Ο σκηνοθέτης της παράστασης «The prudes», Βαγγέλης Λάσκαρης, που ανεβαίνει στον πολυχώρο Vault μιλάει για την ερωτική συμπεριφορά τον καιρό του Twitter.
O Τζίµι και η Τζες δεν είχαν παράπονο από την ερωτική τους ζωή. Μπορεί να µην περιείχε κάποια ευφάνταστη νότα, αλλά τέλος πάντων η επαφή τους ήταν τακτική. Τι γίνεται όµως πλέον που το ζευγάρι έχει να συνευρεθεί ακριβώς 14 µήνες και τέσσερις ηµέρες; Και δεν πρόκειται για µια τυπική κατάσταση «επτά χρόνων φαγούρας», αφού η σχέση τους ήδη µετράει εννιά χρόνια. Βασικά, ο Τζίµι έχει θέµα στυτικής δυσλειτουργίας – και συζητώντας για το πρόβληµά του διηγείται αρκετές ιστορίες που δύσκολα δεν θα σε εξοργίσουν.
Ο άντρας εκφράζει τις αµφιβολίες του αντί να αντιµετωπίσει τη ρίζα του προβλήµατος: την επιθυµία του να επιβεβαιώσει τον κυρίαρχο ρόλο του αρσενικού, τον θυµό του για τη γυναικεία χειραφέτηση, την αδυναµία του να αποδεχτεί την αλλαγή. Αυτά συµβαίνουν στους «Prudes», το θεατρικό έργο που σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Λάσκαρης στον πολυχώρο Vault, του Αντονι Νίλσον, ο οποίος σε συνέντευξή του στην «Evening Standard» για το συγκεκριµένο θεατρικό είχε δηλώσει: «Ηθελα να γράψω για την προσωρινή απώλεια της λίµπιντο στις σχέσεις. Είναι κοινότοπη, αλλά δεν αντιµετωπίζεται πολύ και νοµίζω ότι έχω βρει έναν αστείο τρόπο να το κάνω. Με ενδιαφέρει επίσης πώς η πρόσφατη πολιτική περί έρωτα µπορεί να επηρεάσει τη σεξουαλική µας ζωή στο µέλλον. “∆εν είναι τόσο στεγνό όσο νοµίζεις”… ήταν ο άλλος τίτλος που σκεφτόµουν να δώσω, αλλά καταλήξαµε στο “The prudes”».
Για την αλλαγή των ερωτικών ηθών σε συνθήκες επαναπροσδιορισµού του κοινωνικού ρόλου των φύλων και τη σκληρή σάτιρα των «Prudes» µιλάµε µε τον σκηνοθέτη Bαγγέλη Λάσκαρη.
Ποιοι είναι οι «Prudes» και σε ποιο ψυχικό υπόστρωµα εδράζεται η αποχή τους από την ερωτική συνεύρεση;
Οι «Prudes» γράφτηκαν από τον Σκωτσέζο συγγραφέα Αντονι Νίλσον µε αφορµή το κίνηµα #MeToo και παρουσιάστηκαν στο Royal Court του Λονδίνου τον Απρίλιο του 2018. Στη χώρα µας το έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά, σε µετάφραση του ∆ηµήτρη Κιούση και σκηνοθεσία δική µου, µε την Αγγελική Γρηγοροπούλου και τον Θανάση Ισιδώρου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Οι «Prudes», δηλαδή οι σεµνότυφοι, είναι ένα ζευγάρι, ο Τζιµ και η Τζες, και θα µπορούσαν να είναι οποιοσδήποτε από εµάς. Τα δύο ονόµατα που διάλεξε ο συγγραφέας δεν είναι τυχαία. Είναι από τα πλέον κοινά ονόµατα στο Ηνωµένο Βασίλειο· στην Ελλάδα πιθανότατα θα ονοµάζονταν Γιώργος και Μαρία. Η αποχή τους από το σεξ όµως δεν οφείλεται στη σεµνοτυφία τους, αλλά σε ένα ψυχικό υπόστρωµα βαθύτερο και σύνθετο που και οι ίδιοι εξερευνούν και προσπαθούν να χαρτογραφήσουν. Το κάνουν µε έναν ξεχωριστό, γλυκό και αστείο τρόπο που οδηγεί τον θεατή σε µια συνθήκη οικειότητας.
