Αφού μάθαμε για την υγρασία στο σπίτι του Άδωνη, την απόφαση του Σαμαρά να πάει μέχρι τέλους, την αειπάρθενη αθωότητα του Στουρνάρα και αναμφίβολα την εξ ορισμού τιμιότητα του Βενιζέλου και των συνοδοιπόρων του, ήρθε η ώρα να μάθουμε και λίγη σύγχρονη ιστορία, πολύ σύγχρονη, κοινώς επικαιρότητα.
Στην από εκεί πλευρά του Ατλαντικού ένα ροζ σκάνδαλο με πρωταγωνιστή τον πρόεδρο Τραμπ δημιούργησε παράπλευρες επιπτώσεις. Πάνω στην αντιπαράθεση των αντιμαχόμενων νομικών πλευρών προέκυψε η αποκάλυψη την οποία έκανε ο δικηγόρος μιας πορνοστάρ που γνώριζε από κοντά (πολύ κοντά, για την ακρίβεια) τον πρόεδρο. Ο δικηγόρος του Τραμπ είχε λάβει 1,2 εκατ. δολάρια από τη Novartis για παροχή συμβουλών.
Τα στοιχεία ωστόσο έδειχναν ότι παροχή συμβουλών δεν υπήρχε. Αντιθέτως, όσο ο δικηγόρος του Τραμπ Μάικλ Κοέν πληρωνόταν από τη Novartis, τα στελέχη της είχαν επαφές με τον Τραμπ και την αμερικανική κυβέρνηση, κατάφεραν να εγκριθούν νέα φάρμακα από τον αμερικανικό ΕΟΦ (FDA), προσέγγισαν τους υπεύθυνους του συστήματος υγείας για να τους «συμβουλεύσουν» για το επιθυμητό σύστημα υγείας και άλλα τέτοια.
Οι αμερικανικές εφημερίδες είχαν εκτεταμένα δημοσιεύματα για «ένα ακόμη σκάνδαλο Novartis» και η Γερουσία ξεκίνησε έρευνα. Ο Κοέν, όπως και το σύνολο των στελεχών της Novartis, κλήθηκαν να παραδώσουν όλα τα αποδεικτικά της σχέσης τους (από έγγραφα και mails έως βίντεο) και να καταθέσουν για την υπόθεση.
Κανένας δεν κατηγόρησε ούτε τον δικηγόρο ούτε την πορνοστάρ για συκοφαντία. Φυσικά, κανένας δεν κατηγόρησε ούτε τον αμερικανικό Τύπο. Η επιτροπή της Γερουσίας που ξεκίνησε την έρευνα και οι γερουσιαστές δεν διανοήθηκαν να παραβλέψουν –ή πολύ περισσότερο να εκχυδαΐσουν– τη διαδικασία, αν και αφορούσε εν ενεργεία πρόεδρο των ΗΠΑ. Οι γερουσιαστές στάθηκαν στο θεσμικό τους ύψος και ζήτησαν εξηγήσεις. Σε ό,τι δε αφορά την ουσία της υπόθεσης, την αντιμετώπισαν ως μια σκανδαλώδη κατάσταση την οποία συνέδεσαν με την πρακτική της Novartis στην Ελλάδα και την έρευνα για τους δέκα έλληνες πολιτικούς. Ο λόγος είναι απλός: διέκριναν κοινές πρακτικές στις δύο χώρες, μια ενιαία στρατηγική προσέγγισης πολιτικών από τη Novartis, με τους ίδιους μάλιστα πρωταγωνιστές.
Ολα αυτά σε περιβάλλον άκρατου και βαρέος καπιταλισμού και όχι με καμιά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Κανένας δεν τόλμησε να απειλήσει τους μάρτυρες ή να τους απαξιώσει, κανένας δεν διανοήθηκε να μη δώσει απαντήσεις, κανένας δεν αποκάλεσε τους άλλους «συμμορίτες» για να ενοχοποιήσει αυτούς που πιθανώς θα ερευνούσαν την ενοχή του.
Σε αντιστοιχία με τον Κοέν, στην Ελλάδα ο Γιάννης Στουρνάρας είχε συμβόλαια συμβούλου με τη Novartis, ενώ η σύζυγός του διοργάνωνε συνέδρια τα οποία χορηγούσε η Novartis. Όταν αποκαλύφθηκε η σχέση συμβούλου που είχε με τη φαρμακευτική πολυεθνική όχι μόνο δεν του ζήτησαν εξηγήσεις από την Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά κανένας δεν απαίτησε να αποδείξει την πραγματική επαγγελματική σχέση με τη Novartis και τι αφορούσε. Οσοι έθεσαν ερωτήματα, όπως το Documento που το αποκάλυψε, χαρακτηρίστηκαν εμμονικοί συκοφάντες.
Τι προκύπτει απ’ όλα αυτά; Πρώτον, ότι ζούμε σε ένα καθεστώς κοτζαμπάσικης πολιτικής εξουσίας, στο οποίο κάποιοι αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως ισόβιο ιδιοκτήτη της χώρας χωρίς να παραλείπουν να τον ταυτίσουν με το δημόσιο συμφέρον και τη θεσμική λειτουργία. Αυτοί είναι οι θεσμοί, αυτοί και οι δεσμοί με την εξουσία. Δεν έχουν κανένα σεβασμό στη δημοκρατία ούτε διαθέτουν καμία αξιοπρέπεια η οποία θα τους έκανε να προτρέπουν τη Δικαιοσύνη και την κοινωνία να τους ελέγξει. Στα σκοτεινά, στα μουλωχτά προσπαθούν να καθαρίσουν και αποκαλούν αυτήν τη διαδικασία καθαρότητα ενώ βρομά και ζέχνει διαπλοκή και δειλία.
Το δεύτερο που προκύπτει είναι ότι το σκάνδαλο Novartis είναι η πρακτική που είχε η πολυεθνική σε ολόκληρο τον κόσμο. Πλησίαζε τους πολιτικούς, προσπαθούσε να χρηματίσει, να πουλήσει τα προϊόντα της με τον κυνισμό που παίζει με τη ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων. Αλλους τους πλήρωνε ως συμβούλους, άλλους ως διαφημιστές ή δημοσιοσχεσίτες – σημασία έχει ότι τους πλήρωνε και προκύπτει ότι μέθοδοι και στόχοι ήταν ίδιοι παντού. Αρα δεν μιλάμε για ευφάνταστους, κουκουλοφόρους μάρτυρες στην Ελλάδα οι οποίοι στήνουν πολιτικές διώξεις, αλλά για μάρτυρες που αυτά που λένε ανταποκρίνονται στην πρακτική της Novartis σε όλο τον κόσμο. Οσα περιγράφουν ότι έγιναν στην Ελλάδα, τα συναντάμε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αυτό ναι, είναι ξεκουκούλωμα.
Σκεφτείτε μόνο τον Στουρνάρα ως σύμβουλο της Novartis να μην τον είχαμε αποκαλύψει εμείς με έγγραφα, αλλά να τον κατήγγειλλε ο δικηγόρος μιας πορνοστάρ όπως τον Κοέν στην Αμερική. Φαντάζεστε τι θα συνέβαινε;
