Ήρθε τελικώς η ώρα που «οι τυφλοί θα δουν, οι κουφοί θα ακούσουν και οι άλαλοι θα λαλήσουν». Είναι επίσης και η ώρα που θα εμφανιστούν πολλοί ως αντιστασιακοί κατά του καθεστώτος Μητσοτάκη, αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικό. Όταν ο βασιλιάς πάει στην γκιλοτίνα της Ιστορίας, οι γελωτοποιοί του, εμφανίζονται πρόθυμοι να τον μακελέψουν αφού τον διαπομπεύσουν περιφέροντάς τον γυμνό και αξιολύπητο.
Σε κάθε περίπτωση, μόνο μια βιβλική φράση αποδίδει τις κοσμογονικές αλλαγές που συμβαίνουν στην Ελλάδα.
Για το Documento και τους δημοσιογράφους του, φαίνεται ως ώρα δικαίωσης. Μετά από χρόνια μαχητικής αντιπαράθεσης με το καθεστώς, μετά από διώξεις, μετά από έρευνες και επιμονή, ο Μητσοτάκης στέκεται μπροστά στην κοινωνία εισπράττοντας τη χλεύη που του αξίζει, ενώ συνεχίζει να ζει τα αποτελέσματα της αλαζονικής του αντίληψης που κάνουν τα πράγματα ακόμη πιο επώδεινα για τον ίδιο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εξελέγη πρωθυπουργός και στράφηκε ενάντια στην κοινωνία, τη Δημοκρατία, την Ελευθερία του Τύπου και έθεσε μέσα σε ένα παρακρατικό κλοιό παρακολούθησης ακόμη και τους δικούς του ανθρώπους θεωρώντας ότι έτσι οικοδομεί ένα ακλόνητο καθεστώς. Πολιτικοί που έχουν τέτοιες προθέσεις και πρακτικές, σέρνουν τη χώρα μαζί τους στον κατήφορο και καταστρέφουν τα δομικά στοιχεία της Δημοκρατίας, αφού ενεργοποιούν βρόμικους μηχανισμούς που είχαν θαφτεί στην πορεία της ιστορικής εξέλιξης.
Ήρθε η ώρα του Μητσοτάκη. Η ώρα της αλήθειας. Το ΒΗΜΑ της Κυριακής, η εφημερίδα που ανήκει στον επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη (υπεράνω κάθε Αριστερής υποψίας), με πολυσέλιδο δημοσίευμά της, επιβεβαιώνει όλες τις αποκαλύψεις του Documento που αφορούν το σκάνδαλο των υποκλοπών. Ας δούμε περιληπτικά που καταλήγει η έρευνα του ΒΗΜΑτος:
- Η εφημερίδα επιβεβαιώνει με δική της έρευνα ότι ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας ήταν υπό παρακολούθηση από το λογισμικό του predator. Ταυτόχρονα με εκτεταμένα ρεπορτάζ η εφημερίδα αλλά και το αδελφό κανάλι Mega, κάνουν εκτεταμένα ρεπορτάζ επιβεβαίωσης για τις δύο λίστες παρακολουθήσεων που δημοσίευσε το Documento. Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας λοιπόν, ήταν υπό παρακολούθηση, αλλά ούτε το αυτί της κυβέρνησης ιδρώνει, ούτε και της Δικαιοσύνης. Για τη μεν κυβέρνηση, σύμφωνα με όσα είπε ο Μητσοτάκης δεν υπάρχει παρακολούθηση και όλα ήταν ψέματα του Documento, για τη δε Δικαιοσύνη, δεν υπάρχει πιθανότητα διάπραξης κατασκοπίας ή εσχάτης προδοσίας ώστε να διατάξει σχετική έρευνα. Αναζητά απλώς μερικά πλημμελήματα μέσα από πέντε διαφορετικές έρευνες για το ίδιο σκάνδαλο των υποκλοπών. Αν πιστέψουμε και σχετικό δημοσίευμα, αναζητά κυρίως τρόπο για να συλληφθώ γιατί έτσι ζήτησε ο Μητσοτάκης από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
- Το ΒΗΜΑ επιβεβαιώνει ότι όλο το σύστημα που εμφανίζεται ως ιδιωτικό σύστημα από τον Μητσοτάκη, οδηγεί στο γραφείο του αλλά και στην ΕΥΠ. Πριν από τρία ολόκληρα χρόνια, το Documento είχε αποκαλύψει ότι έχει δημιουργηθεί μια παραΕΥΠ ως παράρτημα της ΕΥΠ στην Αγία Παρασκευή, η υπηρεσία ΚΕΤΥΑΧ, μέσα από το οποίο γίνονταν ανεξέλεγκτες παρακολουθήσεις πολιτών. Η παραΕΥΠ που στήθηκε έκανε παρακολουθήσεις με το πρόσχημα της κυβερνοασφάλειας. Μετά από τα δημοσιεύματα, το σύστημα έφυγε από τις εγκαταστάσεις τη ΕΥΠ και εγκαταστάθηκε σε ιδιωτικό χώρο, ώστε αν συμβεί το μοιραίο της αποκάλυψης, να δημιουργηθεί η επιχειρηματολογία των ιδιωτών που παρακολουθούν όπως συμβαίνει τώρα. Τα δύο συστήματα ΕΥΠ και predator ήταν αλληλοσυμπληρούμενα και με τον ίδιο πολιτικό εντολέα.