Οι ερωτήσεις και όχι οι απαντήσεις είναι αυτό που για µένα έχει πάντα µεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ενας σκηνοθέτης έχει µάλλον περισσότερες πιθανότητες να κάνει ένα ωραίο έργο αν προσέξει το ταξίδι της αναζήτησης των λύσεων σε ένα πρόβληµα και όχι όταν κολλάει στις ίδιες τις λύσεις ή στο εκάστοτε πρόβληµα. Τότε γίνεσαι επιστήµονας ή σκύλος που γυρνάει γύρω από την ουρά του.
Ποιες ιδεολογικές, συναισθηµατικές και κοινωνικές δυνάµεις φορτώνουν µε ενοχές µια βιολογική πράξη όπως η συνουσία;
Ακόµη και σήµερα πολλές. Η εκκλησία για παράδειγµα είναι τέτοιος κοινωνικός θεσµός. Η οικογένεια επίσης, ο µπαµπάς και η µαµά που δεν µπορούν να δεχτούν τη σεξουαλική ταυτότητα του παιδιού τους. Η παράδοση που βάζει τους δικούς της κανόνες. Η µόδα, ο κινηµατογράφος, η µουσική. Η τέχνη επίσης µε τον δικό της τρόπο. Το σεξ θα πρέπει να είναι µια πράξη ελευθερίας. Την ελευθερία µας όµως πρέπει να ξέρουµε πώς να τη χρησιµοποιήσουµε. Και αυτό είναι ζήτηµα παιδείας.
Πόσο εύκολα ή δύσκολα µιλάµε για την ερωτική µας ζωή;
Σε αυτή την ερώτηση έχω απαντήσει κατά καιρούς µε διαφορετικούς τρόπους. Η περίπτωση του Στάθη Παναγιωτόπουλου για παράδειγµα µας δείχνει ότι µάλλον παραµιλάµε εύκολα. Σε άλλες περιπτώσεις για να καλύψουν κάποιοι κάποιον δεν τους νοιάζει τι κάνει στο κρεβάτι του. Αλλά το θέµα δεν είναι αυτό. Το θέµα είναι τι λέµε, πώς το λέµε, σε ποιον και για ποιο λόγο το κάνουµε. Από την άλλη πρέπει να υπάρχει ο χώρος να µιλήσουµε και αν δεν τον έχουµε να τον ανοίξουµε. Να µπορούµε να µιλήσουµε για να µοιραστούµε, για να ζητήσουµε βοήθεια, να ρωτήσουµε για να εκπαιδευτούµε, να καταγγείλουµε χωρίς να ντραπούµε.
Με ποιον τρόπο η ψηφιακή κυριαρχία στη ζωή µας έχει επηρεάσει την ερωτική µας συµπεριφορά;
Η ψηφιακή κυριαρχία έχει σαρώσει τα πάντα. ∆εν γινόταν να µην επηρεάσει και το σεξ. Εδώ βλέπουµε ότι έχει επηρεάσει µέχρι και τον τρόπο άσκησης εξουσίας και πολιτικής. Οι κυβερνώντες αγωνιούν περισσότερο για το τι θα γράψουν και για µια καλή φωτογραφία στο Twitter πάρα για την παραγωγή πολιτικών προτάσεων και λύσεων.
Τι ετοιµάζετε µετά τους «Prudes»;
Είµαι ήδη σε πρόβες για την επόµενη θεατρική παράσταση, που θα ανέβει τον Φεβρουάριο του 2022 στο θέατρο Vault µε θέµα τη ζωή της µητέρας του συγγραφέα Κώστα Ταχτσή. Πρόκειται για έναν µονόλογο που έγραψε η Κική Μαυρίδου στον οποίο πρωταγωνιστεί η Ράνια Σχίζα.
INF0
«The prudes» από την ομάδα ProvaT.O. στον πολυχώρο Vault κάθε Δευτέρα και Τρίτης (21.00) έως τις 31/1. Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λάσκαρης. Ερμηνεύουν: Αγγελική Γρηγοροπούλου, Θανάσης Ισιδώρου