Τέσσερα αγαπημένα μυθιστορήματα μυστηρίου για να ξεχάσουμε την Μπάρμπαρα που ήρθε και δεν ήρθε.
Τον Ιούνιο του 1915 κι ενώ μαινόταν ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά σε συνέχειες στο αμερικανικό pulp περιοδικό «All-Story Weekly» τα «39 σκαλοπάτια» (Μίνωας, μτφρ. Έφη Τσιρώνη) του Σκωτσέζου Τζον Μπιούκαν. Ήταν το πρώτο μυθιστόρημα με κεντρικό ήρωα τον Ρίτσαρντ Χάνεϊ τον οποίο θα συναντούσαμε άλλες τέσσερις φορές τα επόμενα χρόνια. Ο μεταλλειολόγος Χάνεϊ, έπειτα από μια περιπέτεια στα ορυχεία της Ροδεσίας, επιστρέφει στο Λονδίνο όπου τα πάντα του φαίνονται πληκτικά. Για να ξεφύγει από την ανία ταξιδεύει στο Κέιπ Τάουν, όταν πληροφορείται την ύπαρξη συνωμοσίας με σκοπό μία πολιτική δολοφονία, η οποία θα μπορούσε να εμπλέξει τη Μεγάλη Βρετανία σε πόλεμο. Λίγες μέρες μετά ανακαλύπτει στο διαμέρισμά του ένα πτώμα. Δράση και αγωνία χαρακτηρίζουν το αρχετυπικό στο είδος του μυθιστόρημα, που έγινε ταινία από τον Χίτσκοκ και στάθηκε πηγή έμπνευσης για δεκάδες βιβλία και ταινίες κατασκοπείας.
Το «Λιμάνι στην ομίχλη» (Αγρα, μτφρ. Αργυρώ Μακάρωφ), η δωδέκατη ιστορία με ήρωα τον επιθεωρητή Μαιγκρέ που έγραψε ο Ζορζ Σιμενόν εκδόθηκε το 1932 και εξελίσσεται στο λιμάνι του Ουιστρέαμ όπου λαμβάνουν χώρα παράνομες δραστηριότητες. Εκεί βρίσκεται και ο Μαιγκρέ συνοδεύοντας τον καπετάνιο Ιβ Ζορίς ο οποίος πάσχει από αμνησία. Ο επιθεωρητής προσπαθεί να βρει την άκρη του νήματος στο λιμάνι αλλά αντιλαμβάνεται ότι οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ περισσότερα απ’ όσα αποκαλύπτουν για τη σχέση του καπετάνιου με τον Μεγάλο Λουί και τον Ερνέστ Γκρανμαιζόν. Απολαυστικός Σιμενόν με υποβλητική πλοκή και βάθος χαρακτήρων.
Στο μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι «Σίκαλη στην τσέπη» (Ψυχογιός, μτφρ. Κατερίνα Δουρίδα) το οποίο εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 1953, ο επιχειρηματίας Ρεξ Φόρτεσκιου πεθαίνει ξαφνικά στο σπίτι του στο Λονδίνο, λίγο αφότου έχει πιει το πρωινό του τσάι. Ο επιθεωρητής Νιλ της Σκότλαντ Γιαρντ ξεκινά να ερευνά την υπόθεση και ανακαλύπτει ότι η αιτία θανάτου είναι η δηλητηρίαση. Η σύζυγος του επιχειρηματία είναι βασική ύποπτη για τον φόνο, τον οποίο σύντομα θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Το κουβάρι του μυστηρίου θα ξετυλίξει η δαιμόνια Μις Μαρπλ.
Η Πατρίσια Χάισμιθ έγραψε την «Κραυγή της κουκουβάγιας» (Αγρα, μτφρ. Ανδρέας Αποστολίδης) το 1961, σε ηλικία σαράντα χρόνων και πηγή έμπνευσής της ήταν η εμμονή της για μια νεαρή γυναίκα, την οποία παρακολουθούσε για καιρό. Στο μυθιστόρημα το οποίο παρότι είναι από τα καλύτερα της –αν και η ίδια μάλλον δεν εκτιμούσε ιδιαίτερα– ο κεντρικός ήρωας κατηγορείται για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε και προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του. Όπως σε κάθε βιβλίο της η Χάισμιθ χρησιμοποιεί τη φόρμα του αστυνομικού μυστηρίου για να καταβυθιστεί στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
