Σεζόν γεμάτη θέατρο, μουσική, περφόρμανς, εικαστικά και συζητήσεις στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση.

Θέατρο

«Bros»

Ο Ρομέο Καστελούτσι εξερευνά τα όρια του θεάτρου και τους μηχανισμούς της θεσπισμένης βίας και της εξουσίας. Στη σκηνή βρίσκονται πάνω από είκοσι άντρες, όλοι ερασιτέχνες με παλιές στολές που θυμίζουν τόσο σκηνές ταινιών μπουρλέσκ όσο και τις πιο σκοτεινές στιγμές του προηγούμενου αιώνα. Λαμβάνουν εντολές και τις εκτελούν – χωρίς να ξέρουν τον σκοπό τους. Στο αισθητικό και πολιτικό μανιφέστο του ο Καστελούτσι εγκαταλείπει τη συμβατική μυθοπλασία και θέτει ερωτήματα σχετικά με τις αντιφάσεις που διέπουν τη σχέση μας με την εξουσία.

28/9-2/10, Κεντρική Σκηνή

«Σπιρτόκουτο – The musical»

Η θρυλική ταινία του Γιάννη Οικονομίδη μεταμορφώνεται σε πολεμικό ορατόριο σε δύο πράξεις. Ενα μικροαστικό διαμέρισμα που στενάζει, ένα a/c που δεν δουλεύει. Μια τηλεόραση που παίζει αδιάκοπα. Τσιγάρα και φραπές. H σκληρή γλώσσα και τα φλέγοντα ερωτήματα αναδιατυπώνονται με μουσικούς όρους: «Τι θα κάνεις με τη Λίντα, Βαγγέλη;». Το οικογενειακό μακελειό με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη, ιδιοκτήτη καφετέριας, δεν θα αργήσει να ξεσπάσει και επί σκηνής. Γιάννης Νιάρος σκηνοθετεί, γράφει τη μουσική (με τον Αλέξανδρο Λιβιτσάνο) και τους στίχους και ο Γιάννης Οικονομίδης γράφει το λιμπρέτο (με τον Δώρη Αυγερινόπουλο).

5/11/2022-22/1/2023, Κεντρική Σκηνή

«I am {VR}»

Μια εμπειρία εικονικής πραγματικότητας που καλεί τον θεατή σε έναν από τους λιγότερο γνωστούς χώρους της Στέγης φορώντας ένα VR headset για να βρεθεί σε μυστηριώδη δωμάτια, να ανοίξει πόρτες στο άγνωστο και να διαβεί τούνελ που, σαν άλλες συμπαντικές σκουληκότρυπες, οδηγούν στον χωροχρόνο και από εκεί σε νέους πλανήτες, κάτω από νέους ουρανούς και μπροστά σε νέα μαντεία. Σύλληψη και σχεδιασμός της εκκεντρικής Γερμανίδας σκηνοθέτριας Σουζάνε Κένεντι, του Μάρκους Σελγκ και του Ρόντρικ Μπιρστέκερ.

9-31/12, 5ος όροφος

«Στη μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι»

Το must see της επόμενης χρονιάς. Ο υποκριτικά θηριώδης Τζον Μάλκοβιτς ανεβαίνει στη σκηνή της Στέγης με τη Λιθουανή ηθοποιό Ινγκεμπόργκα Νταπκουνάιτε στο πλευρό του –οι σινεφίλ σίγουρα τη γνωρίζουν από τις εμφανίσεις της στην «Κάτια Ισμαΐλοβα» (1994), το «Mission: Impossible» (1996) και το «Επτά χρόνια στο Θιβέτ» (1997)–, υπό τη σκηνοθετική διεύθυνση του Τιμοφέι Κουλιάμπιν. Το έργο του Μπερνάρ-Μαρί Κολτές (1986), γραμμένο στο ύφος των φιλοσοφικών διαλόγων του 18ου αιώνα, έχει δύο πρόσωπα: τον ντίλερ και τον πελάτη. Οι hi-tech κάμερες παρακολουθούν διαρκώς τους ήρωες του έργου, αποκαλύπτοντας σταδιακά τι είναι εκείνο που κρύβεται πίσω από τις λέξεις και τις υπεκφυγές τους: μια παλιά υπόθεση παιδοφιλίας. Μια παγκόσμια πρεμιέρα στην Αθήνα.

