«Αυτά τα δύο χρόνια δίνουμε μια μάχη για την αλήθεια και για τη δικαιοσύνη, η οποία όμως είναι και μία μάχη εμπιστοσύνης. Στα δικά μου τα μάτια, στη δικιά μου την ψυχή, νιώθω αυτή τη στιγμή να αγωνίζομαι για το σύνθημα το οποίο βλέπω γραμμένο στους τοίχους κι ακούω στις πορείες στη δεύτερη πατρίδα μου, την Αργεντινή. Το διαχρονικό σύνθημα Memoria, Verdad y Justicia. Μνήμη, Αλήθεια και Δικαιοσύνη. Και νιώθω ότι σε αυτό το τρίπτυχο αγωνίζομαι για να βρω δικαιοσύνη για τον αδερφό μου».
Αυτό ανέφερε μεταξύ άλλων ο Βαγγέλης Βλάχος, αδελφός του Βάιου Βλάχου που έχασε την ζωή του στα Τέμπη, στην εκδήλωση του «Ινστιτούτου Αλέξης Τσίπρας» με τίτλο «Κράτος Δικαίου και Δημοκρατία». Ο ίδιος, μίλησε για την κατάσταση στην οποία βρέθηκε ξαφνικά με την οικογένειά του και άλλες οικογένειες, με τις οποίες τα τελευταία δύο χρόνια, αγωνίζονται «για αλήθεια και δικαιοσύνη».
«Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, όπου όχι μόνο δικαιούμαστε, αλλά απαιτούμε από το κράτος δικαίου να μας προστατέψει και να μας δικαιώσει. Ξέρουμε ότι είναι κάτι δύσκολο, ξέρουμε ότι θα πάρει χρόνο, αλλά εμείς θα είμαστε εδώ και θα αγωνιζόμαστε» είπε.
Η τοποθέτηση του Βαγγέλη Βλάχου
«Memoria, Verdad y Justicia»
«Memoria, μνήμη. Όχι μόνο για να μην ξεχάσουμε το τι συνέβη, αλλά επειδή απαιτούμε και σεβασμό στη μνήμη των ανθρώπων που χάσαμε και στις οικογένειές μας» ανέφερε, και συμπλήρωσε: «Αντί γι’ αυτό το αυτονόητο, είδαμε, ήδη, από τις πρώτες ώρες να αλλοιώνεται ο χώρος του εγκλήματος. Είδαμε σκαπτικά μηχανήματα να ξεμπαζώνουν, είδαμε φορτηγά να μας μπαζώνουν το χώρο που έπρεπε να προστατευτεί, όχι μόνο για να ολοκληρωθεί η διερεύνηση, όχι μόνο για να συλλεχθούν τα στοιχεία που έπρεπε για την έρευνα, αλλά κυρίως για να συλλεχθούν σωστά οι σοροί των ανθρώπων μας».
«Για ποιο λόγο έπρεπε οι γονείς μου, ένα χρόνο μετά να χτενίζουν τα χωράφια της Λάρισας για να εντοπίσουν αυτά τα χώματα που σώθηκαν, που τελικά είχαν βιολογικό υλικό θυμάτων; Για ποιο λόγο κάποιες οικογένειες έπρεπε να παραλάβουν βιολογικά υπολείμματα των ανθρώπων τους τόσους μήνες μετά που ήταν πεταμένα στα χωράφια;» διερωτήθηκε.
«Verdad, αλήθεια. Το κράτος δικαίου οφείλει να ερευνά σε βάθος, Οφείλει να λύνει όλα τα ερωτήματα, να μην αφήνει τίποτα αναπάντητο, να ανακουφίζει τις απορίες μας και να μας δίνει σαφείς απαντήσεις σχετικά με το τι υπέφεραν και το τι έπαθαν οι άνθρωποι μας τόσο άδικα. Αντ’ αυτού, σήμερα έχουμε ακόμα πολλά ερωτήματα αναπάντητα, κάποια από τα οποία δυστυχώς φοβόμαστε ότι δε θα απαντηθούν ποτέ. Για παράδειγμα, ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουμε με αδιαμφισβήτητο τρόπο τι είναι αυτό που προκάλεσε την ανάφλεξη και την πυρκαγιά, η οποία έκαψε ζωντανούς ορισμένους ανθρώπους» τόνισε.