- Το ΒΗΜΑ δημοσιεύει επίσης έρευνα για την προέλευση του predator από την Κύπρο. Όπως έχει γράψει εδώ και έξι μήνες το Documento, το predator ήταν αποτέλεσμα της κουμπαριάς της ΝΔ με τον Δημοκρατικό Συναγερμό (ΔΗΣΥ) της Κύπρου, το κόμμα του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη. Μέσω του Προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου και του δικηγόρου-συμβούλου του, Αλέξανδρου Σίνκα, φαίνεται να έγινε δυνατή η εξαγωγή του λογισμικού από την Κύπρο στην Ελλάδα.
- Το συγκρότημα του Μαρινάκη, επιβεβαιώνει ότι ο κύκλος των παρακολουθήσεων (φαίνεται από τις λίστες του Documento), περιλάμβανε από πολιτικούς, επιχειρηματίες, έως πρόσωπα που μπορούσαν να εκβιαστούν για να οδηγηθεί ο στόχος στην “επιθυμητή” πορεία.
Σε όσα γράφει το ΒΗΜΑ του Βαγγέλη Μαρινάκη, πρέπει να προσθέσουμε τα δημοσιεύματα της Εφημερίδας των Συντακτών, που και αυτά δείχνουν απευθείας σχέση τους συστήματος παρακολούθησης με τον πρωθυπουργό και το γραφείο του, αλλά (έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό) και ένα δημοσίευμα της ΕΣΤΙΑΣ της Κυριακής. Σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας, ο Μητσοτάκης κάλεσε έναν από τους υπουργούς του, του οποίου το όνομα ήταν στη λίστα παρακολούθησης και του ομολόγησε ότι τον παρακολουθούσε γιατί όπως είπε, φοβόταν ότι «ρίχνει» τους φίλους του σε δουλειές για την ενέργεια.
Εκτός από το Documento και άλλες εφημερίδες ξεφλουδίζουν το επικοινωνιακό αφήγημα του Μητσοτάκη περί άγνοιας. Τα ερωτήματα είναι: θα βγάλει ανακοίνωση ο Μητσοτάκης με την οποία θα αποκαλεί τον Μαρινάκη ψεύτη και συκοφάντη όπως έκανε με το Documento; Θα πει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία και θα ζητήσει ως απόδειξη τη δημοσίευσή τους; Θα απειλήσει ο Άδωνης Γεωργιάδης, τον Βαγγέλη Μαρινάκη με φυλάκιση 20 χρόνων αν τελικώς δημοσιεύσει τα στοιχεία; Θα τον αποκαλέσουν όργανο διακίνησης Ρωσικού χρήματος ή πράκτορα που έβαλαν οι Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι όπως έλεγε ο συμπαθής Καραγκιόζης (στον πραγματικό Καραγκιόζη αναφέρομαι);
Ο Μητσοτάκης δεν είναι απλώς σε αδιέξοδο από τις πρακτικές του, αλλά οδεύει σταθερά προς το θορυβώδες τέλος του. «ΒΗΜΑ», βήμα μάλιστα. Και αυτό το ΒΗΜΑ, βήμα, δείχνει πλέον την απόφαση όσων τον στήριξαν να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια του. Μαζί και την πετσέτα που κρύβει τα απόκρυφά του. Για να μην παρεξηγηθώ, εννοώ αυτά των παρακολουθήσεων.
