Στο εδώλιο του Πενταμελούς Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης αναμένεται να καθίσει ξανά ο γόνος της εύπορης οικογένειας από τη Θεσσαλονίκη ο οποίος είχε κατηγορηθεί για τη δολοφονία του μπάτλερ από τη Σρι Λάνκα τον Φεβρουάριο του 2013. Οπως αποκαλύπτει σήμερα το Documento, ο έμπειρος αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Λάμπρος Σοφουλάκης άσκησε αναίρεση κατά της αθωωτικής απόφασης (υπ’ αριθμόν 13/8.11.2021) που είχε εκδώσει το Πενταμελές Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης το 2021 για τον 37χρονο κατηγορούμενο για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Με εμπεριστατωμένο νομικό σκεπτικό ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου αποδομεί πλήρως την προκλητική αθωωτική απόφαση που είχε εκδώσει το στρατοδικείο πριν από ενάμιση χρόνο.
Κρίθηκε αθώος λόγω αμφιβολιών
Νοέμβριος 2021, Θεσσαλονίκη. Στο Πενταμελές Στρατοδικείο εκδικάζεται η υπόθεση της δολοφονίας του 25άχρονου οικιακού βοηθού με καταγωγή από τη Σρι Λάνκα. Ο «μπάτλερ» είχε εντοπιστεί νεκρός στις 16 Φεβρουαρίου 2013 στην εσωτερική πισίνα πολυτελούς βίλας στη Θεσσαλονίκη. Στο εδώλιο κάθεται ένας από τους γιους της οικογένειας στην οποία ανήκε η βίλα όπου εργαζόταν ο 25άχρονος Ασάν και ο οποίος την περίοδο εκείνη υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία. Για τον λόγο αυτό η υπόθεση παραπέμφθηκε στη στρατιωτική και όχι την τακτική Δικαιοσύνη.
Υστερα από μια έντονα φορτισμένη ακροαματική διαδικασία το στρατοδικείο αθώωσε τον κατηγορούμενο λόγω αμφιβολιών. Η απόφαση προκάλεσε σάλο και οργή στα social media, καθώς από την πρώτη στιγμή υπήρξαν «παραλείψεις» στις έρευνες των αρχών, όπως είχε επισημάνει κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ο εισαγγελέας της έδρας.
«Αντιφάσεις, ασάφειες και λογικά κενά»
Στις 25 Νοεμβρίου 2022 ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Λ. Σοφουλάκης κατέθεσε αίτηση αναίρεσης σε βάρος της αθωωτικής απόφασης. Οπως ανέφερε, η απόφαση «περιέχει ενδοιαστικού χαρακτήρα αναφορές και αντιφάσεις από τις οποίες δημιουργούνται ασάφειες και λογικά κενά, οπότε λόγω ελλιπούς αιτιολογίας στερείται νόμιμης βάσης». Επίσης, όπως υπογραμμίζεται, το δικαστήριο «δεν είναι βέβαιο ότι έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε ολόκληρο το περιεχόμενο των παρατιθέμενων αποδεικτικών μέσων, από τη συναξιολόγηση των οποίων αποδεικνυόταν με ασφάλεια η ενοχή του κατηγορούμενου».
Σύμφωνα με τον ανώτατο εισαγγελικό λειτουργό, ο κατηγορούμενος «ήταν το μοναδικό πρόσωπο εκτός από το θύμα» που βρισκόταν στην πολυτελή βίλα το βράδυ του φόνου, καθώς τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας απουσίαζαν. Κάτι που «γνώριζε ο κατηγορούμενος, διότι είχε συνομιλήσει με το θύμα πριν το επισκεφτεί».
Σύμφωνα με τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, από τη «συναξιολόγηση» των στοιχείων της υπόθεσης «προέκυπτε σωρεία συγκλινουσών ενδείξεων και αποδείξεων, οι οποίες αφενός απέκλειαν το ενδεχόμενο σύνδεσης του εγκλήματος με οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο και αφετέρου καταδείκνυαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι πράγματι το συγκεκριμένο πρόσωπο διέπραξε το έγκλημα».
