Πέρασε στα ψιλά σε αντίθεση με την αιτία που το προκάλεσε η οποία έτυχε ευρείας δημοσιότητας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στις 9 τρέχοντος ο υπουργός Δικαιοσύνης επί ΝΔ Χαράλαμπος Αθανασίου και εμπειρότατος δικαστικός με άκρες σε όλο το δικαστικό σώμα, ανακοινώνει ότι οι καταθέσεις των τριών προστατευομένων μαρτύρων στην έρευνα της εισαγγελίας Διαφθοράς για την υπόθεση Novartis είναι άκυρες επειδή δεν είχαν υπογραφεί από τον εισαγγελέα.
Από πού το ήξερε αυτό ο κ. Αθανασίου; Από τη δικογραφία, όπως είπε ο ίδιος, η οποία τρεις ημέρες πριν είχε διαβιβαστεί στη Βουλή από την αρμόδια Εισαγγελία διαφθοράς με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Τότε οι αρμόδιοι εισαγγελείς Διαφθοράς που έστειλαν στη Βουλή τη δικογραφία και είχαν πάρει τις καταθέσεις των μαρτύρων απάντησαν ότι «τηρήθηκε πιστά ο νόμος στις καταθέσεις», αλλά λίγοι τους άκουσαν.
Τα ΜΜΕ (με πηχυαίους τίτλους του τύπου «βόμβα Αθανασίου») αλλά και συνάδελφοί του κ. Αθανασίου στη ΝΔ όπως ο Θ. Φορτσάκης, αναπαρήγαγαν τη δήλωση χωρίς να μπουν στον κόπο να την τσεκάρουν υποθέτω λόγω της τεράστιας εμπειρίας του κ. Αθανασίου ο οποίος από το 1975 μέχρι το 2012 υπηρέτησε το δικαστικό σώμα από κορυφαίες θέσεις του και συνεπώς «δεν μπορεί να μην γνωρίζει».
Σήμερα Τρίτη 20 Φεβρουαρίου ο αρμόδιος για την εποπτεία και τον συντονισμό του έργου των Εισαγγελέων Εγκλημάτων Διαφθοράς αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δημήτριος Παπαγεωργίου από το site της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου ανάρτησε ανακοίνωση στην οποία διευκρινίζει ότι την 9η Φεβρουαρίου 2018, χαρακτηρίστηκαν οι τρεις προστατευόμενοι μάρτυρες στην υπόθεση της Novartis ως «μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος».
Λέει και κάτι ακόμη ο κ. Παπαγεωργίου. Ότι «οι υπ΄ αριθμ. 12/2017, 13/2017 και 1/2018 Εισαγγελικές Διατάξεις, εκδοθείσες σύμφωνα με το άρθρο 9 §§ 7, 1-5 Ν. 2928/2001 (όπως ισχύει μετά το Ν. 4254/2014) και αφορώσες στην παροχή προστασίας στα τρία πρόσωπα που εξετάσθηκαν με κωδική ονομασία κατά την προκαταρκτική εξέταση της «υπόθεσης Novartis» («προστατευόμενοι μάρτυρες»), δεν υποβλήθηκαν σε μας προς έγκριση διότι δεν απαιτείται τέτοια έγκριση κατά τις προαναφερθείσες διατάξεις του νόμου».
Και το ερώτημα είναι αν ο κ. Αθανασίου γνώριζε τα παραπάνω και συνεπώς είπε ψέματα ή τα αγνοούσε και συνεπώς είναι άσχετος.
Είπε και κάτι ακόμη ο κ. Αθανασίου στις 9 Φεβρουαρίου. Ότι δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη (οι καταθέσεις) αν δεν συνδυαστούν και με άλλα στοιχεία! Από ποιους αφού με βάση το άρθρο 86 η εισαγγελία Διαφθοράς στην προκειμένη περίπτωση ήταν υποχρεωμένη να στείλει αμελλητί την υπόθεση στη Βουλή μόλις «έπεφτε» πάνω σε ονόματα πολιτικών;
Το γεγονός ότι ο επί σειρά ετών δικαστικός, και πολιτικός προϊστάμενος για ενάμιση και πλέον έτος των Δικαστών, έκανε λόγο και για «μεθόδευση» προσθέτοντας ότι έχει μάλιστα και μια υποψία για το «ποιος υπουργός έδωσε τα στοιχεία στη Δικαιοσύνη» θα το προσπεράσω για ευνόητους λόγους.
Θα μείνω στο προφανές ολίσθημα του ψεύδους ή της ασχετοσύνης. Και στη δημιουργία εντυπώσεων από μερίδα ΜΜΕ πατώντας σε πασίδηλα ψέματα τα οποία σε λίγες ημέρες καταρρέουν αλλά «πες πες πάντα κάτι μένει»!
Να σχολιάσω και το γεγονός ότι ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης τόνισε ότι η υπόθεση πρέπει να μπει στο Αρχείο καθώς οι πράξεις αυτές όσον αφορά πολιτικά πρόσωπα έχουν παραγραφεί διότι έχουν περάσει οι δυο σύνοδοι της επόμενης περιόδου της Βουλής που διεπράχθησαν τα αδικήματα ή να του μιλήσω για το αδίκημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.
ΥΓ: Με το νόμο 4254/2014 επί υπουργίας Χαράλαμπου Αθανασίου, οι ρυθμίσεις προστασίας μαρτύρων, επεκτάθηκαν και στα εγκλήματα της δωροδοκίας ή δωροληψίας πολιτικών αξιωματούχων (ή ακόμη και στο έγκλημα της δωροληψίας ενός απλού υπαλλήλου). Ενώ, ο προηγούμενος νόμος 2928/2001 αφορούσε την προστασία του μάρτυρα από αξιόποινες πράξεις μόνο εγκληματικών οργανώσεων, με τον νόμο 4254/2014 οι παραπάνω ρυθμίσεις προστασίας μαρτύρων επεκτάθηκαν και στα εγκλήματα της δωροδοκίας ή δωροληψίας πολιτικών αξιωματούχων (ή ακόμη και στο έγκλημα της δωροληψίας ενός απλού υπαλλήλου). Εσείς τι λέτε; Γνώριζε ή δεν γνώριζε ο κ. Αθανασίου;