«Justicia, δικαιοσύνη. Όλα καταλήγουν εκεί. Ξέρουμε ότι θα πάρει χρόνο. Ξέρουμε ότι είναι ένας αγώνας δύσκολος. Όμως εμείς θα αγωνιζόμαστε μέχρι και την τελευταία μας ανάσα. Αυτό, όμως, αφορά και τα ανώτερα πολιτικά πρόσωπα. Και τι βλέπουμε; Μια κυβέρνηση η οποία χρησιμοποιεί την πλειοψηφία της προκειμένου να παρεμποδίσει ακόμα και την απλή διερεύνηση των πιθανών ευθυνών πολιτικών προσώπων που έχουν προκύψει από την έρευνα της Ευρωπαϊκής δικαιοσύνης» είπε σε άλλο σημείο.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια εγώ και η οικογένειά μου, όπως και όλες τις οικογένειες των Τεμπών, έχουμε βρεθεί βίαια σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Έχασα τον αδερφό μου, τον Βάιο, ένα καταπληκτικό παιδί με το οποίο μεγάλωσα και έκτοτε μαζί με την αδερφή μου, μαζί με τους γονείς μου, μαζί με άλλα αδέρφια, μαζί με άλλα παιδιά, με άλλους γονείς, με άλλους συγγενείς, αγωνιζόμαστε για αλήθεια και δικαιοσύνη.
Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, όπου όχι μόνο δικαιούμαστε, αλλά απαιτούμε από το κράτος δικαίου να μας προστατέψει και να μας δικαιώσει. Ξέρουμε ότι είναι κάτι δύσκολο, ξέρουμε ότι θα πάρει χρόνο, αλλά εμείς θα είμαστε εδώ και θα αγωνιζόμαστε.
Αυτά τα δύο χρόνια δίνουμε μια μάχη για την αλήθεια και για τη δικαιοσύνη, η οποία όμως είναι και μία μάχη εμπιστοσύνης. Στα δικά μου τα μάτια, στη δικιά μου την ψυχή, νιώθω αυτή τη στιγμή να αγωνίζομαι για το σύνθημα το οποίο βλέπω γραμμένο στους τοίχους κι ακούω στις πορείες στη δεύτερη πατρίδα μου, την Αργεντινή. Το διαχρονικό σύνθημα Memoria, Verdad y Justicia. Μνήμη, Αλήθεια και Δικαιοσύνη. Και νιώθω ότι σε αυτό το τρίπτυχο αγωνίζομαι για να βρω δικαιοσύνη για τον αδερφό μου.
Memoria, μνήμη. Όχι μόνο για να μην ξεχάσουμε το τι συνέβη, αλλά επειδή απαιτούμε και σεβασμό στη μνήμη των ανθρώπων που χάσαμε και στις οικογένειές μας.
Αντί γι’ αυτό το αυτονόητο, είδαμε, ήδη, από τις πρώτες ώρες να αλλοιώνεται ο χώρος του εγκλήματος. Είδαμε σκαπτικά μηχανήματα να ξεμπαζώνουν, είδαμε φορτηγά να μας μπαζώνουν το χώρο που έπρεπε να προστατευτεί, όχι μόνο για να ολοκληρωθεί η διερεύνηση, όχι μόνο για να συλλεχθούν τα στοιχεία που έπρεπε για την έρευνα, αλλά κυρίως για να συλλεχθούν σωστά οι σοροί των ανθρώπων μας.