Σε βάρος της αθωωτικής απόφασης ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός άσκησε τον περασμένο Νοέμβρη αναίρεση και η δίκη θα επαναληφθεί.
Κατά τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, το δικαστήριο φέρεται να προέβη σε «επιλεκτική αξιοποίηση» των καταθέσεων δύο στρατιωτών που συνυπηρετούσαν με τον κατηγορούμενο, χωρίς να λάβει υπόψη για τον σχηματισμό της κρίσης του την κατάθεση ακόμη ενός στρατιώτη, ο οποίος είχε συναντήσει τον κατηγορούμενο στο στρατόπεδο την επομένη της δολοφονίας, δηλαδή στις 17 Φεβρουαρίου 2013. Ο στρατιώτης είχε καταθέσει ότι η συμπεριφορά του κατηγορούμενου του είχε κάνει «εντύπωση», καθώς ήταν «εντελώς άκεφος, χλωμός, δεν μιλούσε και ήταν κλεισμένος στον δικό του κόσμο». Κάτι που είχε συζητηθεί και με άλλα πρόσωπα που ήταν παρόντα. Ο κατηγορούμενος όμως είχε ισχυριστεί ότι δεν είχε «πληροφορηθεί» τον θάνατο του «μπάτλερ» καθώς, όπως είπε, τον ενημέρωσε η μητέρα του το μεσημέρι της 17ης Φεβρουαρίου.
Ωστόσο, όπως επισημαίνεται στην αναίρεση, ο «κατηγορούμενος ψευδόταν» με «σκοπό να συσκοτίσει τα πράγματα και να καλύψει τα ίχνη της πράξης του», ενώ η στάση του και η απότομη αλλαγή της συμπεριφοράς του «μαρτυρούσαν αναμφίβολα αντίδραση ατόμου διακατεχόμενου από αισθήματα ενοχής και τύψεων για την ανθρωποκτονία που διέπραξε». Κάτι που το δικαστήριο «παρέλειψε αναιτιολόγητα να σταθμίσει» και να «αξιολογήσει».
«Σεξουαλικό κίνητρο του εγκλήματος»
Στην αναίρεση ο Λ. Σοφουλάκης επισημαίνει επίσης ότι η δικαστική απόφαση «απορρίπτει κατά τρόπο που ενέχει αντίφαση το σεξουαλικό κίνητρο του εγκλήματος και τη σύνδεσή του με τον κατηγορούμενο». Παρά το γεγονός ότι δέχεται πως στο κινητό τηλέφωνο του κατηγορούμενου είχαν εντοπιστεί «φωτογραφίες γυμνών ανδρών φίλων του με άσεμνο περιεχόμενο στις οποίες απεικονίζονταν γεννητικά όργανα και οπίσθια, στην προσπάθεια ίσως να παρουσιαστεί μια ομοφυλοφιλική τάση του κατηγορούμενου».
Επίσης το δικαστήριο «δεν στάθμισε» ούτε τα ευρήματα της ιατροδικαστικής έκθεσης, στην οποία γινόταν λόγος «περί μικροαμυχών στην περιπρωκτική χώρα του θύματος». Κάτι που, όπως υπογραμμίζεται, επιβεβαιώνει «ότι το θύμα δολοφονήθηκε από δράστη τον οποίο γνώριζε… και ο οποίος επιθυμούσε να έλθει σε σεξουαλική επαφή μαζί του».
Εντύπωση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι το δικαστήριο «παραλείπει να αξιολογήσει και μια ακόμη σύμπτωση». «Στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκε σπέρμα του κατηγορούμενου», δηλαδή του μόνου προσώπου που βρισκόταν στον ίδιο χώρο με το θύμα.