Ξανά με τον μανδύα του «επιτετραμένου» της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ο Μητσοτάκης στη Βάρνα

Κέντρο «διεθνών διασυνδέσεων και διακίνησης πράσινης ενέργειας» δήλωσε πως θέλει να κάνει την Ελλάδα στις δηλώσεις του μετά την τριμερή Σύνοδο Κορυφής της χώρας μας με την Βουλγαρία και τη Ρουμανία ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υποδυόμενος εκ νέου τον ρόλο του «επιτετραμένου» της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, μην παραλείποντας να δώσει τις ευλογίες του στο «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», την ώρα που στραγγαλίζεται η Γάζα.

«Όπως η Ευρώπη και όλος ο πολιτισμένος κόσμος, καταδικάζουμε τις πραγματικά φρικτές εικόνες που είδαμε, με πυρά εναντίον αμάχων, απαγωγές αθώων πολιτών, ακόμα και με περιστατικά σκύλευσης νεκρών. Και ασφαλώς αναγνωρίζουμε το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα. Αυτό το μακελειό πρέπει να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν» υπογράμμισε πριν προχωρήσει σε δηλώσεις για την ίδια τη συνάντηση με τους ομολόγους του της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας ο Έλληνας πρωθυπουργός, τονίζοντας πως τη συνάντηση «σκιάζει η τρομοκρατική επίθεση που δέχθηκε το Ισραήλ στο έδαφός του.

Κατά τα λοιπά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εστίασε στην προσπάθεια να φιλοτεχνήσει το δικό του προφίλ ως σημαίνοντα προσώπου στις διαδικασίες διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ζώνης Σένγκεν, δηλώνοντας πως «θέλουμε να μετατρέψουμε την πατρίδα μας, αλλά και ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή, σε ένα κέντρο διεθνών διασυνδέσεων και διακίνησης πράσινης ενέργειας», βάζοντας Βουλγαρία και Ρουμανία στο στόχαστρο των εξαγωγών.

Παράλληλα, μιλώντας για τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Δυτικά Βαλκάνια, «ξέχασε» και πάλι τους πανηγυρικούς τόνους που κράτησε στα τέλη Αυγούστου με τη φιέστα που διοργάνωσε για τα μάτια του Βολοντιμίρ Ζελένσκι, δίνοντας και πάλι «αυστηρό» αλλά έμμεσο μήνυμα προς τις υποψήφιες χώρες, και δη την Αλβανία. Χωρίς να κατονομάσει τη γειτονική χώρα, τόνισε πως η ένταξη των χωρών των Δ. Βαλκανίων περνά μέσα «από την προσαρμογή των υποψήφιων χωρών στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, κάτι που σημαίνει, προφανώς, σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο αλλά και απόλυτη τήρηση των κανόνων του κράτους δικαίου».

Σε απολύτως νατοϊκό τόνο, εστίασε ακόμα στο γεγονός πως από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης έχει εισέλθει μεγάλο μέρος «σημαντικού στρατιωτικού υλικού στην ευρωπαϊκή ήπειρο», βάζοντας στο τραπέζι την ενίσχυση των υποδομών, «για να φτάσει γρήγορα και με ασφάλεια», βάζοντας σε δεύτερο πλάνο την εμπορική διάσταση του λιμανιού.

Συνολικά ωστόσο για τα λιμάνια της χώρας και την ελληνική συμβολή στη μεταφορά ουκρανικών σιτηρών και προϊόντων, τόνισε πως μετά τις ιδιωτικοποιήσεις σειράς λιμανιών ανά την επικράτεια, στόχος είναι «να καταστεί η Ελλάδα σημαντικό διαμετακομιστικό κέντρο σε ολόκληρη την Νοτιοανατολική Μεσόγειο».

Ακόμα, έθεσε ως στόχο «να διερευνήσουμε το εμπορικό ενδιαφέρον το οποίο μπορεί να υπάρχει για μία τέτοια μεταφορά σιτηρών, προς το νότο μέσω της Αλεξανδρούπολης και περαιτέρω εξαγωγής τους προς τις παγκόσμιες αγορές», δηλώνοντας πως σε συνεργασία με την Κομισιόν «σίγουρα θέλουμε να παίξουμε και εμείς το ρόλο που μάς αναλογεί σε αυτή την προσπάθεια».