9-12/2/2023, Κεντρική Σκηνή

«George»

Ο Ευθύμης Φιλίππου στο κείμενο και ο Larry Gus (Παναγιώτης Μελίδης) στη μουσική περιγράφουν τις τελευταίες ημέρες της ζωής ενός άντρα περίπου 65 χρόνων. Η αφήγηση και οι μελωδίες θα παρουσιαστούν ζωντανά στη Στέγη και θα κυκλοφορήσουν ταυτόχρονα σε συλλεκτικό βινύλιο. Ο Αγγλος ηθοποιός Μπεν Γουίσοου («Αστακός», 2015) θα είναι ο αφηγητής.

Χειμώνας 2023, Κεντρική Σκηνή

«Εγκλημα και τιμωρία»

Ο Βασίλης Μπισμπίκης κάνει ελεύθερη μεταγραφή του εμβληματικού μυθιστορήματος του Φιόντορ Ντοστογέφσκι μεταφέροντάς το στην Αθήνα του 2023. Η ομάδα Cartel επιχειρεί να διερευνήσει ηθικά, κοινωνιολογικά και φιλοσοφικά ερωτήματα μέσα από μια νέα διασκευή του εμβληματικού μυθιστορήματος του 1866, φέρνοντας την ιστορία, με τη μέθοδο της γραμμικής αφήγησης, στο τώρα, στους δρόμους και στις γειτονιές της Αθήνας. Μια «νέα» ιστορία ενός «νέου» Ρασκόλνικοφ, ερμηνευμένου από τον Θοδωρή Σκυφτούλη, έρχεται να παρασταθεί με τρόπο ακραία ρεαλιστικό υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Βασίλη Μπισμπίκη, με τον ίδιο στον ρόλο του ανακριτή Πορφύρη και τον γνωστό Λιθουανό σκηνοθέτη Τσέζαρις Γκραουζίνις στον ρόλο του αλκοολικού Μαρμελάντοφ.

18/3-9/4/2023, Κεντρική Σκηνή

«Το σπίτι»

Ενα νέο, πρωτότυπο έργο, ελλειπτικό και εστιασμένο κυρίως στη δράση μες στη σιωπή είναι το κειμενικό υλικό της παραβολής που συνθέτουν η Γκέλυ Καλαμπάκα και ο Δημήτρης Καραντζάς, αντλώντας έμπνευση από το διήγημα «Το σπίτι» του Χούλιο Κορτάσαρ, το μονόπρακτο θεατρικό έργο «Η παρέλαση» της Λούλας Αναγνωστάκη και αρχιτεκτονικές έρευνες για την πρόσληψη του ανοίκειου.

10-28/5/2023, Μικρή Σκηνή

«Rohtko»

Μνημειώδες θέαμα-εμπειρία, μια τετράωρη παράσταση στα όρια θεάτρου, σινεμά και video art, από τον κορυφαίο σύγχρονο Πολωνό σκηνοθέτη Λούκας Ταρκόβσκι, που συστήνεται στην Ελλάδα με μια εικονοκλαστική παράσταση-βουτιά στο άδυτο της σύγχρονης τέχνης, με το περίεργο παράδειγμα του εξπρεσιονιστή Μαρκ Ρόθκο στο επίκεντρο. Αυτό το σκηνικό, κάτι μεταξύ κινηματογραφικού πλατό και video art πρότζεκτ, υπό τους ήχους δυνατών ατμοσφαιρικών beats, θα καταληφθεί από διάσημους ζωγράφους και Κινέζους μάγειρες, γκαλερίστες, εμπόρους τέχνης και πλαστογράφους, μαικήνες της τέχνης και υπάλληλους της Wolt.

25-28/5/2023, Κεντρική Σκηνή

Χορός

«Larcen C»

Ενα έργο τέχνης εν κινήσει που εμπνέεται από τη βραδύτητα της τήξης των παγετώνων προκειμένου να μιλήσει για τη σφοδρότητα της ζωής. Στη χορογραφία του Χρήστου Παπαδόπουλου τα ανθρώπινα σώματα συντονίζονται στον ίδιο αέναο ρυθμό, σε μια ονειρική ακολουθία όπου προοδευτικά φαντάζουν εξίσου απόκοσμα με το πολικό τοπίο. Ενα πάρτι-φόρος τιμής στην αθόρυβη μετάβαση των σωμάτων.

