Η κυβέρνηση υλοποίησε πιστότερα το δικό της πρόγραμμα και γι’ αυτό κατάφερε τη ρύθμιση του χρέους, τονίζει σε συνέντευξή του στο Documento ο ανεξάρτητος βουλευτής Χάρης Θεοχάρης. Επίσης αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιστρέψει στο Ποτάμι.
Εχετε δηλώσει ότι εξετάζετε το ενδεχόμενο επανένταξής σας στο Ποτάμι. Οταν ανεξαρτητοποιηθήκατε, καταλογίσατε διγλωσσία στην ηγεσία του κόμματος. Τι άλλαξε και ποιες προϋποθέσεις θέτετε προκειμένου να επιστρέψετε;
Μίλησα για τους ανθρώπους του χώρου, και του Ποταμιού και ανθρώπους που έφυγαν από το Ποτάμι. Ολο το χρονικό διάστημα μετά την αποχώρησή μου από το κίνημα έχω μείνει πιστός σε μια γραμμή συναίνεσης και ανάγκης στήριξης και ύπαρξης αυτού του χώρου. Μετά τις τόσες παλινωδίες και τα τόσα λάθη που έχουν γίνει, είναι καιρός πια να ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας και φυσικά μέσα σε αυτές τις δυνάμεις το Ποτάμι δεν αποκλείεται προκειμένου να συγκροτηθεί ένας πόλος συναίνεσης σε σωστή βάση.
Η αποχώρηση του Ποταμιού από το ΚΙΝΑΛ σε συνδυασμό με τη σφοδρή κριτική του Γιάννη Ραγκούση έχει προκαλέσει κλυδωνισμούς διαρκείας στον ομοσπονδιακό φορέα. Για ποιους λόγους φυλλορροεί το νεοσύστατο σχήμα; Υπάρχει ταύτιση της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ με τη ΝΔ, όπως καταγγέλλουν στελέχη του;
Δε συνηθίζω να σχολιάζω τα εσωτερικά ζητήματα άλλων πολιτικών σχηματισμών. Θέλω ωστόσο να επισημάνω ότι όταν στα αρχικά του βήματα με ρωτούσαν αν θα συμμετάσχω, απαντούσα ότι παραμερίζονται κρίσιμα ζητήματα τα οποία θα έρθουν να ναρκοθετήσουν αυτό το εγχείρημα, γεγονός που είναι φανερό πια σε όλους. Πέρα από τα πολιτικά ζητήματα όμως, μια διαδικασία ενοποίησης ομόσπονδων, αυτόνομων πολιτικών σχηματισμών δεν μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Είναι καιρός για μια οργάνωση από κάτω προς τα πάνω.
Η συμφωνία του Eurogroup της 21ης Ιουνίου είναι τέταρτο μνημόνιο ή ρύθμιση του χρέους;
Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Υπάρχει μια ρύθμιση του χρέους, συνέπεια της πιστής τήρησης του προγράμματος – θα έλεγα και της έλλειψης διαπραγμάτευσης από αυτή την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση υλοποίησε πιστότερα το δικό της πρόγραμμα και γι’ αυτό κατάφερε τη ρύθμιση του χρέους. Από εκεί και πέρα η ζημιά που έκανε το πρώτο εξάμηνο του ’15 και σε επίπεδο εμπιστοσύνης σημαίνει ότι δεν υπάρχει αξιοπιστία είτε προς τις αγορές είτε προς τους εταίρους μας ώστε να μας αφήσουν να πορευτούμε χωρίς επιτήρηση ή με το επίπεδο επιτήρησης που είχαν αντίστοιχες χώρες βγαίνοντας από τα δικά τους μνημόνια.
Στη λεγόμενη μεταμνημονιακή περίοδο ποιες θα πρέπει να είναι οι άμεσες κυβερνητικές πρωτοβουλίες στο πεδίο της οικονομίας;
Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι η μείωση των εισφορών και των φόρων με όπλο τα υπερπλεονάσματα. Και δεν λέω τυχαία πρώτα τις εισφορές, γιατί αυτήν τη στιγμή πνίγουν τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, δεν επιτρέπουν στους μικροεπιχειρηματίες να προσλάβουν ανθρώπους και συντηρούν τα υψηλά επίπεδα ανεργίας, τα οποία έχουν κολλήσει και δεν μειώνονται με τον ρυθμό που μειώνονταν το προηγούμενο διάστημα.
Στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία θεωρείτε λύση τις πρόωρες εκλογές ή την ολοκλήρωση της κυβερνητικής θητείας;
Εχω παγίως ταχθεί υπέρ της θεσμικής ολοκλήρωσης του εκλογικού κύκλου. Πολλές φορές στη χώρα μας αυτό δεν έχει καταστεί εφικτό και μάλλον είναι η εξαίρεση παρά ο κανόνας. Εκτός από τη θεσμική πλευρά όμως, υπάρχει και η πολιτική προσέγγιση. Η κυβέρνηση έχει ψηφίσει κάποια δύσκολα μέτρα, για τα οποία ενδεχομένως να ελπίζει ότι μπορεί να αφήσει την εφαρμογή τους στην επόμενη. Καλό θα είναι και για λόγους πολιτικής και όχι μόνο θεσμικής τάξης να είναι η ίδια η οποία θα τα δει να υλοποιούνται, καθώς αυτή τα έφερε.
Εχετε ταχθεί υπέρ της λύσης για το ονοματολογικό, ενώ απείχατε από την ψηφοφορία της πρότασης δυσπιστίας, διαδικασία που συνδέθηκε άμεσα με τη συμφωνία των Πρεσπών. Ποια θα είναι η στάση σας όταν έρθει προς κύρωση στη Βουλή;
Εχω δηλώσει επανειλημμένα ότι είναι μια συμφωνία που είναι πολύ καλή στα μεγάλα και στην εθνική στάση που έχει διαμορφωθεί πια για δεκαετίες από διαδοχικές κυβερνήσεις. Συγχρόνως όμως αφήνει πολλές γκρίζες ζώνες και δεν δίνει την έμφαση που θα έπρεπε στα αντισταθμιστικά οφέλη για τη βόρεια Ελλάδα, αλλά και στα οικονομικά ζητήματα τα οποία είναι πολύ σημαντικά, γιατί η βιοτεχνική βάση της χώρας μας είναι στη βόρεια Ελλάδα.
Οι ακραίες ευρωπαϊκές δυνάμεις αναβαθμίζουν τον ρόλο και την επιρροή τους με αφορμή το προσφυγικό. Πώς κρίνετε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτό το ρευστό τοπίο; Ταυτίζεται ιδεολογικά και πολιτικά ο Κυρ. Μητσοτάκης με τους Κουρτς και Ορμπαν;
Η ελληνική κυβέρνηση αντιμετώπισε το μεταναστευτικό με τακτικές κινήσεις αλλάζοντας την πολιτική της και κάνοντας όσα κατήγγειλε. Ταυτόχρονα όμως, έχοντας να απομονώσει αυτούς τους ανθρώπους στα νησιά, μπόρεσε να μειώσει την έκταση του προβλήματος. Από την άλλη, η Ευρώπη συνολικά έχει αποτύχει να απαντήσει στην πρόκληση του μεταναστευτικού. Αυτό δεν σημαίνει –όπως πιστεύουν οι ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις– ότι θα έχουμε καλύτερες πιθανότητες να το αντιμετωπίσουμε αν γυρίσουμε στα ξεχωριστά κράτη. Στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη, όπως έδειξε ο πρόεδρος Μακρόν με τις θεσμικές προτάσεις του. Εάν η Ευρώπη δεν έχει την πολιτική δύναμη να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα, πολύ φοβάμαι ότι θα πάμε σε «καθόλου Ευρώπη». Η ΝΔ –νομίζω είναι λάθος να το προσωποποιούμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη– είναι καλώς ή κακώς σε μια πολιτική οικογένεια η οποία περιέχει και τον Ορμπαν, συνεπώς είναι μια ανοιχτή μάχη σε ποια μεριά της ιστορίας βρίσκεται το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
