Βεβήλωση του Μνημείου Σοβιετικού Στρατιώτη: Το ΥΠΕΞ άργησε δύο μέρες να την καταδικάσει

Βεβήλωση του Μνημείου Σοβιετικού Στρατιώτη: Το ΥΠΕΞ άργησε δύο μέρες να την καταδικάσει

Το χειμώνα του 1943-44 σοβιετικοί πολίτες ή στρατιώτες αιχμάλωτοι πολέμου δεν στέλνονταν μόνο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία, αντιθέτως εξορίζοντας και στην επικράτεια της υπόλοιπης κατεχόμενης Ευρώπη με σκοπό να μην επιστρέψουν στο ανατολικό μέτωπο σε περίπτωση που δραπέτευαν.

Εκείνη την περίοδο ένας γερμανικός λόχος στρατοπεύδευε στην Καλλιθέα μεταξύ των οδών Συγγρού – Μαντζαγριωτάκη – Δοϊράνης – Δαβάκη,κρατώντας αιχμαλώτους. Ανάμεσα σε αυτούς βρισκόταν και σοβιετικοί στρατιώτες, των οποίων κάποια από τα ονόματά τους μας είναι γνωστά από πηγές της εποχής. Τα ονόματα των τριών στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού ήταν Αλέξης, Βάνιας Νικολάι και Κόλιας. Κατά την διάρκεια της στρατοπέδευσης του γερμανικού λόχου οι τρεις αυτοί άνδρες δραπέτευσαν. Στη συνέχεια εντάχθηκαν στο σώμα του ΕΛΑΣ και συγκεκριμένα στο 2ο Λόχο του ΕΛΑΣ Καλλιθέας, ο οποίος είχε ως έδρα του την Αγία Ελεούσα. Η Καλλιθέα αποτελούσε περιοχή στην οποία τόσο οι δυνάμεις του ΕΑΜ όσο και εκείνες του ΕΛΑΣ ανέπτυξαν έντονη δράση. Το καλοκαίρι του ’44 όσοι άνδρες κρινόντουσαν ύποπτοι για συμμετοχή στις εν λόγω δυνάμεις συλλήφθηκαν και εκτελέστηκαν. Στην μνήμη των τριών αυτών σοβιετικών στρατιωτών δημιουργήθηκε το 2005 το Μνημείο του Σοβιετικού Στρατιώτη.

Το μνημείο αυτό βεβηλώθηκε το Σάββατο 19 Μαρτίου από Έλληνες υποστηρικτές του νεοναζιστικού τάγματος «Αζόφ» της Ουκρανίας.

Με δύο μέρες καθυστέρηση το Υπουργείο Εξωτερικών έκανε την εξής ανακοίνωση: «Καταδικάζουμε τη βεβήλωση μνημείου αφιερωμένου στη μνήμη τριών Σοβιετικών στρατιωτών, οι οποίοι εκτελέσθηκαν από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής το καλοκαίρι του 1944. Η Ελλάδα, χώρα που υπέφερε από την ναζιστική κατοχή, έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στην προστασία της μνήμης των θυμάτων του ναζισμού και καταδικάζει κάθε χρήση συμβόλων αυτής της σκοτεινής περιόδου της ιστορίας».

Η ανακοίνωση του Υπουργείου μοιάζει να εκδόθηκε για τα «μάτια του κόσμου» και μετά από πλήθος αντιδράσεων τόσο των κατοίκων της περιοχής όσο και των social media.

Το υπουργείο πήρε τον χρόνο του να αντιδράσει ίσως επειδή αξιολογούσε το κατά πόσο οι πεσόντες ήταν πραγματικοί, όπως οι πρόσφυγες.

Documento Newsletter