6-9/10, Κεντρική Σκηνή

«2020: Obscene»

«I am a woman, not a fool» δηλώνει η Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή και στήνει μια περφόρμανς-μανιφέστο για την ακρότητα των σωμάτων και των βλεμμάτων. Καρέ από το «Blow-up», την πολύκροτη ταινία του Μικελάντζελο Αντονιόνι, ή στούντιο όπου γυρίζονται τσόντες; Από τη μια το έργο εξετάζει τα προβλήματα του θεάτρου ως μηχανισμού χειραγώγησης σε ό,τι αφορά την αποπλάνηση, την έλξη και τα παιχνίδια της σεξουαλικής ταυτότητας, από την άλλη διερευνά το ίδιο το σώμα των περφόρμερ ως τόπο αποξένωσης και περιορισμού.

12-18/12, Κεντρική Σκηνή

«Elenit»

Μια πανύψηλη κυρία με ιδιαίτερη κόμη και ακόμη πιο ιδιαίτερη μύτη σηκώνει το τηλέφωνο, τραγουδάει μόνη της και συναναστρέφεται άλλα παράξενα όντα, μιλώντας τους σε μια ολοδική της γλώσσα. Πρόκειται για τον Ευριπίδη Λασκαρίδη αυτοπροσώπως, μεταμορφωμένο σε μια αξιολάτρευτη όσο και εξωφρενική περσόνα η οποία μας καλωσορίζει σε ένα σύμπαν όπου συμβιώνουν, μεταξύ άλλων, δεινόσαυροι και ανεμογεννήτριες, ο Στίβεν Χόκινγκ και μια στοίβα από λαμαρίνες, το βάθρο ενός DJ και η «Νίκη της Σαμοθράκης».

16-19/2/2023, Κεντρική Σκηνή

«Fuck me / Love me*»

«Γάμα με / Αγάπα με». Με αυτές τις συστάσεις κάνει την πρώτη εμφάνισή της στην Ελλάδα η διεθνώς ανερχόμενη χορογράφος Μαρίνα Οτέρο από την Αργεντινή, «ερωτικοποιώντας» τη βιογραφία της στο δίπτυχο που παρουσιάζει στο πλαίσιο του Onassis Dance Days. Η Μαρίνα Οτέρο είναι επίσημη προσκεκλημένη του ODD για το 2023, στην πρώτη της εμφάνιση στην Ελλάδα. Είναι εκείνη που συστήνεται ως «μια χορεύτρια που δεν χορεύει»· εκείνη που έχει θέσει ως έργο ζωής να κάνει τη ζωή της έργο τέχνης· εκείνη που μιλάει σπαρακτικά αστεία και εκ βαθέων τόσο για τους άτυχους έρωτές της όσο και για τη σακατεμένη σπλήνα της.

2-5/3/2023, Στέγη

Europe Beyond Access Festival

Με αφορμή την ολοκλήρωση του δικτύου Europe Beyond Access, που υποστηρίζει τους καλλιτέχνες με αναπηρία στην προσπάθειά τους να σπάσουν τα στερεότυπα στον τρόπο δημιουργίας παραστάσεων χορού και θεάτρου, η Στέγη συνεργάζεται με ανεξάρτητους επιμελητές και καλλιτέχνες για τη διοργάνωση μιας γιορτής για όλους. Ενα φεστιβάλ χορού με παραστάσεις και συλλογικά έργα για τον συμπεριληπτικό χορό από χορογράφους και χορευτές με αναπηρία από την Ελλάδα και το εξωτερικό, εργαστήρια ανταλλαγής γνώσεων αλλά και συζητήσεις που παρεμβαίνουν τολμηρά στον χώρο της ευρωπαϊκής τέχνης.

27-29/4/2023, Μικρή Σκηνή

Μουσική

Tectonics 2022

Αιχμηρό, ανατρεπτικό και απρόσμενο, το φεστιβάλ Tectonics επιστρέφει για τέταρτη χρονιά στη Στέγη. Από τη συμφωνική μουσική μέχρι τη noise και από τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό μέχρι τη σύγχρονη σύνθεση, αποκαλύπτει νέες συγγένειες μεταξύ διαφορετικών μουσικών ειδών. Ο φημισμένος μαέστρος Ιλαν Βολκόφ μαζί με τον Μιχάλη Μοσχούτη και την Ανε Χίλντε Νέσετ  αναλαμβάνουν να δημιουργήσουν ακόμη ένα αξέχαστο φεστιβάλ για τη μουσική σκηνή της Αθήνας.

