Στην Ιταλία αυτές τις μέρες γίνεται πολλή συζήτηση για την επανίδρυση του κινήματος των Πέντε Αστέρων, αλλά και για τον πόλεμο που διεξάγει ο Κόντε με τον δημιουργό της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Rousseau, Νταβίντε Καζαλέτζο, όπου τα μέλη του κινήματος χρησιμοποιούσαν μέχρι πρότινος για τις συλλογικές τους διαδικασίες. Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζουζέπε Κόντε, ανέλαβε το κόμμα πριν από δυόμιση μήνες και θέλει να το αναμορφώσει για να είναι «έτοιμο να εκφράσει τη νέα εποχή», όπως είπε χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, στο σύντομο αυτό χρονικό διάστημα δεν έχει καταφέρει να προσδώσει σαφή χαρακτηριστικά στη νέα ταυτότητα που επιθυμεί να οικοδομήσει στο κίνημα. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Fatto Quotidiano, δίνοντας σε αδρές γραμμές τα κύρια σημεία του προγράμματός του -που θα ανακοινώσει στο τέλος του μήνα- θύμισε πολιτικό χαμαιλέοντα: «Θα φτιάξουμε ένα κίνημα εμποτισμένο με οικολογική κουλτούρα. Θα είμαστε ένα κίνημα συμπεριληπτικό και στην πλευρά της κοινωνικής δικαιοσύνης. Είμαστε αριστεροί; Βάλτε μας σε όποια κατηγορία επιθυμείτε, αλλά στην πραγματικότητα θα φροντίσουμε για τις ανάγκες και των μετριοπαθών ψηφοφόρων. Επίσης, με ενδιαφέρει να μειώσω τους φόρους: είμαι δεξιός; Δεν πειράζει». Αυτό το προγραμματικό… μινεστρόνε φαίνεται να έχει πέσει βαρύ στους φίλους των Πέντε Αστέρων.
Ο Κόντε φέρει ως βαρίδι σε αυτή την προσπάθεια ‘ανανέωσης’ την σύγκρουση με τους οπαδούς του Γκρίλο και τις σχέσεις του με το Δημοκρατικό Κόμμα (PD), με το οποίο συνεργαζόταν κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πρωθυπουργός. Τα δύο κόμματα προσβλέπουν σε μια συμμαχία, η οποία δεν ευδοκίμησε για τους δήμους Ρώμης και Τορίνου. Παρόλα αυτά, οι οπαδοί του Γκρίλο φοβούνται ότι το κίνημα θα γίνει παρακολούθημα του PD, φόβο που ο Κόντε φροντίζει να καθησυχάζει.
Το μωσαϊκό των Πέντε Αστέρων
Το χαλαρό πολιτικό πρόταγμα του κινήματος είχε ως αποτέλεσμα να προσελκύσει άτομα από διαφορετικά μέρη του πολιτικού φάσματος. Τα διάφορα ρεύματα μέσα στο κόμμα δημιουργούν μια πολυσύνθετη δυναμική στον αγώνα για τη νομή της εξουσίας. Έτσι, ο Κόντε θα δυσκολευτεί να βρει μια βιώσιμη χρυσή τομή, που να ικανοποιεί τους πάντες.
Υπάρχουν οι κεντρο-αριστεροί, που νιώθουν κοντά στον Κόντε. Εξέχουσα προσωπικότητα εξ αυτών είναι ο Ρομπέρτο Φίκο, πρόεδρος της Βουλής.
Σημείο αναφοράς για τη διατήρηση της ισορροπίας στα Πέντε Αστέρια είναι ο Λουίτζι ντι Μάιο, που αντιπροσωπεύει την μετριοπαθή τάση του κόμματος. Ο υπουργός Εξωτερικών μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη της μεγαλύτερης «φράξιας» του κόμματος, με εξήντα μέλη στη Βουλή. Ο ντι Μάιο λειτουργεί ως ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του Κόντε και του κινήματος, καθώς είναι από τους λίγους «παλιούς» που διατηρούν επαφή με τον πρώην πρωθυπουργό.
Οι νέο-πραγματιστές όπως ο Στέφανο Μπουφάνι και η Λούτσια Ατζολίνα είναι εκείνοι στο κόμμα που επιθυμούν να συμμετάσχουν σε μελλοντικά σχέδια. Έπειτα, είναι ο Βιντσέντζο Σπανταφόρα, που ηγείται μιας ομάδας είκοσι επικριτών του Κόντε, που έχει αυτοπροσδιοριστεί ως ο επικεφαλής των επαναστατημένων ψυχών.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Κίνημα Πέντε Αστέρων παραμένει ένα δυσεπίλυτο παζλ για όλους.
