Οι Τόρις βουλευτές ενέκριναν αργά το βράδυ της Δευτέρας την πρόταση εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον, μόλις 10 ημέρες μετά την παραίτησή του. Οι Συντηρητικοί ενώθηκαν γύρω από τον πρωθυπουργό μετά από μια πικρή πεντάωρη συζήτηση, όπου ακούστηκαν ισχυρισμοί για διαφθορά και ανοχή στις σεξουαλικές παρενοχλήσεις από την κυβέρνηση. Οι βουλευτές ψήφισαν 349-238 υπέρ της εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, χωρίς να αναφέρουν ονομαστικά τον πρωθυπουργό.
Δέκα μέρες μετά την παραίτηση
Υπενθυμίζεται ότι μόλις στις 7 Ιουλίου, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα αποχωρήσει από το τιμόνι του κόμματος μετά την παραίτηση περισσότερων από 50 υπουργών του σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον χειρισμό των καταγγελιών κατά του αναπληρωτή προέδρου της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Παράλληλα όμως, αρνείται τις εκκλήσεις των Εργατικών να παραιτηθεί από πρωθυπουργός νωρίτερα από την προγραμματισμένη ημερομηνία της 6ης Σεπτεμβρίου.
Η πρόταση μομφής αρχικά είχε προταθεί από τους Εργατικούς, όμως με πρόφαση τη διατύπωση του κειμένου -ότι στρεφόταν εκτός από την κυβέρνηση και προσωπικά στον Τζόνσον- η κυβέρνηση αρνήθηκε στην αντιπολίτευση να γίνει η συζήτηση, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις. Εάν η ψηφοφορία είχε περάσει και η κυβέρνηση δεν τα κατάφερνε να κερδίσει, θα έπρεπε να παραιτηθεί ή ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να ζητήσει εκλογές.
Ο βουλευτής των Φιλελεύθερων Δημοκρατικών, Τιμ Φάρον, παρατήρησε: «Η κυβέρνηση δεν έπεσε στην ψήφο εμπιστοσύνης… έτσι μπορούν να επιστρέψουν στο να τρώνε ο ένας τα μούτρα του άλλου».
Η σύνθεση της ψήφου
Την πρόταση υποστήριξαν 342 Τόρις, έξι βουλευτές του κόμματος των Βορειοιρλανδών ενωτιστών (DUP) και ο ανεξάρτητος πρώην Τόρις Ρομπ Ρόμπερτς. Απέναντί τους ήταν 183 βουλευτές των Εργατικών, 37 του Σκωτσέζικου Εθνικού Κόμματος (SNP), 12 Φιλελεύθεροι Δημοκρατικοί και μικρότερες ομάδες, όπως η Plaid Cymru και η βουλευτής των Πρασίνων, Κάρολιν Λούκας. Δεκαέξι βουλευτές των Εργατικών και 14 των Τόρις δεν ψήφισαν. Η ψηφοφορία έγινε τελικά αφότου ο Μπόρις Τζόνσον καυχήθηκε ψευδώς ότι είχε «εκπληρώσει κάθε υπόσχεση» σε μια προκλητική τελευταία μεγάλη ομιλία στο Κοινοβούλιο.