Για ποιο λόγο έπρεπε οι γονείς μου, ένα χρόνο μετά να χτενίζουν τα χωράφια της Λάρισας για να εντοπίσουν αυτά τα χώματα που σώθηκαν, που τελικά είχαν βιολογικό υλικό θυμάτων; Για ποιο λόγο κάποιες οικογένειες έπρεπε να παραλάβουν βιολογικά υπολείμματα των ανθρώπων τους τόσους μήνες μετά που ήταν πεταμένα στα χωράφια;
Verdad, αλήθεια. Το κράτος δικαίου οφείλει να ερευνά σε βάθος, Οφείλει να λύνει όλα τα ερωτήματα, να μην αφήνει τίποτα αναπάντητο, να ανακουφίζει τις απορίες μας και να μας δίνει σαφείς απαντήσεις σχετικά με το τι υπέφεραν και το τι έπαθαν οι άνθρωποι μας τόσο άδικα. Αντ’ αυτού, σήμερα έχουμε ακόμα πολλά ερωτήματα αναπάντητα, κάποια από τα οποία δυστυχώς φοβόμαστε ότι δε θα απαντηθούν ποτέ. Για παράδειγμα, ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουμε με αδιαμφισβήτητο τρόπο τι είναι αυτό που προκάλεσε την ανάφλεξη και την πυρκαγιά, η οποία έκαψε ζωντανούς ορισμένους ανθρώπους.
Για ποιο λόγο δύο χρόνια καλούμαστε να ανεχτούμε ψέματα, ανακρίβειες, fake news, προπαγάνδα; Πολλά από τα οποία έχουν δίπλα το όνομα και το πρόσωπο του αδερφού μου και των υπολοίπων θυμάτων.
Justicia, δικαιοσύνη. Όλα καταλήγουν εκεί. Ξέρουμε ότι θα πάρει χρόνο. Ξέρουμε ότι είναι ένας αγώνας δύσκολος. Όμως εμείς θα αγωνιζόμαστε μέχρι και την τελευταία μας ανάσα. Αυτό, όμως, αφορά και τα ανώτερα πολιτικά πρόσωπα. Και τι βλέπουμε; Μια κυβέρνηση η οποία χρησιμοποιεί την πλειοψηφία της προκειμένου να παρεμποδίσει ακόμα και την απλή διερεύνηση των πιθανών ευθυνών πολιτικών προσώπων που έχουν προκύψει από την έρευνα της Ευρωπαϊκής δικαιοσύνης.
Βλέπουμε τους 16 βουλευτές της πλειοψηφίας εναντίον 15 βουλευτών της αντιπολίτευσης να ελέγχουν πλήρως τις διαδικασίες της εξεταστικής επιτροπής, την οποία σήμερα ο πρωθυπουργός καλεί ότι δεν ήταν και η καλύτερη στιγμή του Κοινοβουλίου. Υπάρχει κάτι χειρότερο από αυτό; Η έλλειψη σεβασμού στη μνήμη των θυμάτων. Η συγκάλυψη της αλήθειας, η παρεμπόδιση ακόμα και της απλής διερεύνησης των ποινικών ευθυνών πολιτικών προσώπων είναι γεγονότα που πλέον η κοινωνία τα βλέπει. Η κοινωνία έχει καταλάβει όχι μόνο όλα όσα προσπαθούμε εμείς εδώ και δύο χρόνια οι συγγενείς των θυμάτων να πούμε. Όχι μόνο έχει συνειδητοποιήσει ότι θα μπορούσε να ήταν και αυτοί στη θέση μας ή να ήταν οι ίδιοι στο τρένο ή συγγενείς τους, αλλά κυρίως έχει καταλάβει ότι το έγκλημα των Τεμπών ξεγυμνώνει και αποκαλύπτει πολλά από τα προβλήματα τα οποία επηρεάζουν την ασφάλεια της καθημερινότητάς τους. Για αυτό το λόγο η κοινωνία συντάσσεται πίσω από τις οικογένειες των Τεμπών, μας δίνει πολύ μεγάλη δύναμη και κουράγιο και μεγεθύνει με οξυγόνο την κραυγή μας για Δικαιοσύνη».
Διαβάστε επίσης:
Δημοσκόπηση: 7 στους 10 βλέπουν συγκάλυψη στο έγκλημα των Τεμπών και στο σκάνδαλο των υποκλοπών
Πλήρης κάλυψη Μαξίμου σε Τριαντόπουλο: «Έχουν δοθεί ξεκάθαρες απαντήσεις υπηρεσιακά»