκριμένο στοιχείο απ’ αυτά που είχε αποκαλύψει ο Κώστας Βαξεβάνης κατά την απολογία του, παρά μόνο του έκανε γενικές ερωτήσεις.
Υπενθυμίζεται ότι ο Νίκος Μανιαδάκης παρουσιάστηκε χθες Τετάρτη ενώπιον της ανακρίτριας του ειδικού δικαστηρίου Κωνσταντίνας Αλεβιζόπουλου και αποχώρησε σχεδόν τρέχοντας από τον Άρειο Πάγο, αρνούμενος να κάνει δηλώσεις στους δημοσιογράφους του Documento που τον περίμεναν εκεί.
