Με πρόσχηµα τη δυσλειτουργία της βιβλιοθήκης του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης η κυβέρνηση πυροδότησε ένταση ανάµεσα σε αστυνοµία και άοπλους φοιτητές, µε αποτέλεσµα τα ΜΑΤ να χτυπήσουν µε βοµβίδα κρότου – λάµψης σε ευθεία βολή νεαρό φοιτητή.
Αφού λοιπόν κατηγόρησε, συκοφάντησε και στοχοποίησε ακόµη µία φορά τους νέους χαρακτηρίζοντάς τους «µπαχαλάκηδες», επιβάλλει την παρουσία των ΜΑΤ για να επαναφέρει την «τάξη» στα πανεπιστήµια, τα οποία παρουσιάζονται σαν κέντρα ανοµίας και παραβατικότητας. Αλλωστε αυτή φαίνεται να είναι καλή τακτική αφού έχει ήδη πείσει αρκετούς πολίτες πως η πανεπιστηµιακή αστυνοµία θα συµβάλει στην ασφάλεια των φοιτητών.
Η πραγµατική αιτία όµως δεν είναι η κατασκευή νέας βιβλιοθήκης αλλά η επιβολή ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος το οποίο θα απαξιώνει το δηµόσιο πανεπιστήµιο, θα δίνει το δικαίωµα πρόσβασης σε λίγους και θα ενισχύει τον αποκλεισµό ατόµων από αυτό.
Η εγκατάσταση της πανεπιστηµιακής αστυνοµίας είναι το πρόσχηµα, ενώ βασικοί στόχοι είναι η κατάλυση του διαλόγου και η υπονόµευση του δηµοκρατικού κλίµατος, αναπαράγοντας τη βία και ενσπείροντας τον φόβο και την ανασφάλεια στα πανεπιστηµιακά έδρανα.
Το όραµα της κυβέρνησης φάνηκε από το 2013 όταν απέλυσε διοικητικούς υπαλλήλους, ενώ συνεχίζεται µέχρι σήµερα, αφού πέρυσι µε την ελάχιστη βάση εισαγωγής αφαιρέθηκε η δυνατότητα πρόσβασης σε 40.000 υποψήφιους, ακόµη και σε άριστους µαθητές, στέλνοντάς τους ως πελατεία στα ιδιωτικά κολέγια, τα οποία εξισώθηκαν µε τα δηµόσια πανεπιστήµια εν µια νυκτί.
Και αφού έλαβε ηχηρό µήνυµα από τους φοιτητές µε τον καταποντισµό της ∆ΑΠ-Ν∆ΦΚ στις φοιτητικές εκλογές, έρχεται τώρα να τις καταργήσει. Ως ένα σηµείο ορθώς έπραξε, ώστε να γίνει επιτέλους η αρχή για την κατάργηση των παρατάξεων στο πανεπιστήµιο, αλλά έγινε µε εντελώς λάθος πρόσχηµα, αφού θεµέλιος λίθος αυτής της απόφασης υπήρξε η ήττα και µόνο της «Α και ΟΥ». ∆υστυχώς, τέτοιες πράξεις δεν θυµίζουν σε τίποτε δηµοκρατικό πολίτευµα.
Η διαπλοκή και οι πελατειακές σχέσεις που εκτυλίσσονται δεν έχουν τέλος, καθώς το νέο νοµοσχέδιο που προωθεί η κ. Κεραµέως για τα ΑΕΙ φέρνει ένα µοντέλο διοίκησης στο οποίο τον πλήρη έλεγχο θα έχει ένα Συµβούλιο ∆ιοίκησης που θα απαρτίζεται από µάνατζερ της αρεσκείας της. Μάλιστα τo Συµβούλιο ∆ιοίκησης θα αποτελείται από έξι εσωτερικά µέλη ∆ΕΠ του ΑΕΙ και πέντε εξωτερικά µέλη, από πανεπιστήµια του εξωτερικού ή διεθνών οργανισµών, ενώ ο πρύτανης δεν θα εκλέγεται από τους καθηγητές του πανεπιστηµίου αλλά µόνο από τα µέλη του συµβουλίου.
Οπως είναι αντιληπτό, οι παραπάνω πολιτικές έχουν στόχο την πλήρη διάλυση του ελληνικού πανεπιστηµίου και τη µετατροπή του σε Πανεπιστήµιο ΑΕ.
Σε ένα σύγχρονο πανεπιστήµιο:
• ∆εν υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες.
• Η κυβέρνηση αυξάνει τον προϋπολογισµό για την εκπαίδευση.
• Παρέχει επαρκή µέσα και κατάλληλο προσωπικό.
• Ενισχύει τα ερευνητικά προγράµµατα.
• Οι φοιτητές αποκτούν νέες γνώσεις, καλλιεργούν το πνεύµα τους και αισθάνονται ασφάλεια.
Η κυβέρνηση της Ν∆ δυστυχώς δεν έχει καµία επαφή µε την πραγµατικότητα και για ακόµη µια φορά αντί να συζητάει µε τη νέα γενιά του τόπου µας και να αφουγκράζεται τα προβλήµατά της, συνεχώς την απαξιώνει. Απότοκα της ανικανότητάς της είναι και τα τεράστια ποσοστά ανεργίας στους νέους ανθρώπους, τα βασικά προβλήµατα βιοπορισµού τους αλλά και η φυγή τόσων νέων ανθρώπων στο εξωτερικό.
Οι νέοι όµως ευτυχώς στέκονται εµπόδιο σε κάθε προσπάθεια χειραγώγησης και υποδούλωσης, καταγγέλλουν τις αυθαιρεσίες, στηλιτεύουν τη σήψη της κοινωνίας και δεν σταµατούν να παλεύουν για να χτίσουν µια πιο ποιοτική ζωή, τη ζωή που τους αξίζει.
Το πρόβληµα για την εξουσία είναι ότι η αποδοκιµασία από τους νέους εύκολα µετατρέπεται σε αποδοκιµασία από όλους.
*Ο Γιώργος Δημητριάδης είναι πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ανέργων Πτυχιούχων κατά του Brain Drain, μέλος ΔΣ ΙΝΕ/ΓΣΕΕ ΑΜΘ