2-4/12/2022, Εκτός Στέγης

«Πέρα από τη θάλασσα»

Μια απρόσμενη μουσική συνάντηση που γεννήθηκε πριν από μερικά χρόνια, με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου μουσουργού Γιάννη Μαρκόπουλου. Ο Παύλος Παυλίδης διασκευάζει και παρουσιάζει 18 τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου. Ο ίδιος σημειώνει σχετικά: «Μπορεί να πει κανείς ότι ο Μαρκόπουλος καταφέρνει να ακούγεται το ασύλληπτο σαν φυσιολογικό, ενώνει την Ανατολή με τη Δύση και επαναπροσδιορίζει την ελληνικότητα ανοίγοντας ορίζοντες».

Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2023, Κεντρική Σκηνή

Visual arts

«Gener8ion»

Το enfant terrible του γαλλικού σινεμά, ο Ρομαίν Γαβράς, παρουσιάζει ανοίκειες εικόνες ενός οικείου μέλλοντος μέσα από το νέο έργο του, «Gener8ion», σε συμπαραγωγή του Onassis Culture, και την ταινία μεγάλου μήκους «Athena». Τρεις ποπ βίντεο εγκαταστάσεις με σέρφερ, αντάρτες και τη Σαρλίζ Θερόν και μια ταινία για το χάος στην Athena. Χωράει η ομορφιά σε ένα περιβάλλον Αποκάλυψης; Το «Gener8ion» αποτελείται από τρεις ταινίες μικρού μήκους και σκιαγραφεί την ιστορία ενός μέλλοντος που θυμίζει τόσο πολύ το παρόν.

22/9-23/10, Εκθεσιακός Χώρος -1, Μικρή Σκηνή, Η Μάντρα

«Οι 7 θάνατοι της Αντώνας»

Πόσες φορές μπορεί να πεθάνει και να αναστηθεί μια θηλυκότητα, ένα σώμα, μια χώρα; Το video art πρότζεκτ της ομάδας bijoux de kant θέλει την Μπέττυ Βακαλίδου, πρωτοστάτρια των διεκδικήσεων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, να δίνει ένα αποκαλυπτικό ρεσιτάλ νεκραναστάσεων. Οι «7 θάνατοι της Αντώνας» του σκηνοθέτη Γιάννη Σκουρλέτη, του εικαστικού και σκηνογράφου Κωνσταντίνου Σκουρλέτη και της ομάδας bijoux de kant θέλουν την Αντώνα, την αντιηρωίδα της Γλυκερίας Μπασδέκη, να διατρέχει την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας και να ανασταίνει την αφομοιωμένη λαϊκότητα του ελληνικού queer στη δημόσια μνήμη και στο ιστορικό σώμα.

9/11-4/12/2022, 5ος όροφος

Εκθέσεις

«Το αίνιγμα του Χαλεπά»

Το αίνιγμα του γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά μέσα από μια ερωτική απογοήτευση, μια ψυχική ασθένεια, το «ξύπνημα» και την επιστροφή στην τέχνη του. Γνωρίζουμε περισσότερα για τον Γιαννούλη Χαλεπά (1851-1938) απ’ ό,τι για το έργο του. Ωστόσο ο καλλιτέχνης της «Κοιμωμένης» ύστερα από πολλά χρόνια σιωπής, με την έξοδό του από το ψυχιατρείο της Κέρκυρας, αρχίζει ξανά να πλάθει γλυπτά μέχρι το τέλος της ζωής του. Ακριβώς σε αυτό το «ύστερο στιλ» εστιάζει η έκθεση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση – είναι η περίοδος που ο Χαλεπάς παραβιάζει τις κλασικές παραδόσεις της γλυπτικής και αμφισβητεί τις εξιδανικευμένες αντιλήψεις για την ομορφιά και την τελειότητα.

Χειμώνας 2023, εκτός Στέγης

«Κωνσταντίνος Δοξιάδης – Ανθρώπινες κοινότητες»

Μια έκθεση για τον ανεξάντλητο μοντερνισμό του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Δοξιάδη. H έκθεση εξετάζει τη σύμπτυξη πόλεων, ανθρώπων, πληροφοριών και υπολογισμών σε δύο επεισόδια. Το πρώτο καλύπτει την προφητική χρήση των υπολογιστών τη δεκαετία του 1960 από τον αρχιτέκτονα και πολεοδόμο Κωνσταντίνο Α. Δοξιάδη. Το δεύτερο ανιχνεύει αυτές τις υπολογιστικές πρακτικές μέχρι τη σημερινή Αθήνα, με νέα έρευνα για τη φυσική μορφή, την τεχνική διοίκηση και την εδαφική εξάπλωση των συστημάτων διαχείρισης των συνόρων πόλεων και κρατών.

Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2023, Στέγη

INF0

Ολόκληρο το πρόγραμμα στο www.onassis.org