Και για να μην ξεχάσουμε τι είναι δημοσιογραφία επειδή μπλέξαμε με Φαμίλια
Δύο κουβέντες μόνο για τα λεγόμενα «στοιχεία». Κατ αρχήν όπως έχω διευκρινίσω από την πρώτη μέρα δημοσίευσης της λίστας, στοιχεία υπάρχουν πολλά. Κάθε είδους. Και από αυτά που είναι αναγκαία και αρκετά για να δεθεί μια δημοσιογραφική έρευνα και από τα άλλα που αποδεικνύουν το έγκλημα στην έκταση που το διέπραττε ο Πρωθυπουργός. Άλλωστε το γνωρίζουν πρωτίστως οι υπουργοί του κυρίου Μητσοτάκη, οι οποίοι όταν επικοινωνούν μαζί μου, δεν το κάνουν για να αμφισβητήσουν την παρακολούθησή τους, αλλά για να μάθουν λεπτομέρειες για όσα έχει καταγράψει ο κοριός. Ναι, υπάρχουν στοιχεία όπως αυτό που ανακοίνωσα για τον Υπουργό που όδευε για Λάρισα για να εισπράξει χωρίς την άδεια του Μαξίμου. Αυτό λοιπόν είναι δεδομένο. Μια όμως που πολλοί συνάδελφοι αυτή την Κυριακή δημοσιεύουν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους για τις παρακολουθήσεις, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα.
Αυτό που λέμε «στοιχεία» για έναν δημοσιογράφο, δεν είναι αυτό που απατηλά και με σκοπιμότητα, περιγράφεται στις ανακοινώσεις της ΝΔ. Στοιχεία για τον δημοσιογράφο, μπορούν να είναι έγγραφα, αλλά μπορεί να είναι και όσα εξασφάλισε μέσα από επαφές, συνεντεύξεις και πηγές του που αποδεικνύουν την αξιοπιστία τους. Αυτού του είδους τα στοιχεία, όταν επιβεβαιωθούν, συνδυαστικά ή άμεσα, όταν τεκμηριωθούν από την πορεία των πραγμάτων που γνωρίζει ο δημοσιογράφος, τότε μπορούν να δημοσιευτούν. Όταν ένας δημοσιογράφος λέει για παράδειγμα ότι σύμφωνα με πληροφορίες ο πρωθυπουργός είχε μυστικές επαφές με απεσταλμένο του Ερντογάν, ούτε βίντεο μπορεί να έχει, ούτε φωτογραφία, ούτε να περιμένει επιβεβαίωση από αυτούς που έκαναν τις μυστικές επαφές. Η επιβεβαίωση είναι άλλου είδους και προέρχεται από πηγές που δεν μπορούν να κατονομαστούν. Όταν το 1972 η Washington Post αποκάλυψε το Watergate, δηλαδή το σκάνδαλο παρακολουθήσεων με πρωταγωνιστή τον Πρόεδρο Νίξον, δεν δημοσίευσε στοιχεία σαν αυτά που δήθεν θέλει ο Μητσοτάκης. Δημοσίευσε στοιχεία με πηγή κάποιον που ανήκε στον πυρήνα των παρακολουθήσεων και τον ονόμασαν κωδικά «βαθύ λαρύγγι». Αυτός κατέδειξε τις παρακολουθήσεις αλλά και τον υπέυθυνο. Με βάση το δημοσίευμα (το οποίο ο Νίξον όπως και καλή ώρα ο Μητσοτάκης είχε αποκαλέσει αναληθές) κινήθηκε το FΒΙ, και ξετυλίχτηκε το κουβάρι.
Ακόμη και ένας Εισαγγελέας όταν ασκεί δίωξη για ένα έγκλημα, δεν απαιτούνται στοιχεία αλά Μητσοτάκη, αλλά αποχρώσες ενδείξεις. Δηλαδή μια σειρά πραγματικών γεγονότων που δημιουργούν βάσιμες υπόνοιες, ότι μπορεί να έχει διαπραχθεί έγκλημα. Η δημοσιογραφική έρευνα δεν είναι ποινική έρευνα. Ο δημοσιογράφος μπορεί να μεταδώσει δεμένες πληροφορίες που έχει, ότι για παράδειγμα κατατέθηκε χρηματικό ποσό σε πολιτικό από εταιρεία, αλλά δεν έχει πρόσβαση σε τραπεζικούς λογαριασμούς για να καταθέσει την απόδειξη κατάθεσης. Είναι δουλειά των Αρχών να προχωρήσουν την έρευνα. Αυτά για να μην ξεχάσουμε γενικώς τι είναι δημοσιογραφία, πηγή και στοιχεία. Σε ό,τι αφορά τα ειδικά και την έρευνα του Documento «στοιχεία υπάρχουν» και από αυτά που δήθεν θέλει ο πρωθυπουργός. Ας ρωτήσει τον Κωστή Χατζηδάκη, τον Άδωνη Γεωργιάδη και τον Γιώργο Γεραπετρίτη.
