Ποιος θα το έλεγε ότι ο εµπνευστής του «ξεπουλήσατε τη Μακεδονία για τις συντάξεις» λίγα χρόνια µετά θα τα έδινε όλα στους Αµερικανούς για µια οµιλία του στο Κογκρέσο!
Την οποία µάλιστα προπαγάνδισε δεόντως από το βήµα της Βουλής λέγοντας ότι είναι ο πρώτος Ελληνας ηγέτης που ανεβαίνει στο βήµα του κορυφαίου νοµοθετικού σώµατος της οµοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Από µετριοφροσύνη σκίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης κι ας ξεχνά ότι είναι αιρετός, συνεπώς στο πρόσωπό του τιµάται ο ελληνικός λαός που εκπροσωπεί και όχι ο ίδιος.
Αλλά, κατά κακή τύχη του Κυρ. Μητσοτάκη, το Κογκρέσο την ίδια περίοδο θα εγκρίνει, όπως έγραψε η «Wall Street Journal», την αναβάθµιση των τουρκικών F-16.
Κι ας διαρρηγνύει τα ιµάτιά του ο Κυρ. Μητσοτάκης ότι η τακτική του «πρόθυµου» ενισχύει τα εθνικά συµφέροντα. Κάνοντας µάλιστα µια διασταλτική ερµηνεία των παραπάνω θα µπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί γιατί η τακτική αυτή δεν λειτούργησε και στο θέµα της συµφωνίας των Πρεσπών (πάγιο αίτηµα και αυτή των Αµερικανών).
Αλλά ας σοβαρευτούµε και ας έρθουµε στο θέµα της κύρωσης της συµφωνίας για τις βάσεις των ΗΠΑ στη χώρα µας από τη Βουλή. Ξεπερνώντας κανείς το ερώτηµα γιατί έπρεπε να εκχωρήσουµε τη δυνατότητα να διαπραγµατευόµαστε κάθε χρόνο, γεγονός που όπως και να το κάνεις µας προσφέρει ένα πλεονέκτηµα, το ερώτηµα παραµένει: Τι πήραµε ως κράτος; Ή, καλύτερα, τι ζητήσαµε; Γιατί πέρα από τον ενταφιασµό του East Med, προ ηµερών ο Λευκός Οίκος άναψε το πράσινο φως στο Κογκρέσο για την αναβάθµιση των τουρκικών F-16. Την ίδια ώρα το ρεπορτάζ µιλάει για πιέσεις προς την κυβέρνηση από την άλλη όχθη του Ατλαντικού προκειµένου να στείλουµε όπλα σοβιετικής τεχνολογίας στην Ουκρανία. Να θυµίσω ότι στείλαµε ήδη µια συστοιχία Patriot στη Σαουδική Αραβία και ένα αντιαεροπορικό σύστηµα µικρού βεληνεκούς στη Βουλγαρία και έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Υπήρξαν µάλιστα δηµοσιεύµατα που έκαναν λόγο για αλλαγή των συστηµάτων αυτών µε καινούργια δυτικής τεχνολογίας, αλλά ο φόβος είναι µήπως πρόκειται για το αµπαλάζ της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών µας και σε δεύτερο χρόνο της λεγόµενης συνδιαχείρισης.
Πόσο παράλογο είναι λοιπόν να πιστεύουµε ότι το Μαξίµου, ως αντάλλαγµα της προθυµίας του, ζήτησε και πήρε µια ολιγόλεπτη οµιλία του Κυρ. Μητσοτάκη στο Κογκρέσο!