Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ήταν αδιαμφισβήτητα, μια όχι ιδιαίτερα συμπαθητική φιγούρα για τους Έλληνες, καθώς στα μνημονιακά χρόνια, από τη θέση του υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Μέρκελ, ζητούσε συνεχώς σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα για την Ελλάδα. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών συνηθίζει να κάνει επίκληση στο ευρωπαϊκό δίκαιο και τους «κανόνες». Ωστόσο στην πολιτική του καριέρα, φαίνεται πως έχει παραδεχθεί και ο ίδιος χρηματισμό για λογαριασμό του κόμματος του.
Ο Γερμανός πολιτικός του CDU έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών ήσυχα στο σπίτι του με την οικογένειά του το απόγευμα της Τρίτης γύρω στις 8 μ.μ., δήλωσε η οικογένεια στο πρακτορείο ειδήσεων dpa την Τετάρτη.
Διαβάστε επίσης: Πέθανε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε – Υπέρμαχος της σκληρής λιτότητας στη μνημονιακή Ελλάδα
Ποιος ήταν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
Γεννήθηκε το 1942 στο Φράιμπουργκ, και ήταν γιος πρώην βουλευτή των Χριστιανοδημοκρατών (CDU). Ο ίδιος, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στο τμήμα νεολαίας του κόμματος, τη Junge Union.
Αφού απέκτησε διδακτορικό στα νομικά και τα οικονομικά, ο Σόιμπλε μπήκε στη δυτικογερμανική Μπούντεσταγκ το 1972. Εννέα χρόνια αργότερα, έγινε κοινοβουλευτικός γραμματέας του συνδυασμένου μπλοκ CDU και Βαυαρικής Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU). Διατήρησε αυτή τη θέση μέχρι το 1984, όταν διορίστηκε υπουργός χωρίς χαρτοφυλάκιο υπό τον καγκελάριο Χέλμουτ Κολ.
Η στενή συνεργασία με τον Κολ
Στενός πλέον σύμβουλος του Κολ, ήταν υπεύθυνος για τη διοργάνωση της πρώτης κρατικής επίσκεψης του ηγέτη της κομμουνιστικής Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ), Έριχ Χόνεκερ, το 1987. Άρχισε να θεωρείται πιθανός διάδοχος του Κολ. Έτσι, δεν αποτέλεσε έκπληξη όταν, τον Απρίλιο του 1989, διορίστηκε υπουργός Εσωτερικών, με ειδική ευθύνη για τη διαπραγμάτευση της επανένωσης της Γερμανίας με τον Günther Krause, τον υφυπουργό Εξωτερικών της Ανατολικής Γερμανίας. Η διαδικασία ολοκληρώθηκε με μια συνθήκη που υπογράφηκε τον Αύγουστο του 1990.
Η απόπειρα δολοφονίας
Ήταν 12 Οκτωβρίου του 1990 όταν άλλαξε η ζωή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η ημέρα που μια απόπειρα δολοφονίας παραλίγο να του κοστίζει τη ζωή.
Ο Σόιμπλε ήταν ένα βήμα μακριά από το να γίνει καγκελάριος, απολαμβάνοντας τα πολιτικά φώτα της δημοσιότητας, ενώ η δημοτικότητα του Κολ μειωνόταν.
Τα γεγονότα όμως, πήραν δραματική τροπή όταν, κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής εκδήλωσης στο Οπενάου, ο Σόιμπλε πυροβολήθηκε και τραυματίστηκε σοβαρά από έναν ψυχικά ασταθή άνδρα.
Ο δολοφόνος πυροβόλησε τρεις φορές με περίστροφο τον τότε ομοσπονδιακό υπουργό Εσωτερικών. Μία σφαίρα χτύπησε το σαγόνι, μία τη σπονδυλική στήλη και μία αναχαιτίστηκε από τον σωματοφύλακα του, ο οποίος επέζησε από τις συνέπειες του τραυματισμού.
Η απόπειρα δολοφονίας τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω και έκτοτε είναι καθηλωμένος σε αμαξίδιο.
Ο Κάουφμαν, – ο άνδρας που τον πυροβόλησε-, έπασχε από ψευδαισθήσεις καταδίωξης και ως εκ τούτου κρίθηκε αθώος στη δίκη που ακολούθησε και εισήχθη σε ιατροδικαστικό ψυχιατρείο.
Στις 12 Οκτωβρίου 1995, ζήτησε συγγνώμη από τον Σόιμπλε με επιστολή και επίσης δημόσια στο ραδιόφωνο. Το 2004, αφέθηκε ελεύθερος με αναστολή σε κοινόχρηστο διαμέρισμα.
Η γερμανική τηλεόραση μετέδιδε την είδηση:
Ο Hans-Jochen Vogel, πρώην ηγέτης του κεντροαριστερού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, δήλωσε ότι η απόπειρα δολοφονίας έκανε τον Σόιμπλε έναν πικρόχολο άνθρωπο.
Τρείς μήνες αργότερα, ο Σόιμπλε σε μια εντυπωσιακή επίδειξη ανθεκτικότητας, επέστρεψε στη δουλειά του.
Η πρώτη δημόσια εμφάνιση μετά την απόπειρα δολοφονίας:
Σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel το 2011, είχε ομολογήσει ότι και ο ίδιος είχε αμφισβητήσει το κατά πόσον ένας άνθρωπος σε αμαξίδιο θα μπορούσε να ηγηθεί της χώρας.
