Μαθαίνω ότι στο υπουργείο ∆ικαιοσύνης το τελευταίο διάστηµα ακούγεται συχνά ένα όνοµα. Οχι τόσο στις επίσηµες συνοµιλίες όσο σε αυτές που γίνονται ψιθυριστά και (κυρίως) εµπιστευτικά. Το όνοµα είναι Νικόλαος Μπατσίλας. Πρόκειται για έναν εφοριακό ο οποίος πριν από δύο ακριβώς χρόνια ανέλαβε προϊστάµενος της ∆ιεύθυνσης Ελέγχων. Πρόκειται για µια θέση ισχύος στην ΑΑ∆Ε όπου προΐσταται ο Γιώργος Πιτσιλής. Θα µου πείτε τι δουλειά έχει το όνοµα ενός εφοριακού να συζητιέται στο υπουργείο ∆ικαιοσύνης; Είναι µια µεγάλη ιστορία για την οποία ενδιαφέρονται πολλοί. Και οµολογώ ότι αν τα πράγµατι είναι όπως µου τα σφύριξαν, τότε η ιστορία έχει και εισαγγελείς µέσα και ουρές και φυσικά τέρατα.
Ας πάρουµε τα πράγµατα µε τη σειρά. Το 2003 ένας πολύ γνωστός επιχειρηµατίας (από τις πιο γνωστές επιχειρηµατικές οικογένειες στη χώρα) ήρθε σε αντιδικία µε τον συνέταιρό του. Ο συνέταιρος διαπίστωσε ότι ο γνωστός επιχειρηµατίας τον έκλεβε. Αφαιρούσε χρήµατα από το ταµείο της κοινής εταιρείας. Μιλάµε για εκατοµµύρια σε µετρητά. Ο συνέταιρος κατέφυγε στη ∆ικαιοσύνη και διατάχτηκαν έλεγχοι. Ο επώνυµος επιχειρηµατίας επιχείρησε να εµφανίσει την αφαίρεση µετρητών ως διαδικασία αγοράς µετοχών άλλης εταιρείας.
Η υπόθεση κατέληξε σε σοβαρές διώξεις εναντίον του µεγαλοεπιχειρηµατία. Τι σχέση έχει όµως ο κ. Μπατσίλας; Την εν λόγω εποχή ήταν από εκείνους που έκαναν τους φορολογικούς ελέγχους και είχαν βρει τον µεγαλοεπιχειρηµατία πιο καθαρό από αχρησιµοποίητο ποτήρι.
Ο θιγµένος συνέταιρος ζήτησε να διωχθεί και το κλιµάκιο φορολογικών ελέγχων το οποίο ξέπλυνε τον µεγαλοεπιχειρηµατία. Εγιναν µηνύσεις και η υπόθεση έφτασε στην εισαγγελία. Στο εισαγγελικό πόρισµα η εισαγγελέας διαπιστώνει ότι οι εφοριακοί που έκαναν τον έλεγχο (ένας από αυτούς ο Μπατσίλας) «µε τις πράξεις και παραλείψεις τους, ως ειδικοί προανακριτικοί υπάλληλοι παρέβησαν µε πρόθεση το υπηρεσιακό τους καθήκον µε σκοπό (άµεσο δόλο α΄ βαθµού επιδίωξη) να προσπορίσουν σε άλλον παράνοµο όφελος. Αλλωστε αποδείχθηκε ότι τα παραπάνω αποτελούσαν και το περιεχόµενο του δόλου τους και το ουσιαστικό κίνητρό τους». Καταλήγει δε η εισαγγελέας σε ό,τι αφορά το αδίκηµα που διέπραξε ο κ. Μπατσίλας: «από τα εκτεθέντα πραγµατικά περιστατικά προέκυψε ότι οι υπάλληλοι της ΥΠΕΕ […] και ο Νικόλαος Μπατσίλας διέπραξαν τα αδικήµατα της παράβασης καθήκοντος και της ψευδούς αναφοράς στην αρχή».
Τα αδικήµατα όµως που διέπραξαν κρίνονται παραγεγραµµένα και δεν προχωρά καµιά δίκη. Εδώ όµως αρχίζει µια δεύτερη ιστορία. Στα χέρια του υπουργού ∆ικαιοσύνης Κωνσταντίνου Τσιάρα βρίσκονται υποµνήµατα τα οποία αναφέρονται στην υπόθεση. Στα υποµνήµατα φαίνεται να στοιχειοθετείται ότι η εισαγγελέας η οποία έκρινε την υπόθεση µε µεθοδεύσεις οδήγησε στην παραγραφή τους. Ενώ δηλαδή τους εµφανίζει να διαπράττουν αδικήµατα, στον νοµικό χαρακτηρισµό τα εµφανίζει πληµµελήµατα ενώ είναι κακουργήµατα. Ετσι δεν τους παραπέµπει σε δίκη.
Η υπόθεση είναι πλήρης στοιχείων µου λένε και ο υπουργός ∆ικαιοσύνης καλείται να κάνει το όχι τόσο συνηθισµένο αλλά νόµιµο, να ξανανοίξει την υπόθεση για να τιµωρηθούν η εισαγγελέας και φυσικά οι εφοριακοί υπάλληλοι.
Η υπόθεση επειδή είναι τεράστια και έχει όλες τις πτυχές της διαφθοράς µε στοιχεία απασχολεί (σας ενηµερώνω πρώτους, όπως βλέπετε) την οµάδα έρευνας του Documento. Το θέµα όµως δεν είναι όσα απασχολούν τον υπουργό ∆ικαιοσύνης σ’ αυτή την υπόθεση, αλλά όσα δεν απασχόλησαν τον προϊστάµενο της ΑΑ∆Ε Γιώργο Πιτσιλή. Είναι δυνατόν να βάζει προϊστάµενο της ∆ιεύθυνσης Ελέγχων κάποιον για τον οποίο υπάρχει η εισαγγελική διαπίστωση ότι έκανε παράβαση καθήκοντος για να καθαρίσει µεγαλοεπιχειρηµατία; Μπορεί να µην έχει καταδίκη αλλά δεν αθωώθηκε, αντιθέτως φαίνεται να έγιναν µεθοδεύσεις (παραδικαστικές;) για να µη δικαστεί. Ο κ. Πιτσιλής, µάλιστα, γνώριζε πολύ καλά την υπόθεση αφού του είχαν σταλεί τουλάχιστον τρία εξώδικα για τον «αγαπηµένο» προϊστάµενο Ν. Μπατσίλα. Τώρα γιατί τον αποκαλώ αγαπηµένο, µη βιάζεστε. Θα σας ενηµερώσω σύντοµα.
