Αν μαύρη χειρ είναι η αντίληψη και η πρακτική της Δεξιάς για τη Δικαιοσύνη, ο Χαράλαμπος Αθανασίου, κατά κόσμον Μπάμπης, είναι το μεσαίο της δάκτυλο. Που δεν διστάζει να ορθώνεται θρασύτατα και σε κοινή θέα απέναντι σε όσους ακόμη παραμένουν αφοσιωμένοι στην ανεξαρτησία της Κυρίας με τα κλειστά μάτια και το σπαθί της τιμωρίας. Και να απειλεί εκείνους τους δικαστές που τολμούν να κάνουν πράξη την ιδέα της ανεξαρτησίας της. Και εν μέσω του σκότους των υποκλοπών, της Novartis, των αδιευκρίνιστων και των λοιπών θαυμάτων του Κυριάκου να αθωώνουν τον δράστη όλων των δεινών της αυλής και των αυλικών: τον Κώστα Βαξεβάνη.
Ας εντρυφήσουμε όμως στα πρόσφατα γεγονότα που βεβαιώνουν του δακτύλου το ασφαλές. Μια φάμπρικα απονομής χάριτος σε ισοβίτες εμπόρους ναρκωτικών, δραπέτες και λοιπά. Κάτι νομοθετικές ρυθμίσεις που ευνόησαν εγκληματίες του λευκού κολάρου. Κάτι τρίλιζες με τα πόθεν έσχες. Κάτι καταγγελίες «δώσε 800 χιλιάρικα και θα σε βγάλω». Ολα αυτά κοσμούν την πορεία του Χαράλαμπου στον θρόνο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Και όλα αυτά κατάγγειλε με στοιχεία κι αριθμούς το Documento, για να βρεθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου ο Βαξεβάνης. Και ύστερα από εξονυχιστική διαδικασία να καταλήξει αθώος. Αθώος!
Και όχι μόνο αθώος ο κατηγορούμενος, αλλά υπό επίσημη έρευνα ο μηνυτής για ριφιφί εγγράφων του υπουργείου Δικαιοσύνης. Τα ύστερα του κόσμου δηλαδή. Και τα ύστερα του Χαράλαμπου ακόμη χειρότερα. Διότι προανήγγειλε, ζαλισμένος ακόμη από τη σφαλιάρα, ότι θα υπάρξει νέα δίκη σε ανώτερο βαθμό. Και επειδή δικαίωμα έφεσης έχουν μόνο ο κατηγορούμενος και ο εισαγγελέας και ο κατηγορούμενος δεν έχει σκοπό να εφεσιβάλει την αθώωσή του, τι υπονοεί ο ποιητής; Οτι έχει ψήσει πείσει, αγοράσει, εκβιάσει κάποιον εισαγγελέα για να δώσει συνέχεια στην καταδίωξη. Να εφεσιβάλει την απόφαση, δηλαδή. Σιγουράκι του Χαράλαμπου.
Αυτός ο τύπος υπήρξε ανώτατος δικαστικός. Εκρινε ζωές ανθρώπων. Υπήρξε υπουργός Δικαιοσύνης. Προστάτης της ανεξαρτησίας τους. Είναι και βουλευτής. Υπερασπιστής του δημόσιου συμφέροντος. Και με όλα αυτά και σε όλα αυτά παραμένει το υψωμένο μεσαίο δάκτυλο της τεράστιας κοροϊδίας που μας κυβερνά. Ποια δημοκρατία, ποια ενημέρωση, ποια προστασία του δημοσιογράφου, ποια δικαιοσύνη; Ολα αυτά μαζί είναι ο Αθανασίου. Μαύρη χειρ και λευκό κολάρο σε συσκευασία Μπάμπη. Που καταδιώκει δημοσιογράφους, δεν διστάζει να υπεξαιρεί έγγραφα, προαναγγέλλει εισαγγελικές πρωτοβουλίες. Ο Μπάμπης ο Μπαμ, με δύο λόγια.
Αλλά αυτοί είναι, για να παραφράσουμε τον Κουτσούμπα. Και το θέμα πια δεν είναι ποιοι είναι αυτοί, οι Μπάμπηδες της ζωής μας. Είναι ποιοι είμαστε εμείς, που τους δίνουμε διαβατήριο με την ψήφο και τη μούγγα μας στις ζωές και τις ψυχές μας. Και έφεση για όσα μας ετοιμάζουν δεν υπάρχει, ας το έχουμε υπόψη…