Το σκάνδαλο με τις δωρεές
Ο Σόιμπλε ανέλαβε την ηγεσία του CDU, αλλά η καριέρα του υπέστη ένα ακόμη πλήγμα όταν ξέσπασε ένα σκάνδαλο σχετικά με τις ανώνυμες πολιτικές δωρεές προς το CDU. Έγινε γνωστό ως «υπόθεση μαύρου χρήματος». Ο Σόιμπλε, εμπλεκόταν όλο και περισσότερο στο σκάνδαλο.
Μέσα στο Γερμανικό Κοινοβούλιο είχε παραδεχτεί, ότι είχε συναντηθεί με έμπορο όπλων, αλλά είχε αρνηθεί, ότι είχε πάρει βαλίτσα με χρήματα.
Όμως η αυτοκτονία ενός συνεργάτη του και οι αποκαλύψεις των Γερμανικών μέσων ενημέρωσης τον ανάγκασαν να εμφανιστεί και πάλι στη Βουλή και να πει «συγνώμη, είπα ψέματα».
Συγκεκριμένα, είχε πει ότι «κάποια στιγμή στα τέλη του καλοκαιριού ή στις αρχές του φθινοπώρου του 1994» κατά τη διάρκεια «μιας βραδιάς συζητήσεων σε ένα ξενοδοχείο στη Βόννη […] συνάντησε έναν κύριο που μου παρουσιάστηκε ως άντρας που διηύθυνε μια εταιρεία. Αργότερα ανακάλυψα ότι ήταν αυτός ο κύριος Σράιμπερ. […] Συνάντησα τον κ. Σράιμπερ σε εκείνη την εκδήλωση. Αυτό ήταν».
Οι εξελίξεις στο σκάνδαλο «εξανάγκασαν» τον ηγέτη του CDU, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να ζητήσει συγνώμη από τη Βουλή. Μιλώντας από το βήμα της Μπούντεσταγκ, ζήτησε συγνώμη επειδή είχε πει ψέματα ότι δε γνώριζε πως το κόμμα του είχε αποδεχτεί δωρεά 100.000 μάρκων από έναν έμπορο όπλων. «Πριν από λίγες εβδομάδες, από το ίδιο βήμα της Βουλής, όταν η ατμόσφαιρα ήταν κάπως πιο ζωηρή απ’ ό,τι είναι σήμερα, δεν αντέδρασα όπως έπρεπε. Λυπάμαι γι’ αυτό και ζητώ συγνώμη εκ μέρους του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος», τόνισε ο Σόιμπλε μιλώντας στα μέλη της Μπούντεσταγκ.
Η αγανάκτηση στις τάξεις του CDU και του αδελφού κόμματος της Βαυαρίας, της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU) προς τον Σόιμπλε αυξήθηκε τόσο πολύ, και έτσι αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Η εμφάνιση της Μέρκελ
Αυτή ήταν η στιγμή που η Μέρκελ, μια ακόμη προστατευόμενη του Κολ, μπήκε στο παιχνίδι.
Γνωστή ως το «κορίτσι του Κολ», είχε ανέλθει στη θέση του γενικού γραμματέα του CDU εν μέρει χάρη στην αιγίδα του- αλλά, σε ένα άρθρο της για την Frankfurter Allgemeine Zeitung που έγραψε χωρίς να συμβουλευτεί τον πρόεδρο του κόμματος Σόιμπλε, η Μέρκελ προέτρεψε το CDU να προχωρήσει και να αφήσει πίσω της την αμαρτωλή εποχή Κολ. Ο Κολ το αντιμετώπισε ως προδοσία. Μέσα σε λίγους μήνες, η Μέρκελ αντικατέστησε τον Σόιμπλε στην ηγεσία του κόμματος.
Η επιστροφή στην πολιτική σκηνή
Μετά από μια σύντομη απουσία από την εθνική πολιτική, ο Σόιμπλε επέστρεψε στην εθνική σκηνή ως υπουργός Εσωτερικών στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της Μέρκελ μετά τη νίκη της στις εθνικές εκλογές του 2005. Η σχέση τους ήταν δύσκολη από τότε που η Μέρκελ πήρε την ηγεσία του κόμματος από τον Σόιμπλε- και επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο όταν, το 2004, απέτυχε να υποστηρίξει την υποψηφιότητά του για να γίνει πρόεδρος της Γερμανίας.
Η προληπτική κράτηση υπόπτων για τρομοκρατία
Ως υπουργός Εσωτερικών, ο Σόιμπλε ήταν χαρακτηριστικά σκληρός, με αμφιλεγόμενες προτάσεις που περιλάμβαναν την προληπτική κράτηση υπόπτων για τρομοκρατία. Το 2007, τάχθηκε υπέρ του αμερικανικού στρατοπέδου κράτησης στο Γκουαντάναμο ως μέσο προστασίας της κοινωνίας από τη «βαρβαρότητα της τρομοκρατίας».
Διαβάστε επίσης: Κυνικός Σόιμπλε, δίνει… συμβουλές για τον χειμώνα: «Φορέστε ένα, δυο πουλόβερ»
Γερμανία: Ο Σόιμπλε καταλογίζει ευθύνες στην Μέρκελ για τα χαμηλά ποσοστά του CDU
