Βατερλό Μενδώνη στον πολιτιστικό τουρισμό – Eκτάκτως το Σάββατο στο Docville με το Documento

3,7  εκατ. λιγότερα εισιτήρια σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία το 2022 σε σύγκριση με το 2019 και 9,8 εκατομμύρια ευρώ μείωση εσόδων. Τα στοιχεία της ΕΣΤΑΤ αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Κατέρρευσαν παταγωδώς οι μεγαλεπίβολες προγραμματικές δηλώσεις της υπουργού Πολιτισμού τον Ιούλιο του 2019 περί ισχυρού πολιτιστικού τουρισμού.

Η εξήγηση είναι πολυπαραγοντική και έχει να κάνει τόσο με την ποιότητα τουρισμού -η Ελλάδα δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχει γίνει “φτηνός” προορισμός και τα ταξιδιωτικά γραφεία δεν περιλαμβάνουν πολλές επισκέψεις σε μνημεία και μουσεία για να κρατήσουν χαμηλό το κόστος, ενώ ο μη οργανωμένος τουρισμός του rbnb δεν προτιμά χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς, φαινόμενο που επιδεινώνεται από τους μη αδειοδοτημένους ξεναγούς- όσο και με την έλλειψη συγκροτημένου σχεδίου: ανεπαρκής διαχείριση φαινομένων συνωστισμού στην Ακρόπολη λόγω πολλών ταυτόχρονων επισκέψεων κρουαζιερόπλοιων, ελλείψεις σε προσωπικό φύλαξης, που έχει επίπτωση σε πολλά μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους κτλ. Έρευνα της Χρυσούλας Παπαΐωάννου.

«Πιστεύαμε ότι ο πόλεμος στη Σρι Λάνκα δε θα τελείωνε ποτέ». Ο Σέχαν Καρουνατίλακα, νικητής του βραβείου Μπούκερ 2022, μιλάει αποκλειστικά στο Documento και την Έμυ Ντούρου για τη ζωή στη Σρι Λάνκα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου που κράτησε 26 χρόνια, με αφορμή την κυκλοφορία στα ελληνικά του βιβλίου του «Τα εφτά φεγγάρια του Μάαλι Αλμέιντα». «Παντού στη χώρα μου υπήρχαν σημεία ελέγχου και στρατιώτες με όπλα και έσκαγαν βόμβες. Από την άλλη, στα mall η ζωή κυλούσε κανονικά, πηγαίναμε στο σχολείο, συμμετείχαμε στα αθλήματα με τους φίλους μας και ακούγαμε τους μεγάλους να μιλάνε για τον πόλεμο», λέει ο συγγραφέας.

Πρωτομαγιά: Το σάουντρακ των διαδηλώσεων. Ο Αντώνης Μποσκοΐτης σταχυολογεί τραγούδια- ύμνους στα εργατικά δικαιώματα, συνθέσεις μελαγχολικές, καταγγελτικές, ακόμα και σαρκαστικές. Ολόκληροι κύκλοι τραγουδιών και μεμονωμένα τραγούδια με την υπογραφή μεγάλων δημιουργών.

Από το «Ματαρόα» μέχρι το τέλος του κόσμου. Η παράσταση «Εμείς, οι ημιάνθρωποι του πουθενά» είναι βασισμένη στο τελευταίο μυθιστόρημα της σπουδαίας διανοούμενης Μιμίκας Κρανάκη, «Φιλέλληνες, Είκοσι τέσσερα γράμματα μιας Οδύσσειας». Γράφει η Ηλέκτρα Ζαργάνη.

«Οι χορευτές είμαστε επαίτες». Η Αφροδίτη Ερμίδη συζητά με την χορογράφο Πατρίτσια Απέργη για τη βία που μας ασκείται και ασκούμε, την αποδοχή της διαφορετικότητας και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο χορό.

Μαξιμαλισμός και καθυστερήσεις. Η 19η διοργάνωση της Διεθνούς Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης πραγματοποιείται στις 4-7 Μάιου με τιμώμενη την αμερικανική λογοτεχνία, ένα φιλόδοξο πλάνο που χρειαζόταν περισσότερο χρόνο για την οργάνωσή του. Γράφει η Έμυ Ντούρου.

Όταν ο Μπελαφόντε τραγούδησε με τη Μούσχουρη τραγούδια Χατζιδάκι. Ο Αντώνης Μποσκοίτης γράφει για τη συνεργασία του Χάρι Μπελαφόντε με τη Νανά Μούσχουρη και τον Μάνο Χατζιδάκι. Ο δίσκος με τίτλο «An evening with Belafonte/ Mouskouri» ηχογραφήθηκε το φθινόπωρο του 1965 στο περίφημο RCA Victor’ s Studio της Νέας Υόρκης.

Τράφικινγκ, κλειστές πόρτες και γραβάτες. Η Ηλέκτρα Ζαργάνη είδε την παράσταση «Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον» στο Σύγχρονο Θέατρο, που σκηνοθετεί η Βαλέρια Δημητριάδου.