Verba volant, scripta manent

Λίγες κουβέντες ντρέτες για τον Πάπα Φραγκίσκο. Γιατί τα γραπτά μένουν. Για τον κατά κόσμον Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο (επέλεξε το Φραγκίσκος για να τιμήσει το τάγμα του και τον άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης) που άπαντες επιλέγουν να παρουσιάζουν ως έναν άκακο ποντίφικα, αγαπητό από όλους. Πράγματι, ο Φραγκίσκος ήταν προσφιλής σε πολλούς αλλά για τον αιχμηρό λόγο του, που μόνο παράλληλα με τις επιταγές της Δύσης δεν κινείτο. Σε μία σειρά από ζητήματα – ανοιχτές πληγές.

Στο Ουκρανικό, στους εξοπλισμούς αλλά κυρίως στο Παλαιστινιακό όταν έβαλε τη λέξη «γενοκτονική/γενοκτονία» στην ίδια πρόταση για όσα συμβαίνουν στη Γάζα. Μία πράξη βαθιά πολιτική. Όπως και η απόφαση να γίνει ο πρώτος Πάπας, εδώ και έναν αιώνα, που θα ταφεί εκτός των τειχών του Βατικανού. «Ο τάφος μου πρέπει να είναι στη γη. Να είναι απλός».

Κατηγορήθηκε ως αντισημίτης ακόμη και ως φιλορώσος από φωνές που πρεσβεύουν εν τω πράττεσθαι (όλα) εκείνα που προσπάθησαν να του καταλογίσουν. Και τούτο επειδή άρθρωσε πολιτικό λόγο. Άρα, δεν ήταν απλά μία ευγενική, παπική φυσιογνωμία που χαιρετούσε το πλήθος στον Άγιο Πέτρο με random ευχές για ειρήνη, μακροημέρευση. Με τα όποια αναντίρρητα λάθη του, που η ιστορία θα τα υπογραμμίσει, μία λέξη τον χαρακτήρισε: προοδευτικός. Εν συγκρίσει πάντα με τους προκατόχους του.

Στην εποχή των σύγχρονου φαρισαϊσμού και του ακραίου κοινωνικοπολιτικού εκφασισμού το ερώτημα είναι αν η διάδοχη παπική εξουσία, ο επόμενος προκαθήμενος της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας δηλαδή, θα ακολουθήσει ανάλογη πορεία ή όχι. Με τις πιθανότητες πάντως να μην συνηγορούν υπέρ του δεύτερου.

Σε κάθε περίπτωση, το προσδοκώμενο είναι στους κήπους του Βατικανού να μην καρπίζει μόνον «η Ελιά της ειρήνης», που φύτεψαν συμβολικά πριν από καμία δεκαετία ο Φραγκίσκος, ο Βαρθολομαίος, και οι πρόεδροι: του Ισραήλ Σιμόν Πέρες και της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς. Αλλά ο λόγος και οι πράξεις.

«Καμία ειρήνη δεν είναι δυνατή, όπου δεν υπάρχει θρησκευτική ελευθερία, όπως και ελευθερία λόγου και σκέψης (…) Καμία ειρήνη δεν είναι δυνατή, χωρίς έναν πραγματικό αφοπλισμό! Η ανάγκη του κάθε λαού να φροντίσει για την άμυνά του, δεν μπορεί να μετατραπεί σε μια γενική, ξέφρενη πορεία προς τους εξοπλισμούς (…)».

Αυτό ήταν το πασχαλινό του μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου μέσω του Βατικανού, μία ημέρα πριν πεθάνει.

Verba volant, scripta manent.

«Πάπας τύπου Τραμπ»: Ερίζουν οι συντηρητικοί Αμερικανοί για τη διαδοχή του – Η τάση των «MAGA Καθολικών»