Εσύ δεν είσαι, μικρέ Κούλη (αποδείχτηκε περίτρανα ότι οι Γάλλοι εκτός από Rafale και Belharra ξέρουν να παράγουν πετυχημένους χαρακτηρισμούς, όπως η «Liberation», που αποκάλεσε τον πρωθυπουργό «Le petit Koulis»), που συμμάχησες με κάθε λογής λοβοτομημένο φασίστα, με κάθε καρυδιάς υπόδικο, με κάθε είδους διαπλεκόμενο, ακόμη και με προβεβλημένους παιδεραστές, για να αναλάβεις τη διακυβέρνηση του τόπου;
Εσύ δεν είσαι που έφαγες τα λυσσακά σου ότι θα επέλυες όλες τις παθογένειες δεκαετιών (που η παράταξή σου –μαζί και η Dynastie Mitsotakis– δημιούργησε) με τους καλύτερους από το μητρώο των «αρίστων» που δήθεν είχες – σαν έτοιμος από καιρό– στο συρτάρι σου;
Εσύ δεν είσαι που μας έπρηξες το συκώτι ότι είχες εκπονήσει επιτελικά σχέδια-απάντηση σε κάθε πρόβλημα, που θεραπεύουν «πά
σαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» για ένα κράτος σύγχρονο, λειτουργικό, αποτελεσματικό, ασφαλές και με διαφάνεια, που θα σέβεται τον πολίτη;
Εσύ δεν είσαι που μας είχες πάρει τ’ αυτιά ότι θα αποκαθιστούσες τις αδικίες, θα αύξανες τον κατώτατο μισθό (στο διπλάσιο του ρυθμού ανάπτυξης), θα δημιουργούσες πολλές και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, θα αποκαθιστούσες το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών και θα επανέφερες την εμπιστοσύνη τους απέναντι στο κράτος και στον πολιτικό κόσμο;
Μ’ αυτά και με τ’ άλλα (τα δήθεν και τα τάχα) ανέλαβε ο Κούλης «βαρδιάνος στα σπόρκα».
Φύλακας δηλαδή, ταγμένος να μην επιτρέψει ξανά (όπως απαιτούσε ο Βορίδης, ξεθάβοντας το τσεκούρι του πολέμου) να μεταδοθεί η μόλυνση στον λαό από τα χολεριασμένα πλοία του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης (των άχρηστων) τα νιώθουμε στο πετσί μας κάθε μέρα που περνάει τα τελευταία δυόμισι χρόνια. «Μάλαμα πιάνουνε και στάχτη γίνεται».
Οσες φορές μάλιστα έτυχε κάποια στραβή και χρειάστηκε διαχείριση κρίσεων (risk management κατά τους αποφοίτους του Κολάμπια), ακόμη και στις πλέον προβλέψιμες και αναμενόμενες περιπτώσεις, τα αποτελέσματα προσμετρήθηκαν στην κλίμακα που ξεκινάει από την καταστροφή και καταλήγει στην τραγωδία.
Κι όμως, σε καμία από αυτές τις διαχειρίσεις δεν βρέθηκε ούτε ένας να αναλάβει την ευθύνη, δεν ακούστηκε «άριστος» να ψελλίσει ένα «mea culpa», δεν βρέθηκε άνθρωπος να υποβάλει (προσχηματικά έστω) την παραίτησή του, δεν ζητήθηκε, βρε αδελφέ, η παραίτηση κανενός.
Σε ανάλογες περιπτώσεις οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν την ιδιωματική φράση «on my watch», που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «στη βάρδιά μου» ή «στη σκοπιά μου» και δηλώνει την ανάληψη ευθύνης για ένα αρνητικό γεγονός που συνέβη κατά τη διάρκεια της σκοπιάς, της βάρδιας ή της θητείας κάποιου.
Στις εκλογές που κοντοζυγώνουν να είστε σίγουροι ότι ο λαός θα αποδώσει τις ευθύνες εκεί που πρέπει και θα χρεώσει δίκαια τον λογαριασμό όπως πρέπει.
Γιατί οι Αμερικάνοι λένε και το άλλο: «I can’t believe you let this happen on your watch (δεν μπορώ να πιστέψω ότι άφησες να συμβεί αυτό στη θητεία σου)».
